Na een jaar lang van hopen en dromen is onze wens uitgekomen. We zijn zwanger Ik ben echt heel erg blij met het 2de streepje op de test, maar......het kwartje valt niet Ik had verwacht gelijk op een roze wolk te zitten, een gat in de lucht te springen, iedereen op te bellen, en geen van allen is waar. Zijn er nog meer meiden die echt wel blij zijn met hun zwangerschap (want dat ben ik echt en dit kindje is meer dan gewenst en welkom) maar waarbij het besef er nog niet is? Voel me er best wel een beetje schuldig over
hahah herken het wel een beetje..tis ook niet dat ik nietblij ben.. maar het is gewoon zo onwerkelijk! ik kan me niet voorstellen dat er iets in me buik groeit.. ook na eerste echo en hartje luisteren heb ik nog steeds een gek gevoel erbij..denk ook pas dat het komt als ik het kan voelen.. maar gefeliciteerd!!
O ja hoor, dat heb ik ook nog steeds. En ik ben nu 38 weken zwanger... Geen zorgn, geef jezelf wat tijd om aan het idee te wennen, en met de echo´s en groeiende buik wordt het wel steeds een beetje echter .
Heel herkenbaar, besef kwam pas toen ik haar echt voelde schoppen volgens mij...Voor die tijd was ik er af en toe echt van in de war. Nog erger: heb bij de eerste echo de testen meegenomen, dacht als er niks te zien is dan laat ik die aan de verloskundige zien om te bewijzen dat die wel positief waren . Tja en nu ligt er hier een kindje van 8 weken oud te slapen, dus euhm ze kwam toch echt .
Ik meld me hier ook! Het dringt ook nog niet tot me door! Terwijl ik het al 6 weken weet! Ook de roze wolk herken ik niet ...
Hier precies hetzelfde! Heb het idee dat het niet over mezelf gaat. Morgen komt Moeders voor Moeders, 24 jan intake en echo en hopelijk begint dan vanzelf het kwartje te vallen. Succes met wennen en geniet!
Ik ben ook heel blij met mijn zwangerschap, maar het besef dat we straks een kindje krijgen is er hier ook nog niet bij 32 weken. Het is gewoon zoo lastig voor te stellen Ik heb ook al heel lang een kinderwens, dus toen ik eenmaal zwanger bleek, was dat ooksuper onwerkelijk; jaren naar uitgekeken en dan is het ineens zo ver... Dat kwartje is langzaam maar zeker wel gevallen, door echo's en het feit dat ik d'r op een gegeven moment ook goed begon te voelen. Dus nu realiseer ik me wel echt dat ik zwanger ben. Maar dat dat betekent dat er dus een kindje op komst is... haha, nee, dat besef moet nog komen
Oh wat ben ik blij met jullie hihi.. dacht echt dat ik de enige was!!! Mijn vriendinnen schreeuwden t van de daken en ik durf t niemand te vertellen hihi. tis ook nog zo pril natuurlijk, maar toch. vriendlief beseft t nog beter dan ik. ik heb zulke ongi krampen dat mijn hoofd ervan overtuigd is dat eerdaags ongesteld word hahaha
herkenbaar hoor.. ik zit ondertussen op ruim 26 weken en het dringt nog niet altijd door. Ik voel zoonlief inmiddels dagelijks (en krijg soms al stevige karatetrappen van 'm), heb een buik waar je U tegen zegt, heb al een hele stapel echo's gehad, vanochtend bij de VK het hartje weer gehoord, zo'n beetje de hele babyuitzet is al in huis, en dan nog! Ik weet heel goed dat ik zwanger ben en ben er erg blij mee. Maar het besef "we worden in april papa en mama"? Dat is er ook hier nog altijd niet. Beeeetje vreemd, aangezien we er dagelijks veel mee bezig zijn. Maar op de één of andere manier dringt het gewoon nog niet door. Vreemde wezens hoor, die zwangere vrouwen... zou het dan echt pas doordringen als de baby na de bevalling op mijn buik ligt?
hier is het ook nog wat onwerkelijk hoor!! zelfs nu ik hem voel.. maar op dagen dat hij rustiger is denk i bij elke bewegng dat het gewoon mn darmen zijn!!
Ik heb hetzelfde gevoel.. Zo'n 15 maanden geleden heb ik een miskraam gekregen en nu eindelijk weer zwanger.. Maar de blijdschap die ik de eerste keer had, die heb ik helemaal niet. Natuurlijk ben ik wel blij, maar ik vind het nog zo onwerkelijk. Plus dat ik helemaal geen kwaaltjes heb, op wat gevoelige borsten na, maar dat had ik de eerste keer ook niet. Dat baart me dan ook wel weer zorgen.. Ik heb er ook geen behoefte aan om het mensen te vertellen, omdat ik dus gewoon niet op die roze wolk zit! Het is ook onzekerheid en ik ben heel erg bang dat het weer mis gaat.. Ik heb me alleen de eerste dag na de test heel blij en gelukkig gevoeld, nu lijkt het net alsof er niets aan de hand is. Het spookt wel heel de dag in mijn hoofd hoor.. Maar ik zou zo graag op die roze wolk willen zitten. Ik krijg over 2 weken de eerste echo, ik hoop zo dat het helemaal goed is!
Allemaal wel heel erg gefeliciteerd met jullie zwangerschap! En erg fijn om te lezen dat ik "niet de enige"ben. Ik hoop dat na het zien van de eerste echo dat ik eindelijk kan genieten. @Jo81 wij hebben opdezelfde dag de intake @Linnn wat super fijn dat je nu weer zwanger bent!! We gaan voor een mooi beebje in 2012
Heb ik ook hoor! Ik had verwacht ontzettend blij te zijn en het moeilijk voor me te kunnen houden, maar dat valt me alles mee. (De ouders weten het al wel overigens). Ik hoop dat ik na 12 weken er meer van kan gaan genieten, ik ben nu nog erg bang dat het mis kan gaan. Op mijn eerste echo was geen vruchtje te zien, dus ze dachten dat het een miskraam was. Na een week in onzekerheid te hebben gezeten, kreeg ik weer een echo en het was toch goed! Maar die week was echt verschrikkelijk. Nu tel ik af naar 24 januari, de dag van de 12 weken echo. Daarna zal er langzaam aan ook wat gaan groeien, daar kijk ik erg naar uit. En wat wel een lekker vooruitzicht is, 4 maanden verlof, voornamelijk in de zomer! Heerlijk.
Hier hetzelfde.... Ook totaal geen besef ervan nog lijkt het wel. Ben ook wat grumpy door de hormonen dus dat helpt ook al niet. Maar t zal vast een keer komen
Tsjonge, dacht dat ik de enige was met dit 'probleem'! Bij onze eerste wilde ik het gelijk tegen iedereen vertellen, terwijl nu met bijna 15 weken nog niet veel mensen het weten en het scheelt me ook niet! We wilden het heel graag, maar het gevoel dat ik tijdens de eerste zwangerschap had heb ik nu helemaal niet... Hoop eigenlijk dat het nog wel komt want dit voelt echt niet lekker...