Penny, heb vandaag contact gehad met de Huisartsenkring en zij gaan mij terug bellen n.a.v. wat er van het weekend is gebeurt. Er zal wel niet veel gebeuren maar ik verwacht op z'n minst een excuus van de behandelend arts en hoop hem duidelijk te kunnen maken dat hij een volgende keer iets verder kijkt dan zijn neus lang is om iemand anders in mijn moeders situatie eerder hulp te kunnen bieden die nodig is. Je/ jullie horen nog.
Ooh, Senninha da's geweldig nieuws dat je moeder naar huis mag! Hoop dat ze inderdaad bij de huisartsen post iets gaan ondernemen.
Suzanne hopelijk heb je nu meer rust! Gelukkig staat de fysio achter je! Senniha wat fijn dat je moeder weer naar huis mag! Mone gefeliciteerd met je zoon! Silla wat geweldig nieuws! (had het buddtnieuws al gelezen maar nog niet gereageerd Buddy Nanda ik heb je en pb terug gestuurd! Bij deze heb ik dus twee buddy's: Wendie (knuffelkonijn) en Nanda (nannie)
Senninha wat fijn zeg, heerlijk dat je moeder naar huis mag! Suzanne fijn dat de fysio achter je staat, hopelijk krijg jevnu een beetje rust en kan je gaan genieten van je zwangerschap ondanks de pijn...
Hee kletsmajoren Silla, fijn dat alles goed is! Mone, gefeliciteerd met je 20 weken echo en met je zoon. Zal ik het in de lijst zetten. Helaas Patries zal dat niet de stand op gelijk zetten, aangezien Heidi afscheid van ons heeft genomen en daardoor ook één jongentje minder op de lijst komt te staan. Senninha, zeker ga ik naar de mol kijken. Ik verheug mij er enorm op. Fijn dat je moeder weer naar huis mag! Christiea, wat een raar gedoe op de CB. Zolang je zelf maar een goed gevoel bij je kindje hebt en weet dat elk kind zich anders ontwikkelt, hoe je je van dat mens niks aan te trekken! Susanne, fijn dat de fysio actie heeft ondernomen. Ik hoop dat je hierdoor weer wat rustiger gaat voelen! Verder weet ik het even niet meer Back to my nakijkwerk! Oja, ik ging vanmorgen nog even tegen mijn mannetje aanliggen in bed, mijn buik tegen zijn rug en ons kindje begon direct heel druk te bewegen! Beter kun je de dag niet beginnen, toch?
Lieve Marion, Heel veel sterkte met dit grote verdriet. Heb er even geen woorden voor. Alle meiden, heb erg veel moeite moeten doen om de laatste 25 pagina's door te lezen! Ik kom hier ook niet al te vaak posten maar wil ook niks van jullie missen en probeer door mee te lezen op de hoogte te blijven. Een kleine post af en toe om te laten weten hoe het met me gaat vind ik wel zo fijn. Ook ik werk full time en kan overdag af en toe even komen spieken, maar niet intensief meekletsen. Ik voel dit niet als "minder" ik haal het wel in als ik thuis zit strakjes hihihi. Jammer dat sommige meiden zich iop de achtergrong geplaatst voelen, dit is niet de bedoeling van hier. Wat ik onthouden heb van de laatste dagen: Patricia, fijne dag vandaag Senninha, fijn dat je moeder weer naar huis mag Silla, dikke knuf meid! Meiden met rugklachten: heel veel sterkte, ik kan met jullie meepraten Leeftijdsverschil: Ikzelf ben niet de jongste ; 39 mijn vriend is 36. Pufclub: heb vanmiddag gesprek met fysiotherapeute over klachten in onderrug, bovenrug, heup en bil. (Dit naar aanleiding van vroegere blessures en auto ongeluk) wil de groepcursus bij de fysio gaan volgen, die leggen extra aandacht op bekken/heup/rug en hoor dus vanmiddag of ik in de groep mee mag gaan doen. Iedereen met echo's of controle's : heel veel succes Spreek jullie wel weer (heb nog ruim 1 week geen internet thuis, dus zal bij moeten blijven door af en toe te zpieken tijdens het werk ) Groetjes Minka
hoi meiden,, Seninnah wat fijn dat je moeder naar huis mag! en ondanks dat ze misschien weinig gaan doen bij die huisartsen ze waarschijnlijk toch schrikken ook al geven ze niet toe en dat is alleen maar goed voor de volgende! Marjon wat onwijs erg voor jullie! Heel veel sterkte en kracht de komende tijd! Dikke knuffel! Silla fijn dat het waarschijnlijk niet helpp is maar meis je bent wel aan het werk lees ik..pas wel op jezelf! Kunnen wel al signalen zijn dat je wat rustiger aan moet doen! Patricia hele fijne dag voor jou en je mannen vandaag! Susanne echt supers zeg nu je die fysio achter je hebt staan dat voelt vast als een opluchting! En het is niet niets dan heb je hopelijk nu niet meer het gezeur van de arbo en baas bij! Lee hahahaha wakker worden van de honger herken ik ook..supper irritant. Soms neem ik al een boeterham in zakje mee naar bed hoef ik er niet uit! ML Ik hoop dat je je snel weer wat beter gaat voelen! Heb je koudje te pakken of iets anders? Heidi tot slot erg jammer dat je hebt besloten te vertrekken toch wens ik je een fijne zwangerschap toe en wie weet voel je je later in de zwangerschap misschien weer geroepen om met ons mee te schrijven! Ik scheel trouwens met manlief 1 jaar en 4 maanden...hij is ouder! EN ik ga een zwangerschapscursus yoga volgen.....ik hoop niet dat ik zulke opmerkingen krijg als één worden met je vagina want dat zou niets voor mij zijn hahahah! xx nina
Mone gefeliciteerd met je goede 20 weken echo en natuurlijk ook je zoon (ik heb het maar even omgedraaid, want de goede echo is ineens zoveel belangrijker als het feit dat het een jongen is). En inderdaad de jongens zijn weer bij, tenminste al Mone op de lijst erbij wil. Maar als Heidi er dan weer afvalt, blijven de meiden voor. Susanne wat een opluchting moet dit voor je zijn, dat de fysio niet wil dat je überhaupt nog gaat werken. En jeetje wat moet jij een last hebben als je de klachten hebt alsof je 36 weken zwanger bent. Gelukkig kan ik me daar geen voorstelling van maken. Ben eigenlijk stiekem wel benieuwd wat je baas hier dan weer voor een tegenargumenten op wil gaan geven. Maar gelukkig voor jou kan hij niks en volgens mij mag hij te hierom niet eens ontslaan tot zoveel weken na de bevalling (maar dat weet ik niet zeker). Suc6 in elk geval de komende tijd!
Hebben jullie trouwens ook opeens meer last van rare kleding buien? De ene dag voel ik me helemaal goed en ben ik trots op m'n lijf. Dan wil ik me nest een beetje sexy kleden. Strakke truitjes, decolleté, rokjes enz. De volgende dag kan het me niets meer schelen en ga ik net zo lief in een joggingpak naar m'n werk (niet dat ik dat echt doe, maar als het zou kunnen, ...hihi) Door die stomme pukkels voel ik me al helemaal niet aantrekkelijk en we zijn verder zo druk met alles bezig dat het volgens mij echt al dik twee weken geleden is dat we hebben gevreeen. Jeroen is thuis druk met de verbouwing en ik kom vaak laat thuis. Na het eten kijken we soms even samen tv en dan gaat hij optijd naar bed terwijl ik dan nog met vanalles bezig ben of voor pampus voor de buis lig. Shit, heb opeens het gevoel dat ik hem verwaarloos. Zondag hebben we waarschijnlijk voor het eerst weer even een dagje samen. Naja, er kwam nu tekst uit m'n vingers waar ik eigenlijk niet op doelde. Maare.. herkennen jullie iets?
Weet je waar ik nou echt bang voor ben? Moet ik eerst even een stukje voorgeschiedenis vertellen. Mijn man had vroeger 2 niet ingedaalde balletjes. Met hormoonprikken hebben ze dat eerst proberen te herstellen en daarna met een operatie, echter die operatie was op ca. 14-jarige leeftijd, terwijl dit eigenlijk voor de 6-zesjarige leeftijd moet worden gedaan, om nog vruchtbaar te blijven. De kans dat hij nog vruchtbaar zou zijn was nu nog maar 30%. Uiteindelijk is het toch heel snel gelukt, op de natuurlijke manier. Nu ben ik bang doordat de zaadcellen dus heel lang binnen het lichaam hebben gezeten, kan de kwaliteit ervan zijn afgenomen. Aan de ene kant zeg ik: die slechte celllen waren na 16 jaar echt wel dood? Maar aan de andere kant ben ik best bang dat zo'n foute zaadcel nu voor de bevruchting heeft gezorgd en dat er dus een mega misvormt kindje in me groeit. Weer aan de andere kant: de beste en sterkste zaadcellen bevruchten de eicel en de rest komt er niet eens. Dus al met al zie ik daarom best op tegen de 20 weken echo van volgende week en daar doet het verhaal van niet veel goeds aan. Ik wou het toch even kwijt, sorry.
Mone, gefeliciteerd met je zoon en idd je goede echo Suzanne, het recht zegeviert Essie, ik begrijp je angst maar maak je niet al te ongerust, dat zit allemaal wel goed hoor Ik ga niet vandaag naar Engeland maar morgen en dat is maar goed ook, gister heb ik de hele dag geslapen, maar vandaag kan ik er ook wat van Er komt werkelijk niets uit mijn mouwen, ben alleen maar moe moe moe moe...
Pff, wat is er weer veel afgekletst in een paar daagjes tijd. Maar ik ben weer bijgelezen. Marjon, van wat jullie momenteel moeten doormaken kan ik me alleen maar een voorstelling maken, het is in ieder geval de schrik van iedere aanstaande ouder. Ik wens jou en je man heel veel sterkte toe met in eerste instantie natuurlijk het verwerken van dit nieuws en in tweede instantie met de vreselijke keus waar jullie nu mogelijk voor staan.
Lieve Essie, Je bent echt niet gek en het is heel menselijk even in de stress te schieten voor zo'n echo! Volgens mij heeft iedereen hier voor de 20 weken echo wel beetje spanning gekent! Toch moet je proberen te vertrouwen op de natuur! Als het kindje de eerste 12 weken goed doorkomt heeft je lichaam al een screening gedaan! Tuurlijk zijn er helaas altijd erge uitzonderingen maat het blijven wel uitzonderingen dus ik zou me niet al te gek maken hoe moeilijk ook! Het zal vast wel goed zitten! xx nina
Hallo allemaal! Ben 'n paar dagen niet geweest maar ga vanavond even bijlezen 8) Gisteren de 20 weken echo gehad en alles is helemaal perfect ! En het is een MEISJE !!!!!! Helemaal blij
Sil, ook voor jou was het weer even schrikken, gelukkig lijkt het loos alarm te zijn. Wat een opluchting. Susanne, wat een hark van een leidinggevende zeg, andere woorden zijn er niet voor. Zit je al met zoveel klachten en met zoveel pijn en dan zoveel onbegrip. Gelukkig staan je fysio, HA en VK wel achter je en heeft je baas zich maar te schikken. Verder zag ik nog een paar dingen voorbijkomen waar ik even op probeer te reageren. Striae. Heb ik gelukkig weinig last van, alleen op m'n borsten. Jeuk heb ik wel regelmatig heel veel last van en dan met name op m'n schouders en rug. Mentholpoeder schijnt te helpen en van de huisarts heb ik een zalfje voorgeschreven gekregen, nl. Lanette1. Dit verlicht direct de jeuk. Pijnlijke tepels, praat me er niet van. Borstvoeding: nee. Niet omdat ik het niet wil, maar omdat het niet meer kan door een borstverkleining. Trouwringen. Veel mooie ringen zijn voorbijgekomen, zelf hebben wij een wit/geelgouden ring. Naast het vreselijke bericht van Marjon heeft de rest gelukkig wel goede berichten bij hun echo gehad. Gelukkig maar. Last van tandenwisselen. Had ik eigenlijk nog nooit gehoord dat dat ook kon. Aan de andere kant, waarom ook niet. Ik kan me van mezelf welliswaar niet herinneren dat ik ziek ben geweest van het tandenwisselen. Maar het is wel iets om eventueel rekening mee te houden dus. Voor het doorkomen van tandjes zijn verschillende middeltjes. Zelf zou ik denken, dat deze middeltjes ook zouden kunnen helpen bij het wisselen. Het CB. Ook voor mij is het meer een instantie die nuttig is vanwege de entingen en het wegen en meten. En die laatste 2 zou je ook eventueel zelf nog kunnen doen. Enten zou ik me maar niet aan wagen, hihi. Het CB heet zogenaamd op vrijwillige basis te zijn. M'n neus. Je wordt er dus gewoon op aangesproken wanneer je een keertje niet kunt. Ik heb zelfs een keer gehoord van iemand die een verklaring moest tekenen omdat ze niet naar het CB wilde en de entingen door de HA liet doen. Hoewel ik er een broertje dood aanheb, ga ik wel braaf iedere keer en ach, soms hebben ze ook wel eens een goede tip, maar voornamelijk ga ik met alles op m'n eigen gevoel af. En zwangerschapscursussen, daar heb ik zelf ook niet zoveel mee. Ik heb met m'n eerste zwangerschap 2 privélessen van samen bevallen gehad en ik heb heerlijk aan zwangerenzwemmen gedaan. Deze keer ga ik alleen maar zwemmen.
Marjon daar word ik ff stil van... heel, heel veel sterkte toegewenst met deze onmenselijke beslissing
Essie, ik kan me best voorstellen dat je even in de stress schiet vanwege de 20 weken echo. Ik heb deze zwangerschap al heb diverse echo's gehad ivm met voorgaande MK's en iedere keer werd ik toch best wel even flink nerveus voor ik een echo kreeg. En dat zal met de 20W echo niet anders zijn. Natuurlijk moet je ervan uitgaan dat alles goed is, maar dat is soms makkelijker gezegd dan gedaan. En wat als ... Marjon had toch ook deze vreselijke uitslag niet verwacht. Maar toch, probeer uit te gaan van het goede en heel veel succes met je echo!