Hallo Ik heb een vraag waar ik graag advies over krijg. Ik ben nu 28 weken en heb van de week informatie gekregen over de verdoving die beschikbaar zijn tijdens een bevalling. Omdat ik nogal bang ben voor de pijnen wilde ik graag de rugprik achter de hand hebben. Zodoende een afspraak gemaakt voor kennismaking en inlichting gekregen over hetgeen. Echter wat ik eerder niet wist en wat uiteraard vanzelfsprekend is, krijg ik tevens een katheter en een infuus dat uit mijn rug steekt. Hier ben ik toch van geschrokken, en huiver ik zelfs van. Het alternatief is verdoving via een infuus. Volgens de gynaecoloog; een man. scheelt dat enorm en helpt het Aannemelijk tegen de pijn. Ik hoor liever ervaringen van vrouwen die of een rugprik of infuus hebben gehad en wellicht ook een bevalling zonder 1 van dezen, voor vergelijkingen. Helpt verdoving echt, zoja welke het beste? Voor en nadelen? Ik hoop dat iemand mij helpen kan!
Heb geen ervaring met een infuus verdoving maar wel met een ruggeprik. Van het zetten van de ruggeprik heb ik niets gevoeld en ben 100% pijnloos bevallen. De katheter vond ik ook geen probleem en het verwijderen ervan ook niet als pijnlijk ervaren. Geen na klachten gehad van de epiduraal. Zou nooit willen bevallen zonder.
Beide gehad. Voor mij nooit geen ruggeprik meer werkte voor geen meter. Remifantil werkt ideaal je drukt op het knopje en krijgt een shot
Ik heb bij de eerste Remifentanil gehad en ik was daar heel tevreden over. Het haalt de scherpe kantjes er vanaf. Met de ruggenprik als pijnstilling heb ik geen ervaring.
Ruggeprik hier 100% blij mee geweest. Ik had al 12 uur weeen waarvan 3 uur weeenstorm. En nog steeds 1 met veel fantasie 2 cm 9 ontsluiting. Dus ziekenhuis en op advies vk ruggeprik. Kreeg namelijk ook weeën opwekkers en ik was al aan het eind van me latijn. Wat een verademing was dit. Geen pijn van het zetten werkte direct die katether kreeg ik gelijk bij binnenkomst ik zh. Maar doordat ik in die storm zat niet veel van meegekregen hihi. Weet je laat alles over je heenkomen bevallen is toch onvoorspelbaar probeer jezelf niet al te bang te maken. Succes je heb nog ff als je nog meer wil weten roep maar hoor! Ps verwijderen heb ik niets van gevoeld. Ze zetten bij 9 cm de pomp uit van je ruggeprik met als gevolg dat je binnnen een minuut weer vol in je weeën zit. Ik kreeg namelijk gewoon persdrang ondanks de verdoving. Met de geboorte van mijn zoon namen ze dat slangetje gelijk mee eruit. Groetjes paula
Ik heb enkel een ruggeprik gehad en was daar op voorhand héél bang voor, maar op dat moment had ik mijn been opgegeven voor minder pijn en 'k heb er NIETS van gevoeld en na 3 minuten voelde ik niets meer, héérlijk. Ook van het katheder heb ik niets gevoeld, niet van het plaatsen en niet van het weghalen!
Tsja het alternatief is bevallen zonder, denk dat meer pijn doet . Overigens heb ik een ruggeprik gehad bij mijn eerste en geen katheter. (had een ingeleide bevalling..) Hangt ervan af of je zelf kunt plassen of niet en dat ging mij prima af. Echter als je aan het bevallen bent is een katheter en infuusje wel het minste waar je je druk over kunt maken. Waar ben je precies bang voor kwa katheter? Tip : Wees niet al te bang voor de pijn, misschien gaat het wel lekker vlot valt het je mee. Je weet waar je het voor doet en stel je erop in dat een bevalling nu eenmaal pijn doet. Ga niet bij de eerste wee al nadenken over ruggeprikken en katheters daar wordt je alleen maar paniekerig van terwijl je je beter op je bevalling kan concentreren..
Ik heb bij de bevalling ook Remifentanil gehad dit was achteraf gezien voor mij niet het beste middel het werkte perfect alleen had ik het niet mogen krijgen wegens apneu daarbij komt als je been weeen heb help het niet volledig. Ik heb na het stoppen van de pomp een ruggeprik gehad maar dit vanwege spoedkeizersnede en de katheter plaatsen heb ik helaas wel gevoeld dit was bij mij behoorlijk pijnlijk eruit halen was vervelend maar deed geen zeer. De ruggeprik viel mij behoorlijk mee was er nogal bang voor namelijk maar na het zetten voelde ik niks meer en dat was een genot
Ik ben super tevreden over de ruggeprik. Heerlijk van heel veel pijn naar 0,0 pijn. De katheter kan ik me niet meer herinneren om eerlijk te zijn maar volgens mij ging dat ook prima. Als het weer zover is (en dat duurt natuurlijk nog wel even) Kies ik er weer zo voor.
Hier ook een ruggenprik gehad. Voordeel, geen lijn tijdens de weeen. Ik werd wel om de 2 uur gecatheriseerd. Maar goed, daar voel je niks van omdat je verdoofd bent. Je kan ook vragen of ze die catheter erin schuiven als de ruggenprik al werkt. Aks de ruggenprik gezet is dan blijft er een flinterdun slangetje in je rug. Voel je niks van. Deze is aangesloten op het infuus en zo kunnen ze ruggenprikvloeistof makkelijk ophogen of verlagen. Daarnaast nog een infuus met vocht. Door de ruggenprik kan je bloeddruk gaan dalen dus krijg je extra vocht. Door de ruggenprik voel je niet wanneer je moet plassen, je krijgt nog eens extra vocht toe gediend en je kan niet van je bed af om naar de wc te gaan. Dus catheter is echt nodig. Op een po op bed plassen is ook niet alles en je wilt ook geen overloopblaas krijgen. Zoals ik De pijn was weg maar aan het eind kwam de pijn er toch doorheen. Verdoving was naar 1 kant gezakt dus andere helf van mn lichaam voelde ik toch pijn. En ja, dn kom je ineens vanuit uren geen pijn in een stort van pijn... en dat is heftig. Vlos vertelde dat je weeenpijn vanaf het begin vaak beter aan kan. Dit bouwt zich namelijk op en je went eraan. Hier mocht de ruggenprik trouwens ook niet aanblijven tijdens persen. Dus dat voelde ik ook allemaal. Daarnaast kregen kind en ik koorts van de ruggenprik. Dus moesten we op het kaatste moment nog een extra infuus met antibiotica. En dochter had na de bevalling eigenlijk ivm de koorts op andere afdeling moetdn blijven. Dus ruggenprik heeft zeker nadelen. Ik ben echt als de dood voor de bevalling en voor de pijn maar ik hoop toch thuis te bevallen. Weet niet of ik nog snel voor een ruggenprik zal kiezen..
Ik was van te voren ook bang voor een ruggenprik! Maar na uren pijnlijke weeën zonder resultaat heb ik er toch voor gekozen. Op dat moment maakte me het ook niet veel meer uit, dan laat je die angst gewoon gaan. Van het zetten heb ik niks gevoeld, katheter viel ook mee. Ik voelde de weeën nog steeds maar ergste pijn was weg. Dankzij infuus met weeopwekkers ging het een stuk sneller gelukkig. Persweeën kwamen dwars door ruggenprik heen.. Ik zou het de volgende keer weer doen!
Lieve meiden! Allereerst ontzettend bedankt voor het reageren. Het stelt me enigzins gerust om jullie ervaringen te lezen. Komt voor mij dichterbij een realistische blik werpen op ( de mogelijkheden, voor en nadelen van )verdoving tijdens de bevalling. Mag ik vragen of het kiezen voor een verdoving vrijwillig was of uit noodzaak? Ik ben er best open voor dat ik het liefst verdoving wil tijdens de bevalling, maar men kijkt mij of raar aan of praat mij nog net geen schuldgevoel aan, hoe zat dat bij jullie? Kari: ik hoop zo dat ik straks ook zo kan praten, wat ik ook kies dat het optimaal werkt en ik fijn eraan terug kan denken. Edelweis ( infuus) en stoffeltje, bij een volgend bevalling kiezen jullie dan weer voor dezelfde weg? En is dat dan Morfine? Heeft de baby er wat van meegekregen? Paula: Ik kan me goed voorstellen als je al een tijd bezig bent dat verdoving zo een verademing kan zijn. Nadat ze de verdoving stopten, was het nog te doen om de persweeen op te vangen? Ze zeggen dat het zwaar(der) kan zijn omdat je daarvoor geen weeen hebt gehad die van pijnloos naar steeds sterker worden. Hoe ervaarde jij dat? Andastra: Hoelang hebben ze bij jouw gewacht met het plaatsen van een Katheter? En het verwijderen deed ook geen zeer? Mamapeetje: Je hebt groot gelijk! Ik wil verdoving achter de hand hebben voor als ik het niet denk aan te kunnen. Ik weet dat ik voor de rugprik ik er vroeg bij moet zijn (circa 4cm ontsluiting) en infuus mag ook met 9 cm. Ik wil natuurlijk kijken of ik het zelf aankan, maar ik vrees dat ik nogal kleinzerig ben... Hoe ging dat bij jou met plassen? Geven ze je wel een kans om het zelf te proberen? het kwam bij mij nl niet over als of er ruimte was. Ik zou heel graag zelf willen plassen of dat behoort tot de mogelijkheid? Ik heb zelf heel veel last van Blaasontstekingen, alles daar, is enorm gevoelig. Minimuis:Oei Minimuis! Au au au! Klinkt niet best, hoelang na je verdoving hebben ze de katheter geplaatst? kijk je er nu tegenop om nog eens dat te ervaren of is het een pijn dat ook op te vangen is? Jessi: oh! wat zou ik het fijn vinden ook zo een ervaring te hebben! Ik ben blij dat je een goede erv. mee hebt!! Droebeltje; Begrijp ik nou uit je verhaal dat je meerdere keren de katheter erin krijgt??? Een overloopblaas houd je daar, na de bevalling nog problemen mee met de blaas ( gevoeligheid, ontstekingen?). Ik neem aan omdat je thuis wilt bevallen dat je het nu zonder verdoving wil proberen? Was de vorige keer noodzaak of..? Is de koorts wel snel gezakt bij zowel jou je dochter? Naar om te horen, zit je ook echt niet op te wachten... pff! Elvina: Hoelang was jij al bezig, hoeveel ontsluiting voordat jij de prik kreeg/koos? En was er ook een reden waarom je bijv niet voor de infuus koos? Dames nogmaals bedankt. Het orienteren met jullie hulp gaat al veel beter! liefs
ik heb alleen ervaring met een beenspuit verdoving die de scherpe randjes van de weeen haalt en tussendoor een roesje. Dat roesje voelde aan als een algehele narcose en ik was compleet van de wereld vervaagd, ook toen ik mijn jongen al in mijn armen had en niet eens door had dat ik al bevallen was, ik wist uberhaupt niet eens meer waar ik was, zo versufd. Die wil ik never nooit meer dus!
Ik was bij beide bevallingen te laat voor een ruggeprik. Bij de eerste heb ik helemaal geen pijnbestrijding gehad omdat het te snel ging. Bij de 2de heb ik de "pret"pomp gehad...echt geweldig! Druk op het knopje en weg scherpe pijn =)
Ik heb remifentanyl pomp gehad. Vond het best prettig, zat in een weeën storm maar het was zo best te doen. Uiteindelijk kreeg ik ruggeprik ivm spoedkeizersnede, van ruggeprik word ik altijd erg misselijk. Wat betreft katheter, ik ben tijdens de weeën 1 keer gekatheteriseerd, ze dachten dat dat zou helpen om verder te komen met de ontsluiting maar helaas, en voordat ik naar de ok ok ging vor keizersnede, had ik ook verblijfskatheter gekregen, inbrengen was beide keren niet fijn, maar dat was het ook, zou daar dus niet teveel tegen opzien.
Ja, hier werd er elke 2 uur een catheter ingeschoven. Dus slangetje erin, bakje eronder en leeg laten lopen. Reden was omdat een verblijfscatheter de ontsluiting tegen kon houden Ik weet het niet meer precies.. maar bij sommigen hoor je ook dat ze een vaste catheter kregen die er voor het persen uit gehaald word. Tijdens en na de bevalling hebben ze mn blaas niet geleegd terwijl het infuus wel lekker doorliep dus kort gezegd zat er meer urine in mn blaas dan wat hij kon hebben. Boel was dus uitgerekt en voelde dus niet meer dat hij moest legen. Omdat ze de catheter er te vroeg uitgehaald hadden, kon hij niet tot rust komen. Met als gevolg dat ik wel. Zelf kon plassen maar er nog meer als een halve liter achterbleef. Wat ik dus niet voelde. Ze wilden me eigenlijk naar huis sturen met catheter sets. Ik zou me dus thuis om de 2 a 3 uur zelf moeten catheteriseren met een totaalruptuur en alleen met een kindje. Zie je het voor je? Heb dus zelf om een verblijfscathteter gevraagd. Zak aan mn been, onder mn broek. (Ze wilde me wegsturen met een zak op mn schoot en 1,5 meter slang eraan vriendelijk verzoek gedaan om korte slangen en elastieken zodat ik niet met een zak in mn hand rond hoefde te lopen. Ik heb geluk gehad. Alleen eerste weken bij inspanning wat urine verlies. En nu 2 jaar later voel ik vaak niet eens dqt ik moet plassen. Ik moet dus echt om de zoveel uur gaan. Voor de zekerheid om te ontstekingen en overloopblaas te voorkomen. Verdoving was wel nodig. Ik zat na 5 uur weeen nog maar op 1cm en ze hadden het idee dat dit nog heeeeel lang kon gaan duren. Had ik nooit volgehouden. Heeft totaal iets van 23 uur geduurd. Volgende keer hoop ik thuis te redden. Verdoving is er niet voor thuis. Heb een tens apparaatje geleend. Dit is niet echt Ijnstillend maar leid je af van de pijn. Koorts was gelukkig snel gezakt. Ze waren op tijd met de antibiotica. Ze had dus tijdens de bevalling nog een stoot binnen gekregen. Koorts schijnt vaker voor te komen bij een ruggenprik. AB is dan standaard. Ze weten niet wat die koorts veroorzaakt. Moet wel wat aan gedaan wordn omdat dit voor ritmestoornissen kan zorgen,
Ik heb een ruggeprik gehad met infuus. Heerlijk... pijnloos! Maar..... ik heb geen katheter gehad?! Ik kon zelf gewoon plassen. Wist niet dat het standaard was? Anders is er iets fout gegaan geloof ik?
Ik heb een paar weken geleden een gesprek gehad met de gyn in ons ziekenhuis en die heeft me een boel dingen verteld die ik nog niet wist. Bijv.: de koorts waar iedereen het over heeft als risico van de ruggenprik komt vaker niet dan wel voor, je hoeft niet altijd gekatheteriseerd te worden, je kunt naar huis zodra je kunt plassen en op je benen kunt staan en hij wordt vaak niet uitgezet bij het persen, mits je kunt 'laten zien' dat je gewoon actief mee kunt persen. Hij was erg positief over de prik, en zei dat in veel gevallen zo'n verdoving ervoor zorgt dat vrouwen veel ontspannener bevallen. Ik ben erg angstig voor de bevalling en ga denk ik sowieso voor een ruggenprik. Ik merk ook wel dat mensen daar heel raar op reageren; zo van: je kunt toch eerst kijken of je het aankunt? Tja, ik denk dat ik het vast wel aan kan, iedereen kan het, maar ik zou het prettig vinden als ik niet helemaal kapot ga van de pijn en zo ook nog enigszins kan 'genieten' van deze bijzondere gebeurtenis. Bij de tandarts neem ik ook een verdoving, waarom bij deze heftige pijn dan niet?
Overigens was de gyn hier niet zo positief over remifentanil: hij is van mening dat het nog te kort gebruikt wordt om echt te kunnen oordelen over de lange termijn effecten ervan, zeker op het kind. Ook zei hij dat de meeste vrouwen er echt stoned van worden en zodoende hele delen van de bevalling missen. Dat lijkt mij dus echt niets..