Wij hebben al 6 jaar best veel overlast van de buren. Eerder waren het de honden die constant blaften omdat ze van 's ochtends vroeg tot 's avonds alleen zaten. Ze hadden veel ruzie, met deuren slaan, drugsoverlast ed. Nu zit zij sinds een jaar volledig thuis en hebben ze ook een kindje gekregen, die zal nu een half jaartje zijn. Van de honden dus gelukkig geen last meer maar nu zij alleen maar thuis zit heeft ze het volledig op ons gemunt. Het speelt natuurlijk al een tijdje maar inmiddels is het zover dat de kinderen nog amper met hun speelgoed kunnen spelen zonder dat er een keer op de muur gebonkt wordt oid. Onze dochter ligt op 3 boxkleden want ook daar werd op gereageerd ( al vanaf dat ze 3 a 4 maanden is ) Maar goed, ook haar wereldje gaat nu verder dan de box dus speelt ze ook weleens op de grond met weer gebonk tot gevolg. De oudste mag nog maar 2 x per maand een vriendje bij ons uitnodigen voor te spelen want het is nu al vaker gebeurd dat ze weer stond te rammen en ik wil gewoon niet dat andere kinderen daar ook nog last van krijgen. Ze zegt gemene dingen op straat, net hard genoeg zodat de kinderen het horen. Gisteren gooide ze gewoon een plastic bloempot met aarde bij ons op het achterpad. En waarom...??? Ik kan nog zo wel even doorgaan maar mijn emmertje is echt over aan het lopen. We voelen ons niet meer thuis in ons eigen huis. Aanspreekbaar zijn ze niet, dat hebben we al een paar keer geprobeerd. Ook om bepaalde dingen uit te leggen maar we krijgen alleen maar onredelijke antwoorden terug van "nou en" en "jullie wilden toch kinderen"... Nu wil ik m'n handen echt niet volledig in onschuld wassen hoor, natuurlijk komt er geluid van ons af met 3 kids maar dat lijkt mij in bepaalde mate ook wel normaal. Wij horen ook van alles van hen en ook de andere buren. Ik heb een maandje geleden buurtbemiddeling gebeld en inmiddels zijn die hier bij ons geweest. Nu is de volgende stap dus dat zij naar het verhaal van de buren gaan luisteren en een gesprek tussen ons willen gaan regelen. We zouden niks liever willen om hier een oplossing voor te vinden en/of afspraken over te maken maar we zijn als de dood dat de buren het gesprek helemaal niet willen en het allemaal nog erger word. Ik zou dus graag ervaringen willen lezen van jullie. Hoe is het bij jullie gegaan? Kwam er wel of geen gesprek? En hoe verliep het daarna?
Ja ervaring mee Een hond uit de buurt had onze hond en onze dochter bijna aangevallen ( mijn man kon de hond nog net weghouden) De wijkagent is toen met de vrouw gaan praten. Erg sneu verhaal achteraf...haar man was net overleden en de man was echt de baas van de hond. Nu moest zij dat dus doen en het viel haar zwaar. Ze is geloof ik toen met de hond naar cursus gegaan. Wij hebben er verder dus geen werk meer van gemaakt. Ook om het verhaal erbij. Maar de bemiddeling waren wij echt heel tevreden over.
Ja buurt bemiddeling ingeschakeld voor onze buurman (ook als een gek op muren kloppen etc ) maar hij werkte niet mee.. Zijn vrouw en zoon wilde het wel maar daar hadden we niks mee dus is het allemaal niet door gegaan omdat hij niet wilde
Ja maar helaas weigeren de buren en gaat t getreiter gewoon door...van proberen kind aan te rijden tot zo parkeren dat andere voor onze oprit staan tot gloor over de was....de wijkagent heeft nu maatschappelijk werk ingeschakeld om kijken of die nog wat kunne,buurtbemiddeling weigeren ze