de dag van m'n bevalling (begon 's avonds) heb ik m'n haar geverft, wenkbrauwen geepileerd, in bad gelegen.. oftewel.. lekker gechillt en mezelf verzorgd ipv m'n huis haha, werkte wel blijkbaar want 's avonds braken m'n vliezen.
Ik was net 1 week met verlof en in die week is heel het huis schoongemaakt tot aan de muren en het plafond toe. Toen zijn we nog een weekendje weg geweest waarin we van alles hebben ondernomen. Smiddags thuisgekomen koffers uitgepakt en alles gewassen en gestreken. Wat laatste boodschapjes gedaan en snachts begon mijn bevalling 3 weken te vroeg.
Was 10 dagen overtijd en had helemaal nog geen last gehad van harde buiken of iets. We lagen s'ochtends in bed wat te kletsen en zei toen net voordat ik opstond 'Nou ik ga eruit en ga douchen want vandaag ga ik bevallen!'.. en bij het opstaan braken mijn vliezen haha. Het leek wel uit een film
Ik heb 41 weken lang genoten van alle dikke buiken en de ík ben zwanger aandacht!! Tot de dag voor de bevalling... ik had eigenlijk een verjaardag, waar ik gewoon heen zou gaan. Maar ik heb gewoon afgebeld, ik kon alleen maar huilen die dag?!! Het erge was dat iedereen toen dacht dat ik aan het bevallen was, omdat ik niet naar het feest kwam, maar ik zat thuis gewoon een potje te janken... Hormonen?? 's nachts begonnen de weeën.
Zaterdag huilde en huilde ik dat ik het allemaal niet meer aankon om nog langer zwanger te zijn. (heb ook een rotzwangerschap achter de rug) En zei tegen mijn moeder dat het niet lang meer ging duren, en dat ik al helemaal niet over tijd zou gaan lopen (gevaarlijke uitspraak), ik was er klaar mee en voor. Zondags voelde ik me weer wat beter in mijn vel en ging samen met mijn man ergens wat drinken maar voelde me daar niet op mijn gemak. Ik wilde naar huis, alleen maar naar huis. Waarom wist ik niet, het was echt een onbeschrijflijk gevoel en enorm dringend! Zondag op maandagnacht is de bevalling begonnen en maandagavond om 22.00 ben ik bevallen bij een zw.duur van 39+4.
Leuk om te lezen allemaal. Ik was op een maandag uitgerekend en heb zaterdagavond om kwart voor 12 mijn vriend zitten uitfoeteren omdat de WC zo smerig was en ik ook alles moest doen (hoe bedoel je hormonen). Heb uitgebreid staan poetsen. Vervolgens heeft mijn vriend de hele nacht wakker gelegen omdat hij ervan overtuigd was dat het zou gebeuren, maar nee hoor haha. Die maandag ben ik opgenomen in het ziekenhuis vanwege mijn bloeddruk. Dinsdagavond laat mocht ik weer naar huis. Ik nog een soort van boos: kan ik niet gewoon blijven, kunnen jullie het kindje niet halen, straks breken me vliezen in de auto onderweg naar huis bla bla bla. Nee hoor mevrouw, gaat u maar lekker naar huis en doe maar rustig aan. Kan zomaar nog 2 weken duren..... Ik ben die woensdag echt de hele dag in de weer geweest, alle laatste dingetjes gedaan (had geen rust in mijn lijf om rust te nemen) en heb weer rond middernacht mijn vriend tot de orde geroepen. Dit keer omdat ik vond dat zijn haar moest worden gedaan (doe ik altijd met de tondeuse), zo kon hij toch niet op de foto met de baby!!! Om 4 uur 's-nachts braken m'n vliezen en konden we weer richting ziekenhuis waar onze zoon in de loop van de dag is geboren. Ben benieuwd of het dit keer weer zo opvallend zal zijn! Gr Heel
Ik had de dag voor mn bevalling de hele dag op bed gelegen. Die nacht ervoor had ik morfine met slaapmiddel gehad omdat ze dachten dat mn bevalling ging beginnen, maar dat was dus niet zo. Toen ik weer thuis kwam die ochtend uit het zh was ik op bed gaan liggen omdat ik nog helemaal wappie was. s Avonds heb ik niks bijzonders gedaan. De volgende dag had ik heel veel harde buiken, maar telkens stopte het na een uurtje. De vk zou om 15.00 komen en voor die tijd heb ik heel snel de badkamer gedaan, waarom weet ik ook niet...om 16.00 moest ik in het zh zijn, omdat mijn weeen inwendig niet genoeg deden en om 17.10 is hij geboren. Maar ik zou eigenlijk zaterdag naar het zh gaan zodat ze mn vliezen zouden breken, omdat er al heel erg veel gerommel was, maar ze wilden het rekken omdat ik te vroeg was.
Eigenaardig? Ik geloof het niet echt... Op vrijdagavond (38 weken en 3 dagen) waren de Olympische Spelen begonnen en op zaterdag ben ik lekker voor de TV gaan zitten om alles eens goed te bekijken. Mijn man gaat altijd boodschappen doen op zaterdagochtend. Vlak voor dat hij de deur uitging heb ik hem nog toegeroepen: Neem even beschuit en muisjes mee! Dit weekend hebben we ze nodig! Hij vond het maar raar dat ik dat zei maar heeft het wel gedaan. Zondagochtend om 6 uur begon de bevalling! Ik voelde het dus wel aankomen ondanks het feit dat mijn zoontje dik een week vroeg is geboren!