ja weet het, maar heb me afgereageerd op de schoonmaak boven en heb net ff op de crosstrainer gezeten
Pfff ook nog iets, ik vroeg gisteren aan me schoonzusje dingen over haar bevalling en zij zei dat ik ze aan d'r moeder moest vragen en die zei heel pontificaal dat mijn schoonzusje het daar niet meer over wilde hebben, dus ik zeg tegen d'r dat ik het aan haar moest vragen en ik kijk om en daar zit me schoonzusje te huilen! Die heeft er denk ik zo'n trauma aan overgehouden dat ze het niet meer aan kan om erover te denken ofzo... Maar goed nu zei mijn schoonmoeder beetje bozig tegen mij zo van: "ja daar wil ze het niet over hebben!" dus ik werd ook weer bozig en zei dat ik dat niet wist! Maar ik heb daar gewoon de hele avond mee gezeten, voelde me onwijs schuldig dat ik die gevoelens naar boven gehaald had bij haar en dat er zo op gereageerd werd door mijn schoonmoeder! Eigenlijk vind ik dat er té betuttelend met mijn schoonzusje omgegaan word omdat alles uit handen genomen word, maar van de andere kant begrijp ik ook wel weer hoe ze zich voelt soms... Liefst wil ik tegen d'r zeggen dat ze er toch met iemand over moet praten over alles om een depressie oid te voorkomen of verlichten weet ik veel, maar ik durf eigenlijk helemaal niks meer te zeggen tegen d'r...