nou had een heel verhaal getypt, is mijn verbinding ineens weg :x maar goed wat ik zei vorige week had ik ook vier dagen waarvan 2 ook de avond erbij. vervolgens zaterdagmiddag/avond goede vrienden op visite, zondag verjaardag in elst (gld) vandaag ganzenmarkt (jaarmarkt) waar ik natuurlijk met 3 kids alleen heen moest want mijn zusje zei op het laatste moment af terwijl de kids al op de hoogte waren dus kon er niet meer onderuit. morgen werken woensdag komt er een klasgenoot van maud en 's avonds sint maarten. donderdag en vrijdag werken. zaterdag ook hier intocht sint. zondag trouwbeurs en lootjes trekken kerst. en volgende week denk ik nog maar ff niet aan
Goed het verhaal van Maarit bij de psych. Ze heeft daar dus 3 sessies gehad. Daaruit is het volgende gekomen. Ze blijkt dus gigantische faalangst te hebben. Ze legt zichzelf zo'n grote lat van perfectie op dat als het, ook al is het een deel, niet lukt het helemaal afgekeurd is. Zal het middels een paar voorbeelden uitleggen. * Ik stuur Maarit naar boven zodat ze zich gaat aankleden. Ik zeg binnen 10 minuten ben je weer beneden en moet je klaar zijn. Dan heeft zij gelijk de tranen lopen van dat kan ik nooit zo snel. Bang om te falen om het binnen die tijd gedaan te hebben. * Een oefening op de pc waar een tijdbalk bij wegloopt. Maarit schiet helemaal in de stress want ze is bang dat ze het dan niet op tijd af hebt en dus faalt in de opdracht. * Maarit laat een tekening zien. Op zich mooi gekleurd maar 1 ding erg gekrast, terwijl ze heel mooi kan kleuren. Als ik dan zeg van mooie tekening alleen jammer dat je daar een beetje gekrast hebt is voor haar de hele tekening afgedaan. Dan heeft ze de lat van perfectie voor haar niet gehaald en is niets meer goed aan die tekening. * Als ze bijvoorbeeld knoeit met eten of drinken. Dan kunnen wij zeggen van o maar dat is niet erg meisje dat kan gebeuren maar dat werkt dus niet. In haar ogen heeft ze dan gefaald omdat ze voor zichzelf de lat zo enorm hoog legt. Ook al praten we als brugman dat verandert niets. Dit is het grootste probleem en daar gaat de psych mee aan de gang. Ook gaat ze handvatten aan school aanreiken hoe ze daar Maarit kunnen helpen. Daarnaast heeft ze ook het probleem dat ze niet kan kiezen. Kan ze kiezen uit 2 dingen is het niet zo erg maar als ik haar zou vragen wat wil je op je boterham en ze kan uit 6 dingen kiezen dan houdt ze haar mond omdat ze het niet weet. Eerst werden wij steeds boos omdat ze geen antwoord gaf en wij dus voor haar besliste. Maarit weer verdrietig omdat ze dat eigenlijk niet wilde. Dit is dan een heel simpel voorbeeld. Ook wil de psych dat Maarit op school cognitief getest gaat worden. Ze heeft het idee, net als wij ook aan haar hebben aangegeven, dat ze in haar hoofd veel verder vooruit is dan dat uit haar handen komt. Waarschijnlijk heeft ze zich in de klas verlaagt tot het niveau van haar klasgenoten terwijl ze in haar hoofd eigenlijk al veel verder is. Of ze hoogbegaafd is weten we (nog) niet maar dat zal blijken uit de testen die ze moet gaan doen. Wat ook heel opmerkelijk is dat ze op deze leeftijd ons gezicht kan lezen met de dingen die wij uitstralen. Zij kan ze op zo'n danige manier lezen dat ze antwoorden op vragen geeft waarvan zij denkt dat dat het antwoord is wat ik wil horen. Normaal gebeurd dat pas als ze een jaar of 10 zijn of in de puberteit zitten. Weet niet zo goed hoe ik het moet uitleggen. Toen kwam het broekplasverhaal. Waarschijnlijk doet ze dat omdat ze thuis kan ontspannen, en dan lekkerlijk alles ontspannen in haar geval. Op school en ergens anders moet ze presteren en zich bewijzen en dat legt een hele druk op haar vanwege die faalangst en dan spant ze aan. Dat was het eigenlijk. We zijn er goed optijd bij. Ze (de psych) zei dat asl we bij haar waren gekomen en Maarit 8 jaar of ouder was geweest het veel moeilijker is om haar van die faalangst af te helpen. Nu kunnen we haar positief stimuleren en haar sturen. En met name dat sturen gaat niet meer als ze ouder is dan 8 jaar want dan is ze helemaal gevormd naar haar beleving met die faalangst. Voor ons heel wat puzzelstukjes die op de plek vielen omtrent het doen en laten van Maarit.
Volgens mij heb ik hier overheen gelezen...Hier heeft Indi ook niet echt last van. Tenminste niet als er visite is. Vaak is het zo´n brutaal aapje dat ze gelijk op zoek gaat naar de mobiele telefoons..En dat is dus in de broekzakken. Maar tijdens het eten loopt ze constant aan mijn been te hangen en wil ze opgetild worden. Erg vervelend als je aan het koken bent!
Hihi, leuk is dat hoor. Ik word hier elke ochtend luid wakker geschreeuwd ´´Maaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaamaaaaaaaaaaaaaaaa´´ En ze gaat door net zolang tot ik antwoord geef haha
Wat een verhaal senn.. Nou gelukkig kan er geholpen worden! en weten jullie waar het aan ligt, dat geeft vaak ook al wel zekerheid. Succes! gaat ze nu gewoon weer heen? en dan na een tijdje weer een gesprek ofzo?
Ben blij dat ik een traphekje voor de keuken heb zitten maar dat kan bij jou natuurlijk niet. Karsten heeft vandaag ook een dag dat hij continu de dvd uit de kast trekt.:x Hoe is het met je? Ben je niet lekker of is er iets anders?
Er staan nu ook weer 2 sessies gepland voor de komende maand. Je mag helas maar 8x per jaar van mijn zorg verzekeraar dus dat wordt even kijken hoe we dat volgend jaar vorm gaan geven.