zou je dan niet een keertje met je vriend gaan praten (met z'n tweeen) zonder genaro in huis of een oppas even laten komen en jullie er even samen uit een avondje of zo, even goed praten hoe nu verder, want dit kan natuurlijk ook niet lang zo doorgaan
ja dat is wel zo ja, straks hoort hij t van iemand anders. Ja lastig als hij zich met alles druk maakt. Komt er ook zo'n druk op jou van dat je na "die" 6 weken meteen als n gek moet gaan zoeken naar een baan, of heb je dat niet? Of tegen mensen zeggen die t weten dat ze nog even voor zich moeten houden? even wachten is mss wel t beste toch?
ja ik zat ook bijna te janken daar, wij waren kei blij dat het gelukt was en waren helemaal in de zevende hemel en dan krijg je zo'n reactie. stond echt op het punt om mijn jas te pakken en te gaan. bedoel had wel verwacht dat hij niet stond te springen van blijdschap maar dit had ik ook niet verwacht. maar goed, hij heeft zichzelf er mee, en niet ons denk ik dan maar
inderdaad, heb mijn vader ook gezegd je kan er blij mee zijn dan is het leuk en je kan er niet blij mee zijn dan is het heel jammer voor jezelf. Het komt eraan en ik ga ervan genieten en wij zijn er blij mee.
ja ik heb zoiets van het komt wel goed, ik vind heus wel werk, sta nog bij een uitzendbureau ingeschreven en hun zouden me ook helpen met zoeken, en vrienden van mij houden ook hun ogen open, en mijn vader heeft een eigen zaak en misschien dat ik daar evt nog terecht kan. ik vind heus wel iets. hoef pas in oktober weer te beginnen dus heb nog de tijd om te zoeken.
en er is altijd wel iets te vinden. Moet zeggen dat er nu ook meer banen zijn dan vorig jaar dus dat gaat helemaal goed komen!
ja makkelijk is het allemaal niet nee, dat blijkt wel . maar eigenlijk moet ik me er niks van aan trekken, ik maak er geen probleem van, hij des te meer. hij zal er eerder van wakker liggen dan mij, ja nou dat is dan vervelend voor hem. (misschien wel hard maar ja)
ingrid dat is idd niet leuk nee, niet een reactie die je verwacht, het is waarschijnlijk bezorgdheid en mannen drukken zich wat anders uit. Daantje dat zou best fijn zijn, alleen kunnen we eigenlijk ook niet goed meer praten, we worden alle2 veelste boos, ik ben vooral boos en hij kan ook niet veel hebben, dus je kunt ook niet veel zeggen. dus dan denk ik niet praten maar doen. dus mss is het beter dat ik met genaro ga verhuizen weet alleen niet hoe, kheb geen baan, geen spaargeld of wat dan ook en krijg niet zomaar een huisje. Tis niet zo dat mijn vriend mij en genaro niet financieel zou helpen, maar dan ben ik nog afhankelijk van hem, en dat wilik eigenlijk niet!
zolang je wilt werken is er overal wel werk zeg ik maar, al moet ik wc's schoonmaken (ok weet niet of ik dat zou doen hihi)
dat laatste weet ik inderdaad ook niet of dat nou zo'n leuk beroep is maar inderdaad als je wilt werken is er altijd wel iets wat je kunt doen.
maar ging het voor de zwangerschap al minder dan? of is het pas in de zwangerschap gekomen? kun je anders niet tijdelijk bij je ouders wonen, misschien dat hij dan bij trekt ofzo?
dat heb je goed hoor! Ik denk dat je schoonvader en jou vader Ingrid straks helemaal happy zijn als het beebje er is, is gewoon bezorgdheid denk ik, die vergeten ze heus wel als ze zien hoe jullie het redden. Mijn vader was nog student en had al 3kinderen en werkte snachts om zn gezin te onderhouden, mijn moeder bleef thuis voor de kindjes zorgen, 3jongens waarvan een tweeling en de oudste waar 1,5 jr tussen zit (kwas er nog niet ) dat ging ook allemaal goed.
Nee dat is het probleem, ik voel me een btje vast zitten, ben nu compleet afhankelijk van hem. Mijn vader heeft een nieuwe vriedin die 2 kleine kinderen heeft en die komen bij mijn vader wonen eind deze maand, al was er plek dan nog zou ik daar niet willen wonen. Mijn moeder is overleden toen ik 16 was. En dan houd het op, wie zit er nou te wachten op een blutte moeder met een pasgeboren baby? Kwil me ook helemaal niet ergens opdringen. Ow Daantje is toch fijn dat je je hart kan luchten, dat doen we allemaal! Kben allang blij dat jullie nog wakker zijn en ik mijn ei kwijt kan, want was ff aant doordraaien.
ohh sorry miss sil, dat wist ik niet... ja dan wordt het wel een beetje lastig ja, maar denk dat als je de situatie uitlegt dat je je helemaal niet opdringt hoor.
hoef je geen sorry te zeggen, kon je ook niet weten! ik kan gewoon niet bij mijn vader wonen, dan voelt het helemaal dat ik gefaald heb, zo cliché kom je met hangende pootjes en baby terug bij je vader. zelf bij vriendinnen zou ik niet durven. de meeste wonen in een studenten huis dus dat kan sowieso niet en de vriendinnen die in een huis wonen durf ik dat niet aan te doen. die wonen ook samen.
dan weet ik het even ook niet meer, misschien er toch samen uit proberen te komen, want dit gaat ook niet lang goed.
ik ga even proberen te slapen, ben benieuwd wanneer genaro wakker word voor de voeding, hij slaapt namelijk eindelijk. mss dat ik jullie straks hier dan nog zie, hoop het alleen niet voor jullie, hoop dat jullie al lkkr in dromenland zijn! Liefss