Mijn ervaring hoeft natuurlijk niet voor jou te werken, want ieder mens is anders en voor ieder karakter werkt een andere aanpak. Ik had een heel ander probleem. Ik weet dat veel dames hier dit overdreven vinden, maar het gaat om mijn kind en het is daarom mijn keus. Mijn ouders roken allebei. Als ketters. tijdens de zwangerschap heb ik al verteld dat het slecht is voor het ongeboren kind als de mama meerookt. Soms stond het daar echt blauw en daar voelde ik me heel ongemakkelijk bij. Maar goed, het is hun huis... Mijn ouders merkten wel dat ik minder vaak kwam en dat ik me niet op mijn gemak voelde en ik merkte dat ze vanzelf minder rookten als ik er was en ook letten op waar de rook heen ging. Dus da's al heel fijn. Maar ik heb ze ook gezegd dat ik niet wil dat er bij de baby in de buurt gerookt wordt, als die geboren is. Mijn ouders zijn niet van plan te stoppen met roken, dus ik heb heel stellig gezegd: Dan komt die kleine dus niet bij jullie thuis. In het begin waren ze daar verontwaardigd over, maar dat is veranderd in acceptatie. Mijn ouders komen nu hierheen om hun kleinzoon te zien. Van de zomer gaan we wel daarheen, want dan kunnen we in de tuin zitten. Scheelt wel dat ze dichtbij wonen, dus we hoeven nooit te blijven slapen. Conclusie: Ik was heel stellig en uiteindelijk accepteerden ze het. Toen hij zei: Dan neem ik hem helemaal niet meer op schoot, misschien had je tegen kunnen zeggen: Prima. Het is toch zo: Liever helemaal niet meer op schoot, dan een bal tegen zijn hoofd? Ik denk dat hij er toch wel op terug komt, hoor... En misschien kun je ook zeggen: Dan kom je maar bij ons thuis oppassen, of helemaal niet meer. Kans is groot dat ze dan toegeven. Succes!
Jee wat een hoop reacties Ik heb ze gelezen, alleen nu geen tijd om ze te beantwoorden, we gaan op stap. De zon in, een wandeling naar mijn ouders. Ik zal de adviezen in mijn achterhoofd houden en laat het weten hoe het gegaan is! Moet overigens wel vermelden dat de hond van mijn ouders heel druk is, veel in huis rond rent terwijl ze weinig ruimte hebben, niet altijd goed luistert en vaker gromt naar kleine kindjes, dan is ie wel aangelijnd maar snappen jullie dan mijn angst beter? Ik blijf bij mijn standpunt ondanks dat sommige zeggen dat ik het niet kan eisen, en het hier niet mee eens zijn, dan komen ze idd maar hierheen als ze de kleine willen zien. Mijn gevoel zegt dat ik het zo moet doen, dus dat ga ik evengoed volgen.