Ingrid kan me voorstellen, khou zelf ook niet van die verplichte dingen, en van schoonouders (in mijn geval s-moeder) die de deur platloopt ieeeehh. Daantje dat is idd stom, vraag t dan niet als je zelf al een keuze gemkt hebt. sommige mensen geven altijd graag wat ze zelf willen niet wat diegen graag wilt haha apart is dat he
kan me er wel wat bij voorstellen miss sil, ik zou ook graag willen dat mijn mannetje mij zou helpen daar waar nodig is. zou zeggen praat een keertje goed met hem en zeg alles wat je dwars zit en dan is het zijn beurt om daar een reactie op te geven en kijk of je er dan samen uit kunt komen of een compromis kunt sluiten ofzo. maar is zonder meer erg balen ja dat het zo moet. en vooral zo vlak na een bevalling
miss sil, kan me best voorstellen dat je het daar moeilijk mee hebt. Vind het trouwens ook een ***opmerking, tuurlijk zijn er vrouwen die het alleen doen maar ga ervan uit dat als de vader in de buurt is en je dus samen in 1 huis woont hij wel meehelpt waar en als dat kan.
ja dat is zo stom, eerst liggen ze je de hele tijd te vragen wat je wil hebben en dan willen ze dat niet geven omdat ze vinden dat ze iets anders moeten geven . zie daar niet echt logica van in maar goed het zal wel denk ik dan. en zit nog met een ander probleempje... schoonvader heeft voor een paar weken geleden een beroerte gehad, en ik heb voor een paar weken geleden te horen gekregen dat ik geen werk meer heb. en mijn schoonvader kennende gaat ie zich kei veel zorgen maken als ik zeg dat ik geen werk meer heb, en daar heb ik dus geen zin in, hij maakt zich zo wiezo al veel zorgen om ons of we het wel allemaal gaan redden financieel enzo . allemaal goed bedoeld maar hij hoeft zich geen zorgen te maken. dus hij weet nog niet dat ik geen werk meer heb, hoe vertel je dat zo voorzichtig mogelijk...
ja he dat vind ik ook, je kiest er toch samen voor? he bah als ik zo moe ben word ik gewoon depri, dan lijkt t wel alsof ik een of ander postnatale depressie heb, of hoe heet zoiets, ik wil gewoon genieten!
Hihi kom nog even online om het buddy nieuws van Christiea door te geven maar jullie zijn al op de hoogte zie ik, hihi. Buddy Heeel veel succes! Ga weer lekker me bedje in..weltrusten
Oe ja moeilijk, wat zegt je vriend erover? Anders maar gewoon ff w8en. je zou eigenlijk pas 6 weken na je bevalling weer moeten werken. En mss als de kleine er dan is en je schoonvader ziet hoe t gaat en dat jij je handen vol hebt aan je kleintje dat t dan niet zo schokkend nieuws voor m is?
ik hoop het niet dat je dat hebt, mijn schoonzusje heeft het ook gehad, en dat is niet niks. ze had het meer als de kleine begon te huilen enzo en niet echt wilde stoppen ermee, en de eerste van hun heeft flink last van ecxeem dus ze zit de hele tijd te krabben enzo, vertel een 2 jarige maar dat ze dat niet mag doen. maar nu gaat het gelukkig weer goed met haar, ze heeft er pillen voor gekregen, ze was er gelukkig optijd bij. als je denkt dat je dat hebt meteen naar de huisarts gaan hoor!
Als ik moe ben dan ben ik ook altijd heel snel huilerig enzo hoor, soms dan kan ik al janken als de hond niet meewerkt om de riem om te doen ofzo iets doms.
denk dat het voor hem altijd wel schokkend blijft, hij is echt nog van de oude generatie zeg maar, heel ouderwets, en het zit gewoon in hem dat hij zich zorgen maakt, want ook toen we vertelde dat ik/wij zwanger waren zei hij ook meteen van ohh nou maak ik me nog meer zorgen, dus ja was erg van harte om maar zo te zeggen. mijn mannetje zegt ook even te wachten met vertellen, maar ik heb zoiets van stel dalijk is de kleine geboren en zit hier bezoek en hij zit erook, en toevallig weet iemand dat ik geen werk meer heb en hij hoort het dan wat dan...
lijkt me moeilijk daantje, sowieso is het al moeilijk om te zeggen dat je geen baan meer hebt maar nu natuurlijk helemaal. Maar ja als straks de kleine er is en alles loopt een beetje heb je misschien ook wel zo een nieuwe baan weer dan hoeft hij ook niks te weten of in ieder geval dan pas.
ik mag eigenlijk ook niet meteen met dat soort dingen gaan smijten. Ik denk dat t vooral aan mijn vriend ligt, als hij in de buurt is hangt er een donderwolk boven mij, ik ben denk ik gewoon zo boos op hem, ook nog van tijdens de zwnagerschap en ik kan t gewoon niet vergeten en vergeven omdat er steeds weer wat bij komt. Gelukkig ben ik wel blij met mijn ventje en ook al ben ik moe ik blijf wel rustig als hij huilt.
ja zoiets heb ik ook maar ja, blijft evengoed moeilijk. mijn schoonmoeder heb ik kunnen overtuigen dat het niet echt een ramp is, het is nu natuurlijk verre van ideaal maar krijg evengoed uitkering en anders straks ww dus ja, krijg evengoed geld binnen, het zou anders zijn als ik helemaal niks meer kreeg, en mijn schoonmoeder deelde onze mening dus ja
was trouwens ook 1 van de eerste dingen waar mijn vader over begon of het eigenlijk het eerste: hoe gaan jullie dat financieel doen dan? Gelukkig zat mijn moeder erbij en die zei daarop: als het niet had gekunt dan hadden ze het ook echt niet gedaan hoor maak je daar maar niet druk om. Toen pas kwam zijn felicitatie. Was blij dat mijn vriend zich toen inhield want die was best wel kwaad over die reactie en had zoiets van leuke reactie als je zelf ergens zo blij mee bent.