zooo herkenbaar hier. Op foto's van net na de geboorte van Iris haal ik ook haar gezichtje van nu er nauwelijks meer uit, zo veranderd was ze na een week. Gelukkig maar, want er werd al gezegd dat ze op mij leek, bolle wangen
Kan geen toeval zijn: kom ik daarstraks uit de garage waar ik de was had gedaan, denk ik ineens: hebben we nog Magnums? Snel die gedachte een schop gegeven en naar de kamer gelopen! Maar meeeen wat lekker! Hoe gaat het alleen zijn vanavond? Nog boos op Jerry?
Waarom vergeet je die dag nooit? Doordat het de nationale feestdag in Frankrijk is? Of 2 x 7 = 14? 14-07-07
Nee man, dat is de liefste vent ter wereld. Stond opeens voor mijn neus om 3 uur ofzo. Net nadat Kruimeltje het weer deed en wakker was. Hij was het zat qua werk en had zijn feyenoordkaartje doorverkocht. Hij wilde toch graag bij zijn dames zijn, vooral omdat mama rugpijn heeft. LIEF HE! heel soms is ie echt lief. Dat zal zijn vrouwelijke kant wel zijn
Die tip gaf iemand anders net ook... geloof beebie (ehm... er is iets mis met mijn korte termijn geheugen lijkt wel)... Tnx voor die tip. Vind het een goede tip!
Ja, nou de beleving vand e hele bevalling. De intensiteit is misschien wel ongeveer gelijk, maar ik vond de bevalling een stuk pittiger. En over dat opgezwollen: het is niet alleen dat ik achteraf zag dat hij erg opgezwollen was (zoals bij mijn dochter). Hij was echt enorm, zo erg dat mijn man en ik tijdens ons eerste momentje samen lachend aan elkaar toegaven dat we hem de eerste minuten na de geboorte ernom lelijk vonden . Gelukkig is hij goed opgedroogd, en is het nu een enorme knapperd, maar erg fraai was hij niet de eerste dagen! Vol trots lieten we de kraamvisite dan ook de Kermit de Freggel foto's zien, hahaha.
Ja precies, dat dacht ik ook. Ik was wel blij met hem hoor, dat gelukkig wel, maar 'mooi'? Nee totaal niet, haha. Gelukkig kunnen mijn man en ik de dingen vaak ook wel met een knipoog bekijken, 1 van de redenen waarom ik hem zo leuk vind. We hebben met de kraamhulp ook de hele week in een deuk gelegen door dat soort dingen. Zo had ik echt enorme last van aambeien (zo erg had ze het nog nooit gezien, ik geloof dat het er 7 waren!). Ipv bij de pakken neer te gaan zitten lachten we er maar om en noemde mijn man me 'de prinses op de tros' hahaha.
De kabouters zijn gekomen. De kabouters zijn gekomen om vrede te sluiten, vrede, met de grote mensen. Zwaaiend met hun witte vlaggetjes, maken zij een feestelijke indruk. Maar, ik ben met het verkeerde been uit bed gestapt. Jehjehjeh. Vette pech voor de kabouters. Jehjeh. Sorry, word nu wel heel flauw. ik ga net als Lexi maar naar bed voor het hier TE gezellig wordt! Sorry voor mijn nutteloze inbreng van vanavond en dat het te weinig over babies ging. Het spijt me. Om het goed te maken zal ik morgen wel een tuinfoto plaatsen ofzo