Meid, ik zou zo denken: Je kunt NOOIT in de toekomst kijken, voor het zelfde geld was je man vreemd gegaan als de kleine er al lang en breed is, wat had je dan gedaan? Ik bedoel, de toekomst is altijd onzeker, hoe je het ook went of keert, maar dat zou niet ten koste dienen te gaan van jouw kindje. Als ik in jouw situatie had gezeten was ik er helemaal voor gegaan, voor je kindje en jullie leven samen, een eventuele "nieuwe" man in de toekomst die alleen voor jou wilt gaan en niet voor jouw kindje; komop zeg? Dan is hij het toch niet waard? De toekomst is maar net wat je er zelf van maakt. Het ideaalbeeld bestaat echt niet meid. Sterkte ermee!
Rosi, ga ervoor, je kan het en jullie zullen vast heel gelukkig worden met z'n tweeën. Vele vrouwen zijn je voorgegaan, en jij kan het ook!
Ik dacht dat je net had neergezet dat je besloten had om GEEN abortus te doen. Maar je twijfelt alweer?
heb de andere reacties niet gelezen maar zeg vanuit mijn gevoel het kindje is met liefde gemaakt.... waarom zou je nu ineens het kindje niet meer willen? het kindje heeft er niet om gevraagd om verwekt te worden en al helemaal niet om dood gemaakt te worden.. je houd van het kindje omdat je graag moeder wilde zijn, wat let je om dat te doen zonder je partner? denk dat je er later heel veel spijt van zult krijgen meid, ik zeg vanuit mijn gevoel niet doen! er zijn zoveel kerels die vreemd gaan en er gaan er genoeg scheiden dan kan je het kind wat er al is ook niet "dumpen" daar houd je van en blijf je van houden ongeacht wat je partner doet... succes
Mijn mening is dat ik niet kan beslissen voor iemand anders. dat de Ts starter zelf een keus moet maken en ik niet de persoon ben om hier over mee te beslissen. Ik zit niet in haar situatie , Ik heb geen vent die vreemd gaat. Ik kan niet weten hoe dit aanvoelt, alleen maar mij proberen in te leven dat ze op dit moment overspoeld wordt door allerlei emoties en even niet goed weet hoe ze verder moet. en vraagt hier om hulp een mening. En niet om veroordeelt te worden over een keus die ze misschien moet gaan maken.... LIEK.
Jij bent de enige die weet hoe jij je voelt en wat goed is voor je. Je hebt veel moeite gedaan om dit kind op de wereld te kunnen zetten, maar nu je vriend er vandoor is snap ik dat je even helemaal de weg kwijt bent... Wat moet jij je onzeker voelen! Probeer er met familie over te praten en beslis dan wat het beste is. Als je op dat moment kiest voor abortus hoop ik dat dit de beste keuze is voor jou! En je later geen spijt van krijgt, als je je even heel eenzaam voelt. Hoop dat je de beste keuze maakt en veel sterkte!
Ik ben blij dat je beslist hebt geen abortus te laten doen... Ik kan me echt niet voorstellen dat ik die kleine die nu in mn buik groeit, zou moeten missen... Ook al is het nog maar 15 weken...
Ik begrijp je twijfels , want ik kwam ook alleen te staan toen ik 6 weken zwanger was ... maar in tegenstelling tot jou heb ik ook gedacht aan abortus maar diep in mn hart wist ik eigenlijk al dat ik dit kind zou gaan houden .... ik kwam in een maand tijd zonder vriend te zitten , werd ontslagen en moest verhuizen , en ik dacht ook dat komt nooit meer goed , maar toch nu alles achter de rug is en ik mn leven weer op orde heb ben ik dolgelukkig dat ik niet anders gekozen heb ... ook zonder man kom je er wel en mannen genoeg die je nog wel willen met kind ... geloof mij maar , heel veel succes en sterkte ...
hey meid ik kan mij jou twijfels voorstellen al zou ik persoonlijk nooit voor een abortus kiezen. suc-6 ermee!
Ik vind nog altijd dat ieder zijn keuze zelf moet maken. Je kan altijd raad geven, maar uiteindelijk beslist de persoon zelf. Ik kan heel goed begrijpen dat ze het effe niet ziet zitten. We weten ook niet alles hé. Ik vind 18 weken eerlijk gezegd al veel te laat voor een abortus. Ik ben NIET tegen abortus in vroeg stadium, elke persoon heeft haar persoonlijke reden. Maar bij 18 weken moet je toch echt bevallen als ik mij niet vergis, het is niet meer zomaar een ding.. Meisje, ik hoop dat je eruit komt, laat je hoofd niet gek maken door iedereen. Dit kind verdient een kans, maar je moet er wel zelf voor willen gaan!
Gevonden op internet: Van een niet strafbare zwangerschapsafbreking is slechts sprake onder de strikte voorwaarden van de wet. De wetgever voorziet enkel gevallen waarin de opzettelijke zwangerschapsafbreking geen misdrijf meer is, indien ze wordt verricht onder de voorwaarden en in de omstandigheden, zoals gesteld in artikel 350 van het strafwetboek. De voorwaarden waaronder zwangerschapsafbreking geen misdrijf is, verschillen naargelang de zwangerschapsafbreking wordt verricht vóór het einde van de twaalfde week of na het einde van de twaalfde week na de bevruchting. De abortuswet maakt aldus enkel een onderscheid tussen abortus voor het einde van de twaalfde week na de bevruchting en abortus na die termijn, waardoor strikt juridisch een expliciete eindtermijn om tot abortus over te gaan ontbreekt. Bij een zwangerschapsafbreking voor 12 weken dient de vrouw zich in een noodsituatie te bevinden. Dit is een subjectieve toestand, die op verschillende manieren door de vrouw kan worden ingevuld. De beslissing is strikt persoonlijk. Naast de noodsituatie, dient de vrouw de nodige voorlichting te krijgen van de arts en van een zogenaamde voorlichtingsdienst en kan de zwangerschapsafbreking niet eerder plaatsvinden dan zes dagen na de eerste raadpleging en nadat de vrouw, de dag van de ingreep, schriftelijk te kennen heeft gegeven dat ze vastbesloten is de ingreep te ondergaan. Anders dan in de periode voor 12 weken, worden bij een zwangerschapsafbreking na 12 weken andere meer objectieve medische criteria gehanteerd. Zo dient het voltooien van de zwangerschap een ernstig gevaar voor de gezondheid van de vrouw in te houden of het moet vaststaan dat het kind dat geboren zal worden, zal lijden aan een uiterst zware kwaal die als ongeneeslijk wordt erkend op het ogenblik van de diagnose. Verder dienen alle voorwaarden vervuld te worden die ook gelden bij een zwangerschapsafbreking voor 12 weken. Bovendien dient de behandelend arts het advies van een tweede arts in te winnen. Dus waar ging het ook alweer over? Abortus is niet eens een optie in deze situatie. Groet van Kiki
En hoe zit dat dan met die verhalen die je weleens hoort dat er vrouwen zijn die hun zwangerschap afbreken omdat ze op de 20-wkn echo gezien hebben dat hun kindje een hazenlipje heeft? Daar verbaasde ik me laatst zo over...
Jah dat gebeurt, ook als blijkt dat het een klompvoetje heeft. Schijnbaar is dat allemaal toegestaan... Ik ga geen eens mijn mening geven op de vraag die Rosi stelt, denk niet dat ze daar wijzer van gaat worden...
En een abortus doen ze nog wel in dit stadium , heb het zelf meegemaakt bij een vriendin die 18 weken zwanger was en dat was een paar weken geleden , of het mag dat is een ander verhaal ....
dit mag omdat het een medische reden is ikzelf zie dat niet echt als een rede maar ja wettelijk mag het dan wel meis je kerel bedriegd je maar je kindje toch niet? besef dat je kindje jouw bloed door de adertjes heeft stromen , jouw weefsel heeft als lichaampje ok een paar genen van de verwekker , maar so what? maak van je ongeboren kindje je leven , knok voor je kleine deze heeft echt niet gevraagt om deze situatie plaats je kindje daar dan ook niet in je bent 25 dus oud genoeg om een mooi leven met je kleine op te bouwen wettelijk is je as ex net zo verandwoordelijk voor zijn kind als jij dat bent dit omdat jullie getrouwd waren maar dit neemt niet weg dat het leven voor jou ophoudt als je abortus zou willen plegen of wat dan ook het leven van je ongeboren kindje wel! denk goed na meiske over de gedachtes waar je nu mee loopt echt het blijft je je hele leven bij je verliest een kindje , geboren of ongeboren de pijn is net zo erg ik wens je heel veel sterkte in de komende tijd