Heee meiden, Nou ben ff uit de lucht geweest, kon alle verschikkelijk verdrietige berichtjes even niet zo goed aan. En moest even mijn eigen verdriet te boven komen. Maar net alles bij gelezen, wordt er niet echt vrolijk van.... Elvira: meid wat vreselijk voor je. ja kan me voorstellen dat je gewoon in rouw bent nu. Heel veel dikke knuffels. Loontje: pfff voor jou ook balen zeg! Ik heb ook echt even het gevoel gehad van gaat niet meer lukken. Maar probeer nu te denken dat het echt gewoon een kwestie van volhouden is. hypo: Meid ook voor jou onwijs kl##te. Maar we moeten volhouden, gaat ons allemaal lukken echt!! Shantii: ja sinds het bij mij uiteindelijk losbarste (gisteren) heb ik ook onwijze pijn in buikie... ppfff nog weer ff lekker op de feiten gedrukt. Vrolijkjetje: laat jij de succesvolle zijn deze maand, we kunnen allemaal wel wat goed nieuws gebruiken!! Ik duim heeeeel hard voor je! Maria: ik denk aan je vandaag! Sjemig wat een verhaal!!! Ik mocht maandag eigenlijk testen (was 12 dagen na tp), heb uitiendelijk tot woensdag nog getest in de hoop dat ik het misschen toch niet goed had en omdat ik nog niet ongi was geworden. En tegen beter weten in want had zkh ook gesproken en die gaven aan dat ik met mutsenbolletjes mocht stoppen. en gisteren dus ongi geworden. WOW wat een bloed & klonten (sorry voor de details)... ongekend gewoon.
Dikke knuffel, Vakr! Er is inderdaad veel verdriet hier op het forum de laatste tijd... @All: Toch even goed nieuws van Maria (kreeg sms-je) dat ik jullie niet wil onthouden: "27 eieren gevonden. Alle 50 zijn weggeprikt. Was heel gemeen rotgevoel. Ben nu zo wappie van de medicijnen".
Wauw Maria 27 eitjes, dat is geweldig nieuws ! Nou duimen voor hele mooie bevruchtingen. Gaan ze nog een tp doen ? @Botervliegje: Precies 6 weken zwanger vandaag Lief dat je het smsje van Maria met ons hebt gedeeld.
Wouw fijn dat ze 27 eicellen bij Maria hebben kunnen vinden. Wel herkenbaar dat suffe van de medicatie naar de punctie. Neem aan dat ze een morfine infuusje had? Lief dat je het smsje deelde Botervliegje. @Vakr Logisch hoor dat je even de tijd nodig hebt gehad. Zo balen altijd bij alleen maar slecht nieuws. Je gaat dingen toch ook ongemerkt op jezelf reflecteren. Vanaf nu kan het alleen maar beter worden toch? Met de rest van de meisjes ook alles goed?
@Elvira: Ik weet niet of ze een morfine infuus heeft gekregen. Ik loop zelf ook bij de VU en normaal gesproken krijg je een pilletje en een prikje (wel morfine achtig spul), maar dus geen infuus. Hier gaat redelijk hoor ... zelf kan ik redelijk snel positief vooruit kijken, maar helaas kan me mannetje dat niet. Alhoewel ik best bang ben dat het nooit gaat lukken. Misschien dat ik toch eens ga navragen of ze kunnen onderzoeken waarom de embryo's zich niet innestelen ... iemand hier ervaring mee ?
Volgens mijn FA is dat nou juist nog hetgene waar de wetenschap nog niet achter is. Als ze dat exact zouden weten, zouden al veel meer stellen van ons 'soort' in verwachting zijn of een kind hebben. Wel is het zo dat ze er vanuit gaan dat de innesteling te maken heeft met de kwaliteit van het ei. Pfff........wat duurt wachten toch lang.
Elvira, heel erg veel sterkte! en een hele dikke knuffel! ook de mensen die niet zwanger zijn geworden deze ronde heel erg veel sterkte. reageer algemeen want heb nu niet zoveel tijd om te lezen. binnenkort ben ik weer wat actiever. voor de mensen die op het wachtbankje zitten heel veel succes. liefs maaike
Elvira: wil ff kwijt dat ik echt enorm veel bewondering heb voor je! Waar je de kracht vandaan haalt om anderen nog te motiveren vind ik echt fantastisch! Terwijl jij t nu toch echt zwaar moet hebben. Nogmaals dus hele dikke extra knuffel voor je.
Dank je wel Vakr. Ik doe mijn best en iedereen verdiend een steuntje in zijn rug, zeker tijdens het behandelen. Vriendlief belde net en had een gourmetschotel bij de slager gehaald. Hij had zoiets misschien leid ik je zo af en kunnen we vanavond nog even lekker eten en het een beetje gezellig maker. Zo lief! Hoop dat ze nu snel naar Vrolijk Jetje bellen met de uitslag, ben echt reuze benieuwd.
Hai Meiden, Ok hier geen positieve test; voor ons houdt het hier op. Ik wens iedereen die nog verder poogt, heel veel succes en sterkte en bedankt aan iedereen die me deze wachtweken heeft doorgeholpen. Jetje
Vrolijke jetje jeetje wat een afschuwelijk nieuws Gaan jullie stoppen nu, uit je reactie te lezen Pffffff wat een slecht nieuws in dit topic Heel veel sterkte meid xxx
Jetje nee dat meen je niet .. Ow wat erg!!! HELE DIKKE KNUFF! Ik zit hier gewoon met mega ogen, dit kan toch niet .. Hoe zit het met de statistieken van ivf-icsi???? Wat is dit voor een maand.. Sjeeminee.. Elvira wat een lieve schat van een vriend heb je! Even lekker samen genieten dus, kan zoooo fijn zijn. Geniet er van meissie. Maria lekker uitrusten en wat een super oogst! Hoop dat de pijn snel over is. Knuffel
Vanmorgen maakte mijn lief mij om 6 uur wakker. Het eerste dat ik zei was: "Ik wil niet..." Maar vandaag viel er niet zo gek veel te willen. Ik beet (op eigen initiaties en niet op voorschrift) een stukje af van een Seresta tegen de zenuwen maar durfde geen hele omdat ik ook nog Dormicum zou krijgen en toen vertrokken we... We kwamen ruim optijd aan, de deuren waren zelfs nog dicht en toen we naar binnen mochten droop (in plaats van druppelde) het personeel stuk voor stuk kletsnat binnen want my oh my, wat was het weer rotweer. Omdat we zo vroeg waren, mochten we ook eerder met een potje naar een kamertje waar alles mij veel te lang duurde, want ik voelde de Seresta al inkicken en vond niets sexy aan de hele situatie. Toch vind ik een kwartier welbeschouwd niet lang als je in een klinish kamertje met rotlicht en zulke dunne muren dat je mensen buiten woordelijk kunt verstaan je ding moet doen. Man, die muren zijn zo dun en iedereen stampt daar zo. Hakken of niet. Dat kan toch ook beheerst? Nou, mijn lief zijn taak zat er op. Nu was ik aan de beurt. Ik moest mijn spulletjes in een kluisje leggen en mocht in een bedje gaan liggen. Daar kreeg ik een dubbele dosis Dormicum, maar ik was nog zo helder dat ik tegen verpleester Carolien zei: "Het is er gewoon eentje, maar dan in tweeen gebroken!!" Haha! Schijnt dus dat je normaal maar een halve krijgt en ze zei: "Ja je bent niet zo dik, straks ga je onder zijl" waarop mijn lief zei: "Ja dat wil ze juist". Ja inderdaad ja. Nou, toen de Pethidine prik in m'n bil die veel minder zeer deed dan ik vreesde. En toen werd ik langzaam behoorlijk dronken. Het werkt als een waarheidsserum. Erg vervelend. IK was bijzonder openhartig tegen zowel mijn als als Dokter Roel Schats. TOen hij me kwam halen was ik al zo wappie dat ik tegen 'm zei: "Goh, ik ben blij dat u het doet. Iedereen op Inernet zegt dat u hard bent maar wel snel". Hahah dus hij zegt: "Oh staat dat op de site van Freya?" En ik weer: "Neeee ooooooveral. Moet je jezelf eens googlen joh!, doe je dat nooit?" Nou nee dat deed ie nooit want het leverde inmiddels zoveel hits op, zei ie. Hahaha. En toen in de martelstoel zei ik met een sip gezicht: "50 is wel veel hé?" "Jaaa", zei 'ie: Daarom gaan we het ook niet heel snel doen hoor. Want je hebt er zoveel en we halen álles weg, anders ga je heel ziek worden..." Voor ik het wist waren we begonnen en mijn lief had mijn hand vast en Carolien hielp me goed met m'n ademhaling. In door je neus, uit door je mond. Af en toe deed ik het andersom en dan wees ze me daar op en het deed wel zeer, maar eigenlijk gingen de eerste 10 rechts heel goed. Toen begon de ellende. Oh mijn god, wat heb ik een pijn gehad. Die rechter eierstok is zo'n rare twee-in-één-stok en het waren van die harde venijnige steken alsof m'n eierstok op een shaslick prikker geregen werd en het deed ZO ZEER!!! Af en toe vroeg ik een adempauze van een paar seconden zodat ik de spanning in mn benen kon loslaten maar sommigen deden zo vreselijk zeer dat mn rug helemaal hol trok. Het grappige was; af en toe schreeuwde ik het uit, maar als ik dan heel even de tijd kreeg om mezelf weer bij elkaar te vegen, kreeg ik mn ademhaling weer goed en dan was ik veel rustiger. Maar goddddddd, wat heb ik pijn gehad. Links vroeg ik op een gegeven moment: Hoeveel nog? Toen zei hij: "nou...4, 5, 6..." En ik geergerd: "7, 8, 9, 10, 11..." Die linker eierstok deed gisteren en vandaag zoveel pijn en die was ook zooo gemeen met aanprikken. De arts had eigenlijk net gezegd: Nou ik stop ermee, het is klaar en hoppa. Via de echokop zagen we er weer een stuk of tien in beeld floepen. Was het nog niet klaar. Inmiddels tintelden m'n handen onwijs en ik moest een plastic zakje voor mn mond houden maar ik kon mijn handen niet meer bewegen dus de leerling die eigenlijk was voor "Ik ston erbij en ik keek ernaar" moest die op mn mond houden. Ik had echt het gevoel dat ik flauw zou vallen. En net toen ik dacht, ik geef het op. Ik zak wel gewoon weg, toen was het klaar. Ik vroeg de arts en de verpleegkundige nog of ik uitzonderlijk hard had geschreeud, maar dat was gleukkig niet zo. Ze maken veel erger mee. Wat hij wel bijzonder vond is dat ik mezelf steeds zo bij elkaar kon rapen en dan weer verder kon. Ik werd op het andere bed geholpen en mocht naar de recovery room. Ik was toen zo high van m'n mix dormicum, seresta en prik in mn bil dat ik huilend (toen pas huilen! *trots*) in slaap ben gevallen. Het stomme is dat dokter Schats op een gegeven moment tegen me is gaan praten maar ik was niet echt wakker. Wat ik heb meegekregen is dat ze wel 27 eicellen hebben gevonden en dat er ontzettend mooie bijzitten en (en dat is het mooiste) : "Als jij van deze poging niet zwanger wordt weet ik het niet meer" Maar omdat het er zoveel waren moest mijn lief nóg een keer een donatie doen. Er zat veel te weinig in... my god... Ik ben daarna in slaap gevallen en weet de volgorde van dingen niet echt meer. Mijn lief heeft nog een donatie gedaan, zondag moeten we bellen hoeveel bevruchtingen er zijn en als mijn lijf goed herstelt mag ik maandag een terugplaatsing. Ik vind het jammer dat dokter Schats me ook zoveel heb gezegd terwijl ik zo stoned was en mijn liefje donatie nr. 2 deed. Ik weet er haast niets meer van... Ik kan nauwelijks rechtop lopen en heb heel erg veel napijn. Ik moet nu 2x per dag fluimucil gebruiken. Dat schijnt de overstimulatie tegen te gaan. Plassen gaat nauwelijks, want ik kan niet persen of kracht zetten omdat dat teveel pijn doet. Ik heb vanmiddag geslapen. Mijn lief is heel bang dat zijn zaad niet goed genoeg is. Hij vind het vreselijk en zei dat hij het zo erg vind, dat ik van die prachtige eicellen heb, en zo'n grote mooie hoeveelheid en dat het dan door hem straks niet lukt en dat hij me dit niet nog eens wil aandoen en dat ie zich schuldig voelt. Maar hij zei ook dat hij onwijs trots op me is. Dat ik het zo goed gegaan heb. Niet als een speenvarken heb liggen gillen en... Het zit erop.... Nu wachten...
Maria wat een heftig verhaal! Maar doe het goed rustig aan. Zelfs al zijn die eicellen allemaal weg nu rustig blijven liggen. En mijn spulletje gebruiken Maar netjes hoor 27 eicellen hoop dat er heeeeeeeeele mooie bevruchtingen komen en daarna mooie beebjes
Maria wat spannend allemaal! En ze zijn daar zoooo lief. Vond je dr Schats ook niet op een Ko de Boswachter lijken, bij mij kwam ie toen in zo'n groene bodywarmer aan mn bed, met rugtas, dat ik dacht: huh wie is die boswachter hahaha. Rust lekker uit, laat je verwennen en als dr Schats er vertrouwen in heeft, hou dat dan vast en heb het ook!!!
@ Elif--> Jaaa ik ga heeeel rustig aan doen en braaf een de dluimicil en eiwitten. Hadden jullie ooit gehoord van Fluimicil tegen overstimulatie? @ Lady Zorra--> Straks googled die arme man zichzelf op mijn aanraden en dan ziet ie dit, haha. Ik vond m bijzonder sympathiek, had m veel stukker en harder verwacht. En hij is inderdaad niet heel groot he Ik ben zo blij dat ie zei: Als je uit deze poging niet zwanger wordt weet ik het niet meer. En hij was zo lof lof over mn eieren! "Er zitten heeeeel mooie tussen"