Iedereen mag hier langskomen hoor zonder bellen. Maar als ik juist op dat moment weg moet/ga of ik loop in mijn makkelijke kloffie omdat we een doemaarnikshangdag hebben dan hebben ze fijn pech en kunnen ze weer naar huis. En mijn familie weet dat ik dan de deur weer dicht doe. Hier bellen ze dus voor de zekerheid altijd even want aan iemand die beledigd wordt omdat ik geen zin/tijd heb, heb ik maling aan.
Oei ik zou daar ook niet blij mee zijn. Ik vind bezoek gezellig maar niet onverwachts. Gelukkig appt mijn schoonmoeder altijd of ze langs kan komen en zo niet zeggen we dat ook eerlijk. Je kan toch eggen als het je niet uit komt? Als zij zich dan beledigd voelt is het haar probleem. Toch logisch dat het niet altijd kan.
Bel haar Op! En zeg dat je het zo niet bedoeld heb je het leuk vind als ze komt!! Dat je graag hebt dat het beter afgestemd kan worden. Vraag het na je excuus. Dat je begrijpt dat het rouw op haar dak viel. Maar dat je een klein beetje je grenzen afbakerd.
Hier is iedereen welkom, maar als ik weg moet, hebben ze pech En als ik geen uitgebreide lunch in huis heb, moet ze 't gewoon doen met een boterhammetje... Even vrágen en iets afspreken vind ik een stuk prettiger; dan zorg ik dat ik alle aandacht heb voor mijn bezoek en iets fatsoenlijks op tafel kan zetten qua eten. Ik vind het niet raar iemand daar op te wijzen.
Mijn moeder doet dit ook en ik vind dat prima. Ik zeg ook wel als ik geen zin heb of als ik weg moet of wil en dat vindt zij ook prima. Misschien iets duidelijker naar je moeder zijn als het niet uitkomt. Dus als ze zegt; ik kom maandag langs, kan jij gewoon zeggen; doe maar niet, want ik ga weg of ik ga mijn huis soppen of ik ga heel de dag met mijn grote teen spelen, dus heb geen tijd
Haha, mijn verhaal! Ik houd persoonlijk erg van mn rust, heb een drukke baan, vriendlief ook. Dus weekend is voor ons samen en kleine man. Tuurlijk, sociale contacten genoeg, maar wel gepland graag. Geldt ook voor oma en opa. En het komt heus wel eens voor dat ze niet aankondigen, dan zet ik me er even overheen. Maar de manier en frequentie als bij TS... No way dat ik dat oke zou vinden .
Misschien ben ik simpel hoor.. Maar je maakt, denk ik, het probleem deels zelf Je kunt de discussie nml zelf keren. Moeder: ik kom zondag Jij: leuk, dan ben ik thuis, lunchen jullie gezellig mee? Of Moeder: ik kom zondag Jij: he jammer, dat kan niet. Dan hebben we nml al wat. Volgens mij houd je dan zelf de regie in handen en is er niemand beledigd.
Ik denk niet dat je moeder het zo bedoeld zoals jij het opvat. Ik denk dat dit haar manier van vragen is zeg maar. Normaal gesproken zou iemand zeggen van jo, heb je zondag plannen? Zal ik anders gezellig een bakkie komen doen. Jouw moeder brengt het op een andere manier. ik zou het ook niet fijn vinden hoor en vooral niet als ze daarna ook zegt we blijven lunchen. Iedereen is welkom bij mij maar inderdaad..vraag het even. Echt onverwachts bezoek..die blijft echt voor de deur staan. Daar heb ik echt een hekel aan.
Ligt het aan de toon of aan de frequentie van het langskomen? Als het alleen aan de toon ligt kan je dat toch makkelijk (mondeling!) duidelijk maken? Hoe het bij je gevoel, zo voorkom je dat het te verwijtend wordt. Bijv: - Ik kom zondag langs - Gezellig! Ik vind het erg fijn dat je bij ons langs komt. Maar eerlijk gezegd vind ik het soms moeilijk dat je het meedeelt en niet even vraagt of het uitkomt. Dat geeft mij het gevoel dat mijn eigen agenda er niet toe doet en alles moet wijken voor jouw bezoek. Stilte, geef je moeder de kans om te reageren nadat je je gevoel hebt uitgesproken. Succes!
Ik snap wel wat je bedoelt en ik vind de reactie van je moeder niet netjes. Hoezo laat jij haar de les lezen? Je geeft gewoon een grens aan. In het vervolg dus beter he grenzen bewaken en eerder aangeven dat het je niet uitkomt. Vragen mag altijd maar jij mag ook altijd nee zeggen.
Herkenbaar Ik ben ook iemand die automatisch een leuke lunch in elkaar gaat zetten. En dan achteraf balen, omdat ik zelf geen zin had in bezoek. Dus we staan wat meer op onze grenzen tegenwoordig (en ja, ook ruzie over gehad. Maar mijn moeder kan ook ruzie maken omdat ik een beetje afwezig ben, terwijl ik grieperig thuis zit en gezegd had kom maar niet langs haha).
Je spreekt jezelf tegen. Als ze altijd welkom zijn, hoeven ze het niet te vragen want ze zijn immers altijd welkom. Misschien heeft je moeder het gevoel dat jij haar niet vaak geneog uitnodigt en dat ze het daarom maar zelf doet? Nodig haar zelf spontaan eens uit. He mam, heb je donderdag tijd om gezellig langs te komen? Blijf je dan ook eten? Zal ze ongetwijfeld geweldig vinden.
Grenzen stellen doet altijd even pijn maar is soms hard nodig om je eigen ruimte te bewaken. Anders krijg je uiteindelijk knallende ruzie omdat de irritaties zich ophopen. Dat ze zegt dat ze zich door jou niet op de vingers laat tikken had ik dus echt niet gepikt, je bent een volwassen vrouw met een eigen leven en je moeder hoeft jouw leven niet te bepalen kom nou, alsof ze een soort van recht heeft om te bepalen hoe jij dingen wil doen.
Oh herkenning! Ik vind dat dus ook vervelend! Net als ik weg wil of als ze moet slapen of als we eindelijk even samen zijn na een drukke week... Hoi, ja we liepen toevallig langs en komen maar even hoor... App of bel gewoon even.... is dat echt zo moeilijk? Ik ben van huis uit gewend om dit wel te doen. En dan is het altijd prima!
Ik zou het bij mijn eigen moeder of zussen/broers niet erg vinden eerlijk gezegd? We hebben samen geleefd toch? Ik ga ook gewoon zomaar naar mijn moeder. Ik heb zelfs nog de huissleutel e kom zomaar binnen hoor.. maar voor mij hoeven ze niets klaa te leggen of op te ruimen Omgekeerd dus ook als ze bij mij zouden komen. Ze laat het nog tenminste weten.. Maar iemand anders wil ik wel eerst weten hoor en liefst dag voordien en niet de dag zelf.. maar dat gebeurd gelukkig niet bij mij
Mijn moeder doet dit ook, soms komt het even wat minder uit maar dat neem ik dan maar voor lief, het gaat namelijk niet om zomaar iemand maar om m'n moeder. Ze komt ook maar 1x per week, dat scheelt. Als het écht niet uitkomt bv. als ik ergens een afspraak heb, dan geef ik dat ook gewoon aan.
Ik zou dat ook geen probleem vinden. Komt het niet uit dan hoor je het van zelf wel. Als mensen rond etenstijd komen vind ik dat ook prima, liefst vooraf wel even laten weten zodat ik iets extra's kan mee koken.
@TS ik begrijp je helemaal! Hier ook een moeder die geen wederspraak duldt. En dan zegt dat ik de schuldige ben. Geen advies, sorry, ik zit er zelf ook middenin... Sterkte!
Hier een familielid die steeds onaangekondigd ons huis binnen stapt. Vraagt nooit of het schikt, zal nooit even voor een bezoekje bellen. Een paar keer zelfs binnen geweest toen wij er niet waren maar de oppas wel. Aangegeven dat het niet de bedoeling is en nu is diegene kwaad op ons en wil geen contact meer. Onbegrijpelijk, Wanneer je kwaad kan worden terwijl je notabene andermans grenzen overschrijd. Nou ja lekker rustig zo. Ik zou er eens met je moeder over praten en dan niet via de app.
Mijn ouders bellen soms om te kijken of we thuis zijn zodat ze niet voor niks gaan rijden, maar voor de rest komen ze gewoon aanwaaien. En wij bij hen. Het zou niet eens in me opkomen om mijn moeder of schoonmoeder te bellen om een afspraak te maken. Schoonouders zijn meestal wel thuis dus rijden wij er gewoon heen, en bij mijn ouders laat ik mijzelf wel binnen. Ik zit me nu dus te verwonderen hoe ik het zou vinden als jij mijn dochter was... )