Zucht mag ik even bij jullie uithuilen? Zit net van alles op internet te lezen over rhesus dingen, en ja hoor: natuurlijk ben IK weer rhesus negatief. Lekker handig is dat. Maar goed, de medische zaken zijn goed op orde in Nederland dus als het goed is dan komt dat allemaal wel in orde. Het enige waar ik nu dus gewoon vreselijk van zit te balen (las ik net vluchtig ook al wat over bij iemand anders) is dat mijn vriend zo ontzettend lekker geinteresseerd is in wat er met mij (en de kleine) gebeurt. Hij werkt alleen maar, lange dagen vooral, en zit nu voor zijn werk in het buitenland. Dus nu kom ik net achter die rhesus-shit, en moet ik vanmiddag alleen naar de gyn en wil ik eigenlijk gewoon even uithuilen maar hij is gewoon niet bereikbaar he! Hij denkt gewoon lekker simpel: ach ik doe wel een beetje liever tegen d'r en dan komt er over 7 maanden wel een kind uit, alles in orde. Maar hij leest niks over de ontwikkeling van het kind en van mij, over hoe het met mij gaat en de denigrerende opmerkingen over de 'pufcursus' heb ik ook allemaal al gehoord. Om maar te zwijgen van de grapjes over die reclame van die vader die op zondag altijd het vlees komt snijden. Dus ik wil eigenlijk even schelden en ik denk dat ik hem gewoon lekker ga bellen daar aan de andere kant van Europa, lekker puh. Als het niet schikt dan hoor ik het wel. Maar ik zit nu met die stress over die rhesus-factor en hij huppelt lekker door het leven heen met een 'niks aan de hand voor mij verandert er lekker toch niks' idee. NOU NIET DUS! Lex.
He crisis Lexi...... Als je het gevoel hebt dat je hem even flink de huid vol moet schelden, dan denk ik dat je dat gewoon moet doen. Jij hoort er niet alleen voor te staan, het is al zwaar genoeg! Jullie hebben immers samen die keuze gemaakt... Het lijkt me vreselijk om in zo'n situatie te zitten. Als je voor je werk weg moet, ok, maar om je dan verder zo op te stellen. En verder kun je natuurlijk altijd lekker bij ons uithuilen! Daar zijn wij voor Dikke knuffel!
Dankje voor je knuffel Tja, de huid vol schelden, ik weet het niet. Hij kan er ook niks aan doen dat het zo druk is op zijn werk, maar af en toe eens wat interesse tonen zou al genoeg zijn, en weten waar ik mee rondloop... Hebben er inderdaad samen voor gekozen, en zo heel veel hoeft hij als man er niet meer voor te doen nu. Behalve dus interesse tonen, beetje lezen en dat ENKELE keertje dat het nodig is eens mee gaan straks met de 'pufcursus'. Maar dat kan ik vast wel vergeten Zucht... Heb net zijn voicemail ingehuild ipv ingesproken, dus hopen maar dat hij me dan nog terugbelt vandaag. En anders probeer ik het straks na het bezoek aan de gyn nog wel een keer. Zal wel leuk worden dan straks, zit ik dalijk bij de gyn ook weer te janken gewoon omdat ik boos en gefrustreerd ben Grtz, een wat cynische Lexi.
Je bent vast niet de eerste die bij de gyn zit te huilen, hoor.... Die is dat wel gewend. Wel klote dat je er alleen zit natuurlijk. Veel sterkte zo, het komt vast goed. En je hebt gelijk wat die rhesusfactor betreft, in NL wordt dat allemaal prima in de gaten gehouden.
Ik ben ook rhesus negatief Ik heb na de curretage van de 1ste zwangerschap een prik in mijn bil gehad zodat ik geen antistoffen ga aanmaken tegen deze zwangerschap. Als je net bevallen bent krijg je ook weer een prik volgens mij. Hebben ze me wijs gemaakt in ieder geval. Ik schrok toen ik het hoorde en dacht mischien heb ik daarom wel een miskraam gehad maar dit was niet het geval. Hoop dat je duidelijkheid krijgt vanmiddag en idd rottig dat je alleen heen moet. Succes! Gr Jacquelien
@Lexi: hoe is het nu met je? Heeft hij al terug gebeld? En hoe was het bij de gyn? Rhesus negatief hoeft inderdaad helemaal geen probleem te zijn, maar levert natuurlijk wel extra stress voor jou op. Kan ik me heel goed voorstellen. Misschien dat het wat 'echter' wordt voor je vriend als je buik echt begint te groeien en hij iets voelt trappelen. Ik voel me vandaag echt super slecht. Hele tijd huilen, hoofdpijn, moe en mijn darmen... Mijn vriend is net weer naar z'n werk vertrokken dus ben alleen. Moet ik ook nog in de regen en wind de hond uitlaten straks. Bah. Ach ik moet ook niet zeuren! Morgen is alles weer anders natuurlijk.
Oh, en ik had nog een kwaaltje waarvan ik me afvroeg of anderen het ook hebben: pijn in mijn stuitje! Als ik lang moet zitten of staan/lopen. Heel irritant. Ik had ook ergens gelezen (dacht ik) dat dat eerste teken van bekkeninstabiliteit kan zijn. Weet iemand daar iets over?
Lexi, dikke knuffel meid. Balen als je ventje zo doet. Is er met zijn werk niet iets te regelen dat hij niet zo vaak weg moet? En die pufcursus hoeft helemaal niet zo eng te zijn hoor. Volgens mij zijn de mannen wel verplicht om 1 of 2 avonden erbij te zijn. In ieder geval bij de yoga waar ik straks naar toe wil wel. Dan moet de man iedere keer mee, 9 lessen lang. Net weer gewerkt. Was wel gezellig. Moch de bieb versieren met de kerstversiering. Mijn hubbie belt net op. Hij komt voorlopig nog niet naar huis. Problemen met een server. Eens even kijken wat ik dan maar gaat eten. Patatje is ook wel lekker.
Kan je dat nu al hebben dan? Gebeurt toch pas als je kindje op je bekken gaat duwen. Ik weet wel dat je kraakbeen tussen je botjes wat weker worden, dus dat kan het ook zijn.
Dat vroeg ik me ook al af of je daar nu al last van kan hebben ik ben nu bijna 10 weken (vanaf LM) en ik had 2 weken geleden een keer dat ik zomaar ineens door mijn bekken zakte toen ik opstond... echt heel raar. Ik d8 daar kan ik nu toch nog geen last van hebben... Ik heb trouwens maandag mijn eerste echo..vind het wel spannend allemaal. Grtz Annie
hehe... ben eindelijk bij met lezen na ruim een week afwezigheid, heb 9 dagen zonder internet én zonder telefoon gezeten vanwege pannen bij werkzaamheden in de buurt. Nu hebben ze na een week zeuren, internet hersteld (ik werk via internet, dus je kan je voorstellen dat ik tegen het plafond zat inmiddels) maar heb nog geen telefoon... dit soort dingen gebeuren alleen in Zuid-Spanje, denk ik wel eens. Goed heb tenminste weer internet en dat is al heel wat. Ik probeer kort te blijven bij de update maar ik beloof niets : @Laatje, Angels en Maris: gewoonweg kl*te, wil er niets meer over zeggen maar ik voel erg met jullie mee, sterkte met het opkrabbelen... @Adine: gecondoleerd nog met je moeder... ik hoop dat de feestdagen dragelijk blijven voor je vader? @Lexi: vervelende situatie voor je meid! Moeilijk om dan te relativeren. Ik hoop dat je aanspraak hebt van familie of vrienden waar je ook je hart kan luchten, het moet frustrerend zijn om alleen op je vent zover weg te moeten focussen. KUS @ Melanie: ik heb nog geen kinderen maar ben wel van plan om ze in beide talen op te voeden. Dat zal erg lastig worden want mijn man spreekt vrijwel geen Nederlands (op een aantal standaardkreten na dan). Hoe heb jij dat gedaan met je kinderen¿¿? @ Evelieveling en nog iemand: GEWELDIG dat jullie ook het frutseltje hebben zien bewegen! Heb gisteren nl een 3e echo gehad en buiten dat het enorm gegroeid was, bewoog het ook heel duidelijk een aantal keren! Dat was echt ongelovelijk =P~ waaaaaauwwwww De echo heb ik inmiddels in m'n album gezet, het is niet de beste opname (heb veel scherpere details en silouet gezien) maar dat is wat we mee kregen. Ik hoef gelukkig nu niet meer terug naar de speciale controle afdeling want alles lijkt goed te gaan en mag nu gewoon onder controle vd normale gyn (hier is alles gewoon in ziekenhuizen). De 22e heb ik een termijn echo. Verder gaat het redelijk goed met me. De misselijkheid lijkt iets onder controle (zolang ik me niet druk maak) en ik begin rare zin te krijgen in dingen waar ik nog nooit naar getaald heb... van die vreselijke mierzoete gummies of marshmellows! Ik eet normaal gesproken supergezond en ben altijd verantwoord bezig met voeding en bioproducten etc... ik kan echt de laatste tijd alleen maar denken aan snoep en hamburgers en snacks! Raar kind heb ik... Wat m'n buik betreft, ik ben wat aan de magere kant en begin nu echt duidelijk een harde bal in m'n onderbuik te voelen, krijg m'n spijkerbroeken ook niet meer dicht en gebruik nu omslagbroeken die ik heb (van die weide met lage taille) én stiekum al een paar keren een positiebroek die heerlijk zit! Kijken of ik een dezer dagen een foto vh "buikje" kan maken want ik kan er nu al geen meer maken van de beginfase. Morgen heb ik een bijeenkomst over "natuurlijk bevallen", dat is iets heel speciaals hier omdat alles normaal gesproken via het ziekenhuis gaat en precies zoals de artsen het willen, niet zoals de vrouw wilt. Ik wil zo graag op een natuurlijke manier bevallen, zonder uitspoelen, prikken, knippen, scheren, vastbinden (!), etc. Goed, daar hebben we het nog wel een keertje over. Ik ga eten.
Hallo lieve meiden, Dank voor jullie knuffels en lieve berichten! Ik ben geloof ik het grootste deel van mijn woede en frustratie en verdriet kwijtgeraakt in de mail die ik mijn vriend heb gestuurd (die hij nog helemaal niet heeft gelezen maar goed, ik ben het kwijt he). De gyn ging goed, ik was naar het zh gefietst met mijn mp3speler aan en de muziek heeft denk ik ook wel geholpen en het tegen de wind in fietsen, tegen de stress. In elk geval was ik een kwartier te vroeg dus ik dacht oh dan ga ik nog even naar de wc. Kom ik terug zaten ze al te wachten, vorige afspraak afgezegd ofzo. De gyn was in een grappige bui (en ik intussen ook wel weer een beetje). Ze ging eerst een uitwendige echo maken, maar daar zag je wel wat op maar moest je goed kijken. Dus ze zegt: 'ja ik kan je nu wel zeggen dat het goed is maar ja jij ziet dat niet he, dus laten we maar ook een inwendige echo doen want dat is veel leuker.' Dus ik weer naar de andere stoel, broek uit enzo, en hoppa, toen zag je m ineens veel beter! Hij is 29,4 mm groot en heeft armen en benen, echt vet hoor! Alles is goed met hem/haar en de gyn wil me niet meer zien, ik mag nu naar de vk. Meteen maar even morgen bellen, dalijk is het kerst en dan weer drukke tijd he! Stond in elk geval alweer buiten nog voordat ik eigenlijk mijn afspraak had, zo goed scheen het te gaan. Met dat rhesus-negatieve komt het vast goed, ook dat moet ik bij de vk vragen en regelen. Krijg je gewoon injectie en dat regelt alles. Er is als ik het goed berekend heb ook maar 50% kans dat de kleine positief is, dus we zien het wel. Tjonge, als ik mezelf zo hoor, en als ik zie hoe shit ik me vanmiddag voelde en later, dan zijn dit vast de mood-swings die je hebt als je zwanger bent? Ben in elk geval na de gyn bij schoonouders langs gegaan, heb even geklaagd over mijn vriend (die het van niemand vreemd schijnt te hebben want zijn vader is ook zo) en mocht daarna blijven eten. Gelukkig stond er geen pasta op tafel wat ik nu niet lust, maar een stukje gegrilde zalm met zilvervliesrijst. Daar heb ik dus wel van kunnen eten (was zelfs lekker) en voel me nu een stuk beter! Ik ga even bankhangen! Groetjes, Lexi.
Lexi, wat fijn dat je bij je schoonouders kunt uithuilen... Die van mij waken over hun zoontje met hun leven, iets negatiefs kan ik niet zeggen Kar, pijn in je stuitje kan idd een beginnend signaal zijn van bekkenklachten (ook zo vroeg al, want er is al van alles aan het gebeuren). Ik had het bij de eerste zwangerschap ook, en toen hoorde ik dat het ook te maken kan hebben met een gekantelde baarmoeder. Het is dan niet je stuitje, maar je heiligbeen die je voelt. Dit is helemaal niks ergs ofzo, gaat meestal vanzelf over of ze helpen het (hoe wil ik maar niet over nadenken ) Ik heb ook heel lichte bekkenklachten gehad, die na mijn scheve bevalling wat erger werden. Vond het allemaal reuze meevallen ondanks die klachten in mijn onderrug vroeg in de zwangerschap. Kan dus nog erg meevallen straks Ik heb het trouwens op mijn werk verteld. Wel gek, iedereen zei wel gefeliciteerd ofzo en 1 iemand vroeg hoe ik me voelde en daarna viel een pijnlijke stilte. Vond het een beetje bizar dat niemand verder iets vroeg/zei. Dan vraag je bijv toch op zijn minst wanneer ik ben uitgerekend/hoe ver ik ben ofzo. Of ben ik nu een beetje onbescheiden en verwacht ik teveel
Nou Ana, dat was afzien de laatste week zonder internet. Zeker omdat het je werk is. Ik heb ook trek in de meest slechte dingen, met name chocola..... Lexi, gelukkig ben je weer over je sombere bui heen. Leuk hoor dat het kleintje het zo goed doet. Pienie, toevallig heb ik het vandaag ook aan twee collega's verteld. Er lag een heel zwaar boek, dat in de kast moest. 1 collega zei, dat moeten jullie maar tillen hoor, luk mij niet. Die andere had ook last van haar rug en toen vertelde ik, dat ik het ook niet moch tillen, want ik was zwanger. Voor de rest hebben we het lekker over baby's gehad. Dat heb je misschien als je met oudere vrouwen werk die al of bijna getrouwde kinderen hebben.
Pfff...eindelijk kan ik weer wat eten en drinken binnenhouden, ookal is het weinig het is weer een start. Heb van de dokter Emesafene gekregen wat erg goed helpt. Voel me eindelijk weer een beetje mens. Gisteren de 2e echo gehad en alles zit er nog en alles werkt! Deze keer gaat alles goed verlopen, dat weet ik nu zeker. Jihaaa! Heb mijn vriend het boek;"hoera, ik wordt vader" cadeau gegeven. Erg handig want in dat boek (geschreven door een papa voor aanstaande papa's) staan veel tips over wat ze kunnen verwachten en hoe ze met hun zwangere vriendin moeten omgaan bv. waar ze rekening mee moeten houden, wat ze wel/niet kunnen zeggen enz. Hij heeft het op toilet gelegd (zijn favoriete leesplek ha ha) en telkens roept hij vandaar uit... wist je dat en wist je dat? Oh, zit dat zo! Ha ha de schat.
Ow handig, ik moet zoiets dan ook maar gaan zoeken. Heb ook al gehoord over een boek met een titel als 'help ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt', misschien koop ik dat voor hem voor onder de kerstboom.
Dat boek wat jij bedoeld is van Kluun. Ik heb voor mijn vent het boek " 9 maanden gids voor mannen" cadeau gegeven,ik had die besteld bij Bol.com. Hij zegt dat hij er veel aan heeft. Het boek van Kluun had ik uit de bieb gehaald. Met mij gaat het wel redelijk. Ook ik heb af en toe last van mijn stuitje. En elke morgen, als mijn (.)(.) de zwaartekracht terug ondervinden , moet ik even slikken. Maar die pijn verdwijnt al weer snel op de achtergrond als ik boven de WC-pot hang. Ik heb al een redelijke buik van mezelf, maar ik merk wel dat mijn buik harder aan het worden is en sommige broeken kan ik niet meer aan. Morgen hebben we een personeelsfeest en daar heb ik al een mooie zwarte positiebroek voor gekocht. Maar die moodswings, daar heb ik echt heel veel last van (en mijn ventje ook hihihi). Liefs, Tantan
Hallo allemaal, Gisteren was ik weer om 9 uur naar bed gegaan, tv gekeken en vroeg gaan slapen. Lekker hoor. Voel me iets beter nu. Ik schiet alleen elke ochtend om half 6 strak van de zenuwen overeind. Echt, ze gieren door m'n lichaam dan. Toch iets teveel met m'n werk bezig denk ik.... Mijn vriend heeft het boekje 'Help ik heb m'n vrouw zwanger gemaakt' net uit. Hij vond het heel leuk! Hij herkent ook veel uit het boek in mij. Grappig. Voor alle mensen die weer een echo hebben gekregen: fijn dat het zo goed gaat met jullie beebs! Na pienie's opmerking maak ik me natuurlijk weer zorgen over een gekantelde baarmoeder... Ach, we zien wel komende week. Neem aan dat als er echt iets mis zou zijn, ik meer pijn zou hebben. @Lexi: fijn dat je je weer iets beter voelt nu. En dring die informatie inderdaad maar gewoon aan hem op. Desnoods ga je voorlezen @pienie: misschien zijn je collega's een beetje jaloers? Of gewoon ongemakkelijk met prive-informatie? Ik ga na de echo volgende week aan iedereen hier vertellen dat ik zwanger ben denk ik. Veel weten het al maar sommigen ook nog niet.
Hihihi, bij ons heeft ook vooral m'n vriend last van mijn moodswings...En hij blijft maar lief voor me. Arme jongen. De laatste week is het echt erg, ik kan de hele dag leuk doen maar zodra ik thuis kom is alles mis.