Vind ik niet. Belangrijkste is dat jij en Jerry doen waar jullie je goed bij voelen. Misschien kun je heen gaan op een moment waarvan je weet dat ze wakker is zodat je haar ritme van naar bed gaan niet verstoort. Ik moet zeggen dat ik niet zo moeilijk ben nog met op visite gaan. In het ergste geval ligt ze in mijn arm. Dat doet ze thuis ook genoeg dus denk ik niet dat ze merkt dat het anders is. (hoewel ze heus wel wat zal merken) Bij de weg: ze slaapt nog steeds!
Volgens mij... heeft mijn kleine meid spruw. Ik vind het heel moeilijk om te beoordelen of ik de puntjes echt weg krijg of niet. Maar ik denk dat dit toch wel verklaard waarom het borstvoeden zoveel pijn deed, waarom zij onrustig dronk en waarom ze die huilperiodes heeft. Ik ga morgen maar met haar naar de ha. Eens kijken of het spruw is en of wij behandeld kunnen worden. Want ik heb haar nu 2 x aan de borst gehad en spontaan doen ze weer pijn. En dat had ik niet met het kolven. En ze hapt echt goed aan, daar ben ik echt van overtuigd. We hebben besloten om even naar jer zijn ouders te gaan. Ben het er niet helemaal mee eens maar ja... Hij heeft niet gemerkt hoe onrustig ze vanmorgen was en hij is er niet doodmoe van geworden.
Ben ik weer. Jer is even in zijn uppie die kant op. Hij keek eens goed naar Demelza en mij en vond dat wij gewoon thuis moesten blijven. Ze zien ons een andere keer wel weer. Ben er erg blij mee.
Dag dames, Ik ben vanmorgen blijven hangen op pagina 1463, dus ik ben er echt bijna! Regelmaat Hier ook niet echt. Ik voed Ruben als hij honger heeft, en dat is meestal om de 3 a 4 uur. Heel af en toe slaapt hij 's nachts 5 uur door, maar het kan ook voorkomen dat hij al na 1½ of 2 uur alweer komt. Wij doen wel eerst voeden, dan verschonen en dan een toetje. Ik merk dat hij na de 'eerste' voeding zeg maar lekker zijn pamper volschijt (te horen, te zien aan zijn koppie én te ruiken!), ik wacht ook meestal een minuut of 10 met verschonen (anders gaat hij poepen als net de luier uit is ). Mooie tijd om te boeren denk ik dan. Daarna even lekker kroelen bij papa of mama en dan tjoppen we hem weer in de box/wagen/bedje. Maar hij gaat 's nachts altijd in zijn bedje. Nu moet ik wel zeggen dat Ruben echt een hele makkelijke baby is. Hij huilt bijna nooit. Het luchtalarm gaat alleen af als hij net uit bad komt, vlak voor het afdrogen, en als ik niet snel genoeg mijn Bertha's van stal haal om hem te voeden. Hij is heel gauw tevreden, kijkt lekker om zich heen om met zijn grote ogen naar mij of papa. Ik herken dus ook nog niet de verschillende huiltjes, omdat hij dus niet zoveel huilt... Kruiken Hier is het eigenlijk niet nodig omdat hij zichzelf heel goed op temperatuur kan houden, maar we doen het nog wel. Hij is er echt 1 van mij, ik vind kruiken ook heerlijk. De 1e avond dat hij thuis was wilde hij niet gaan slapen en huilde (toen wel) steeds. Van alles geprobeerd, schone luier, voeden, kroelen enzo, maar zodra hij in zijn bed lag begon hij weer. Kruik gevuld met warm water (geen kokend water), bij hem in zijn bed gelegd en meneer sliep heerlijk. Gisteren hadden we het weer eens zonder geprobeerd en hij was toch onrustiger. Nu ligt die kruik boven op het dekentje onder zijn voeten. Sex Nope, voorlopig ook niet. Het blijft voorlopig alleen een uitgang down there... Eveline Waarom woon jij nou in godsnaam zo ver weg van mij!!! Ik wil heel graag een fotoreportage laten maken van vader en zoon, had jij mooi kunnen doen! Ik hoop dat het vanavond meevalt bij je schoonouders! Hoofdpijn Zou goed kunnen van die verkeerde houding. Die heb ik altijd al en nu ook tijdens het voeden. Ik zal er eens op letten en aan Marc vragen of hij me eens vaker wil masseren... Vanmiddag zijn we voor het eerst naar het inloopspreekuur geweest van het CB om Ruben te laten wegen, omdat ik zo onzeker was of hij wel goed groeide op de bv. Nou, en dat doet hij! Zit iedereen! Komt tie. Hij woog vanmiddag al 4220 gram (was bij de geboorte 3720 gram) en was 56 cm lang (bij de geboorte 52,5 cm maar dat trekken we nu in twijfel, we denken dat ze niet goed gemeten hebben toen). Meneer is dus in 11 dagen tijd 500 gram aangekomen. Hij doet het dus goed op de bv. Ik moet straks weer zijn nageltjes vijlen. Moest ik ook al na de geboorte want hij is met superlange nagels geboren. Hij krabt zichzelf steeds open, is echt zielig om te zien al die krasjes op zijn smoeltje. Maar ik vind het geen leuk karweitje, om zijn nagels te vijlen. Het is allemaal nog zo klein... Oké, ik ga weer verder lezen (want Marc vertelde iets over een relletje over de (mooie) naaktfoto's van Eveline, ben helemaaaaaaaal niet nieuwsgierig hoor, ik wil alleen graag alles weten ) Liefs, Tanya
Ik MOET wel van die borstcompressen gebruiken anders mag ik elk half uur een andere beha en t-shirt gaan aantrekken, ik lek echt verschrikkelijk... Wij hebben al een keer geprobeerd om sex te hebben maar het deed echt veel pijn... dat had ik helemaal niet verwacht gezien ik met een ks bevallen ben. Hoop dat het snel weer beter wordt want mis m'n man ook wel heel erg!
Jeee Tan, wat doet Ruben het goed! Super hoor. maar... hoe gaat het nu met JOU? Want daar schrijf je nu niet over! Enne... dat hoofdpijn, dat herken ik uit de tijd dat ik nog fulltime borstvoeding gaf. Ik trok toch 1 schouder op, ik hield mijn hoofd schuin en omlaag om heel de tijd contact te houden met Demelza. Gevolg... hele stijve nek, schouders en koppijn. Echt waar de aanhechting van de spieren/pezen/weetikveelwat zit in je nek. Daar vlak achter je oren. Sinds ik geen fulltime borstvoeding meer geef is het weg.
Niks sorry... ik vind het ook altijd erg fijn als ik even 'vrij' heb en kan komen beppen en dan post ik ook weleens een aantal berichten na elkaar
Kirby, ik vind het erg leuk dat je weer zoveel hier bent! Ik lek dus ook heel erg, maar heb gemerkt dat als ik borstcompressen blijf gebruiken dat ik dan gevoeligere tepels hou. Komt denk ik omdat het nat blijft en ze daardoor week blijven. Ik heb ook van die lilypadz gehaald maar gebruik ze dus niet aldoor. En daarmee merk ik wel goed verschil. Als ik ga kolven dan pak ik gewoon een handdoek en die prop ik aan de kant waar ik op dat moment niet aan het kolven ben...
De meningen hierover zijn nogal verdeeld. Laatst was er in het nieuws dat baby's wel al kunnen manipuleren. Maar ik denk dat dit gewoon ook met karakter te maken heeft. En je hebt verwennen en verwennen... Doe gewoon waar je jezelf goed bij voelt en waarbij jij het idee hebt dat het werkt. Niemand is hetzelfde en zo ook onze kindjes niet.
Bloedsuikerspiegel, Lieve was overtijd en lekker opgewicht (3970) toch was haar spiegel niet goed, ons is verteld dat kindjes die het tijdens de bevalling zwaar hebben gehad last van hun spiegel hebben. En als ze het tijdens de zwangerschap erg goed hebben gehad, ze kreeg genoeg glucose van mij daardoor was haar insuline erg hoog. Overtijdbaby, Lieve is ook erg aan het vervellen, nu erg bij haar handjes. Toch zat ze nog goed in het vet dat ze werd geboren. Buik, ik begin met de dag meer te balen van mijn buik. Kan geen broek aan. Zal het nou erger zijn met een ks? Ik zal blij zijn als ik groenlicht krijg om te mogen sporten, ik moet maar 5 kilo kwijt maar alles zit bij me buik. Beebie, wat een schatje!!! En die taart was zeker erg lekker, kwam hij uit Medemblik? Speen, wij geven hem alleen als ze erge zuigbehoeftes heeft en als ze erg moe is en niet wilt slapen. Ze wilt hem niet altijd en tijdens het slapen suugt ze hem uit. Tegen het uitvallen hebben wij een spuugdoekje door de ring heen getrokken daardoor blijft hij beter in haar mond. Verwennen, het zal wel 6 weken zijn want ze hebben heel snel door hoe ze iets voor mekaar moeten krijgen. Hier gaat het erg lekker. Gisteravond had ze haar laatste voeding (na een heerlijk badje) om 21.00 en ze kwam pas om 3.30, wat een weelde om zolang te kunnen slapen. Misschien vanavond wel weer? De bv gaat erg goed, ik heb het idee dat vraag en aanbod nu eindelijk een beetje goed op elkaar zijn algestemd. Wel heb ik een opgezet melkkliertje dus moet goed oppassen dat het geen ontsteking word. Zal zo weer is en fotootje plaatsen.
Ow wat klinkt dit bekend. Ik ben ook verdomd veel al kwijt, maar mijn buik is nog een flubberpudding. En ook mijn dijen/heupen zijn nog te breed. De ene broek krijg ik wel aan en de andere niet. Dik ben ik niet, maar het is toch echt niet mijn figuur wat ik heb. Zal het idd door de keizersnede komen? Sja, met een gewone bevalling kan je in je kraambed alweer wat buikspieroefeningen doen, wij mogen dat niet... Klinkt goed! Fijn dat het zo lekker gaat. Hoe vindt Pepijn het eigenlijk allemaal?
Woon ik ver van jou? Of jij ver van mij? Heb je net via pb al een aanbod gedaan. Ben nl. niet vastgeroest aan dit plaatsje hier. En nu is het zo dat mijn ouders dichtbij je wonen. Dus er valt wel wat te regelen. Als er nog anderen zijn die ook graag een fotosessie zouden willen... het lijkt mij erg leuk. En wat ik Tan al schreef... ik hoef er niet rijk van te worden. Ik wil best miljonair worden maar niet ten koste van jullie. En over reisafstanden kunnen we het ook vast wel eens worden. Dus mocht je interesse hebben pb dan gewoon even.
Ehm, ik wilde jullie daar niet mee lastig vallen. Mijn emoties zijn net een 8baan, niet normaal. Het ene moment ben ik zo verliefd, zo gelukkig en dan komen de angsten, de onzekerheden, de twijfels. Ik ben zo blij dat Marc deze week en volgende week nog thuis is! Ik ben nu helemaal medicijnvrij (op mijn ijzer en bloedverdunners na dan), dat zal er ook wel mee te maken hebben. Ik ben ook heel erg onzeker over de bv, of Ruben wel genoeg krijgt. Daarom was ik ook zo blij vanmiddag met dat hij zoveel aangekomen was. Het liefst zou ik zelf een weegschaal kopen en hem voor en na elke voeding wegen om te kijken hoeveel hij gedronken heeft, maar daarmee maak ik mezelf alleen nog maar gekker. Ik zou soms zo graag willen dat mijn borsten doorzichtig waren, alleen al om te kijken of er genoeg uitkomt. Marc probeert me wel op te peppen door te zeggen dat Ruben niet voor niets zo tevreden is, zo goed slaapt/plast/poept en groeit, maar toch. Net voordat de kramhulp weg ging ontstond er een 'probleempje' met 1 van mijn bertha's. Als ik Ruben rechts aanleg dan smakt hij. Opnieuw aanleggen alsmede een andere houding helpt niet. Volgens de kraamhulp doet die borst het zó goed dat Ruben ineens teveel melk naar binnen zuigt, zich een beetje verslikt en zo een klein beetje loslaat en dus lucht meezuigt. Zijn gezichtje zit ook altijd helemaal onder de melk als hij aan die borst gedronken heeft, net als mijn tiet. Morgen komen ze weer van het CB langs en dan vraag ik wel een consult aan met de lactatiedeskundige, kijken of er een simpele oplossing voor is. En ook heb ik heel erg last van het lege-buiken syndroom en het gevoel dat ik niet meer speciaal ben. Dat PBde ik ook al aan Karlijn. Niemand die aan je ziet dat je bevallen bent, dat je moeder bent. Toen ik zo overtijd liep werd ik dagelijks aangesproken, vond ik wel prettig. Het maakte me dat ik bijzonder was. Nu mis ik dat gevoel. Komt vast wel weer als ik straks kan gaan lopen met Ruben buiten. Want dat speelt ook mee, dat ik lichamelijk nog weinig kan. Ik kan Ruben nog niet eens de trap opdragen! En ook de gang van zaken in het ziekenhuis. Hoe alles gegaan is, hoeveel dingen er verkeerd gegaan zijn, hoeveel er langs elkaar gezwamd is waardoor alles zo lang geduurd heeft. Ik ben nu bezig om alles op te schrijven. Mijn bevallingsverhaal staat al op papier, maar ik wil de rest van wat er daarvoor gebeurde ook op papier zetten, inclusief alles wat er mis gegaan is en dat bij de gynaceologe onder haar neus duwen als ik weer op controle moet. Maar dat dipje waar ik het over had in de PB komt eigenlijk door jullie. En dat bedoel ik niet negatief. Ik was alles aan het bijlezen en jullie medeleven ontroerde mij gewoon. Ik keek ook steeds naar de tijdstippen van de berichtjes, en elke keer dacht ik, toen was ik zo en zover, toen lag ik te puffen/persen/weet ik veel wat. En elke keer als ik aan de bevalling denk komen er weer tranen. Ook als ik elke keer naar Ruben kijk. Mijn hart loopt zo over van liefde voor hem, en dan denk ik aan mijn eigen moeder en jeugd, waardoor ik nog meer begin te huilen. Ik snap echt niet dat mijn moeder zo was tegen mij vroeger, ik kan dat mijn manneke echt niet aandoen. Oké. dat was weer genoeg ego-gezwam van mij. Marc vroeg net of hij de PC mocht want hij moet nog wat tekenen/werken vanavond. Maar hij is eerst gaan poepen dus ik schat dat ik de laptop nog een half uurtje heb (wat is dat toch met mannen en naar de WC gaan, die doen er altijd zo lang over!) Liefs, Tanya
Pfff, jippie het is zover, ik ben helemaal bijgelezen! Alle dames die bevallen zijn (en het zijn er nogal wat) GEFELICITEERD! Babylicious :-# O, ik heb niets kunnen vinden over de foto's van Eveline. Was dat in de Lounge of niet? Ik ben wel benieuwd waar mensen zich druk over maakte, dus please, tell me waar ik het kan vinden! Liefs, Tanya Ohja Eveline, aanbod geaccepteerd, ook door Marc. Hij wilde jou wel eens in het echie zien (en ikke ook natuurlijk!)
Lieve tan... dat is niet lastig vallen, dat is gewoon je gevoel met ons delen. Je weet nu toch wel dat het door dik en dun is. In voor- en tegenspoed. En we gooien allemaal weleens ego berichten hier neer. En we hebben allemaal momenten dat we op iedereen proberen te reageren. Ik weet gewoon hoe zwaar je het hebt gehad. En juist erover praten/ het van je afschrijven kan je goed doen. Dat kan helpen om het op een rijtje te krijgen. Goed van je dat je alles op papier zet voor je gyn. Dan ben jij het lekker kwijt... Dat overlopen van liefde voor je mannetje... ik ken het, ik heb het bij mijn meisje. En daardoor bepaalde dingen uit het leven niet begrijpen, ook dat herken ik. En ook het onzekere. Het gevoel van 'niet speciaal' zijn heb ik juist helemaal niet. Tuurlijk mis ik het getrappel weleens, maar ik vind dat wat ik ervoor terug heb veel mooier. En ja, dan ben ik maar minder speciaal... voor Jerry en Demelza ben ik extra speciaal. En daar haal ik een hoop kracht uit. Dus lieve Tan... als jij je zwaar klote voelt... schrijf het gewoon van je af. Als mensen het niet willen lezen dan lezen ze het maar niet. Maar jij bent het kwijt. En je zal zien dat de meeste mensen het wel lezen en erop reageren. Reageert iemand een keer niet... dan hoeft het geen desinteresse te zijn, maar misschien zit die persoon op dat moment zelf ook niet oke in haar velletje!
Tan, die rel viel wel mee hoor... geloof ik. Ik ben volgens mij redelijk netjes gebleven. Maar... voor jouw nieuwsgierigheid... http://www.zwangerschapspagina.nl/viewt ... highlight= Alsjeblieft. Enne tan, dat fotogebeuren gaan we gewoon doen. Kan nog niet zeggen wanneer, moet eerst weer in staat zijn om zo'n eind te reizen met de auto. Maar dat komt goed, neem aan dat jullie niet weglopen. En ik wil ook dat jij je dan wat beter voelt, lichamelijk. Dan is het makkelijker om ook van jou wat mooie plaatjes te schieten met je kleine man. En van jullie als gezinnetje!