Mijn 2 bazen zijn de grootste lolbroeken dus die kijken nergens van op gelukkig. Nu ga ik echt, weltrusten!
Pfffff, jeetje Senn, petje af hoor dat je er zo nuchter onder bent!! Hoop dat het tij gauw een keer gaat keren hoor! En ga helemaalhard duimen dat Sven kan blijven waar hij zit qua school! Zou me wat zijn zeg! Kan school daarin niks voor jullie betekenen?
Ow ja, wat hoort er bij die sprong dan? Heb namelijk het idee dat Mees er ook weer in een zit, maar ja, aan de andere kant, die is net 13,5 maand, dus dat zou wel heel vlot zijn
dank je de kids hebben 1x gevraagd en verder niet. maar ze liepen al 2 jaar niet meer in de kamer enzo omdat ze overal hun kont neerzetten om hun geur achter te laten of erger nog hele plassen zelfs.
lekker zeg dat je er dan nog een paar dage aan konden knopen. en fijn ook dat het nieuws van je moeder toch iets positiefer is dan verwacht, maar wat je zelf al zegt jullie zijn er helaas nog niet dus sterkte daar mee
de kids doen gewoon zoals ze altijd doen. maar is ook niet zo vreemd eigenlijk, want wat ik net al zei zij hebben de katten wel eens gevooerd en geaaid, maar niet zoals ik lekker op schoot en veel knuffelen. zij gingen weleens mee naar ze toe en daarmee de kous af. we hebben de laatste paar jaar ivm urineren ed ze apart gehouden. maud is pas 4 en morris bijna 3 dus een echte band opbouwen konden hun niet op mijn werk prima ik mag blijven waar ik zit want voor het andere filiaal was ik niet flexibel genoeg en woonde ik te ver weg dus ik ben wat dat betreft erg blij
weet je wat het stomme is aan het begin van het jaar na de verhuizing was ik er steeds bang voor dat het zou gebeuren en ik had het net een beetje van me afgezet n dan gebeurt het. bij zijn broer 7 jaar terug kwam het als donderslag bij heldere hemel. toen waren we net 3maand ervoor verhuisd. maar die had een hartkwaal en we zouden wel merken volgens da wanneer die medicijnen nodig zijn, maar de rouwdouwer gaf dat dus niet aan. hij begon te braken sprong in de lucht en was verlamd in de achterpoten. da wist niet zeker wat het was en we hebben het 3 dagen aangekeken en zouden de 4e dag beslissen hoe of wat maar de avond ervoor gaf hij het zelf op. kort daarna (2 maand) kreeg simba ineens epilepsieaanvallen en toen hebben we hem na laten kijken en bleek dat er ook iets niet helemaal in orde was met zijn hart. we hebben de eerste 2 jaar toen we; medicijnen gedaan maar daar werd hij alleen maar ellendiger van en de epilepsie veranderde helemaal niks. dus wat dat aangaat heeft simba het goed gedaan dat hij toch met die kwalen en zonder medicijnen 9,5 heeft mogen worden. (de laatste epilepsie aanval is hem fataal geworden en dit was ook door da voorspelt destijds.) neemt het verdriet niet weg natuurlijk. maar ja wat je al zei je weet er alles van en hoe het voelt.
Ah, fijn dat je lekker op je vertrouwde plek kan blijven zitten! Scheelt weer een boel gedoe! En ook maar fijn dat de kids niet zo aan haar gehecht waren dan, anders was het voor hen ook zo sneu en je kan het ze natuurlijk ook nog niet echt uitleggen.
Zo, ff snel bijgelezen. Hier weer goede nacht gehad. Ben zelf ook maar 1 keer wakker geweest gelukkig! Esmée heeft vanmorgen op de creche lekker gespeeld in de kerk en ik heb mn laatste keer voor de bevalling gespeeld.. Was wel jammer, maar krijg het nu ook benauwder, dus maar goed ook... Nou, ik ga nog ff liggen voor mevr. wakker word..