Jullie ook?

Discussie in 'Vlinder lounge' gestart door Amelen, 11 jun 2008.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Amelen

    Amelen Lid

    10 dec 2007
    90
    0
    0
    Hoi lieve mama's,

    Twee weken geleden ben ik bevallen van ons mooie dochtertje ... ik heb het soms erg moeilijk en we proberen ons er samen door heen te slaan. Dag voor dag is ons motto momenteel ... en ik wens dan ook alle vlinder mama's veel geduld en sterkte toe!

    Het is raar maar waar, maar ik ben nu alweer in mijn hoofd bezig om weer zwanger te willen worden :oops: . Nu nog niet natuurlijk ... maar we zouden het wel weer over een maand of 2 toch graag willen proberen.

    Graag wilde ik aan jullie vragen wanneer jullie weer zijn begonnen met zwanger te worden na jullie vlindertje ... en hoe jullie dit ervaren? Liepen jullie toen gewoon bij de VK of bij de GYN?

    Liefs,
    A.
     
  2. Vlinder84

    Vlinder84 Niet meer actief

    Lieve Amelen,

    Je motto 'dag voor dag' is een mooie, maar zelfs dat is vaak niet haalbaar he? Ik vond van minuut naar minuut leven al heel wat... Je hoeft je echt helemaal niet schuldig of raar te voelen omdat je nu alweer denkt aan zwanger worden. Ik hoor juist heel vaak van vlindermama's dat ze snel weer zwanger wilden worden. Toen mijn dochter werd geboren en ons ook meteen weer af werd genomen, wilde ik ook niets liever dan weer zwanger worden. Maar ik wilde eigenlijk haar terug en geen ander kindje! Het heeft best een tijdje geduurd voordat ik dat besefte, dat opnieuw zwanger worden niet betekende dat ik haar terug zou krijgen. Dat was heel moeilijk. Ik ben 4 maanden na haar geboorte zwanger geraakt en ik voelde meteen: dit is ze niet en aan de ene kant maakte dat me van slag maar aan de andere kant was het ook goed. Dit is haar broertje en hij zal altijd een deel van haar bij zich dragen, net als wij, haar ouders. Lichamelijk gezien kun je zo weer zwanger raken (ze raden meestal een menstruatie aan) maar geestelijk is een ander verhaal. De een kan het niet aan om meteen weer zwanger te raken en een ander kan niet verder met het leven als ze niet weer zwanger is. Dat is iets wat je zelf moet beslissen en dan nog is het maar afwachten hoe je het zal ervaren. Ik ben nu heel blij met onze kleine buikbaby, maar het is wel moeilijk dat het geluk om hem en het rouwen om haar zo naast elkaar lopen. Maar of dit verdriet nu minder is over een jaar? Ik denk het niet eigenlijk. Dus voor mij is het goed zo, maar dat is voor iedereen anders. Oh ik loop overigens bij de gyn, maar dat deed ik al. Ik heb een medische indicatie omdat ik medicatie spuit om trombose te voorkomen. Maar als jij daar vragen over hebt, dan kun je je vk of gyn gewoon even bellen, daar zijn ze voor! Ik wil jou en je partner heel veel licht en liefde wensen en dat jullie droom van een levend kindje snel uit mag komen met jullie dochter in jullie hart!

    Liefs Leonie
     
  3. loopy

    loopy Fanatiek lid

    23 apr 2007
    3.564
    0
    0
    kantoor
    gouda
    ik wist 3 weken na de geboorte en het overlijden van Bas dat ik het liefst zo snel mogelijk weer zwanger wilde zijn! ik hoop dat het gauw gaat gebeuren...

    dus ik voelde precies het zelfde als jij! hopelijk komt jullie droom snel uit
     
  4. Rachje20

    Rachje20 Fanatiek lid

    25 apr 2007
    2.147
    967
    113
    ik herken veel in wat je schrijft. Het belangrijkste is nu ook per dag te kijken en morgen is morgen. Neem alle tijd, ook voor elkaar! Want dat is de grote truc, samen verwerken, alleen verwerken en elkaar vooral niet uit het oog verliezen.

    Jaylie was 1 dag begraven en ik wilde al weer zwanger zijn. En het liefst gister nog dan vandaag. Je lichaam geeft zelf aan wanneer het weer een zwangerschap aan kan. Wij zijn er 2 weken na de bevalling meteen weer mee begonnen. Wij lieten er geen gras over groeien.
    Maar het is onze tijd nog niet. Heb wel 'last' gehad van het ontzwangeren. Kwaaltjes hebben dat je denkt: hey het kon wel eens raak zijn.
    Ben nu officieel ontzwangerd ze is vorige week 9 maanden geworden maar mijn hormonen zijn nog steeds op hol.

    Ik loop bij de gyn. Ik denk dat jij daar ook baat bij hebt. Mijn gyn maakt tijd voor me als ik vragen heb over mijn lichaam etc.

    Ik heb na Jaylie wel bij de huisarts aangegeven dat ik gesprekjes kon gebruiken met iemand die me kon helpen met het omgaan van dit verlies. Daar heb ik ook heel veel aan gehad. Ook hoe ik mijn vriend kan steunen.

    Het enige wat ik je mee kan geven is, neem vooral de tijd voor elkaar. Laat de wereld maar door draaien, hier samen uitkomen is het belangrijkste. En laat je niks wijs maken, want veel mensen komen met de beste intentie's en de goedbedoelde adviezen. Maar dit is niet hun verlies, maar dat van jullie waar jullie meer moeten leren leven.
    Ik wens jullie heel veel kracht, troost en liefde toe in deze donkere dagen.

    heel veel liefs Rach
     
  5. debbyvermeer

    debbyvermeer Bekend lid

    4 sep 2007
    881
    50
    28
    verkoopster
    den haag
    amelen

    het is zeker heel herkenbaar dat je eigenlijk zo snel mogelijk weer zwanger wilt worden
    ik had dit ook en ben dan ook eigenlijk niet meer met anticonceptie begonnen en was ook elke maand weer heel erg bezig met de vraag of ik zwanger was of niet(je gaat jezelf ook allerlei dingen verbeelden dat het wel eens zo zou kunnen zijn)
    ik mocht het geluk weer ervaren in januari toen ik zwanger bleek
    het is alleen heel erg dubbel en nu de week komt dat Kylian*alweer een jaar bij ons weg is wordt het nu wel heel erg zwaar(heb nog niet echt van deze zwangerschap kunnen genieten en nu lijkt het wel of het steeds zwaarder wordt)maar probeer er toch wel van te genieten want de kleine meid in mijn buikis meer dan welkom
    ik hoop voor jullie (en alle andere vlindermama's ) dat het geluk snel aan jullie kant is en realiseer wel dat het heel dubbel is maar toch ook wel heel erg mooi

    veel liefs debby
     
  6. Lieve Amelen,

    Net zoals de andere mama's al schreven was de behoefte om weer zwanger te zijn na de geboorte van onze dochter ook bijna gelijk aanwezig... Ik moest echter minimaal 4 weken voor ik weer zwanger mocht worden een hele hoge dosis foliumzuur slikken, dus ik was verplicht om deze weken te wachten... Achteraf is dit heel erg goed geweest voor mij! de dagen en weken na de bevalling dacht ik ook gelijk weer aan zwanger zijn, maar wij hebben bewust even gewacht. We waren nog zoveel bezig met de geboorte en het verlies van Luna*, dat het mij beter leek om hier echt de tijd voor te nemen. voor mijn gevoel was 2 maanden na de geboorte van Luna* de tijd aangebroken om het weer te gaan proberen. De eerste keer toen ik weer ongesteld werd was ik zo zwaar teleurgesteld, het rouwproces om Luna* kwam weer helemaal terug. Wij zijn enorm gelukkig dat we de 2e poging wel zwanger mochten worden!

    Wat ik eigenlijk wil zeggen is dat ik, en de meeste engelenmama's, de wens om opnieuw zwanger te worden heel goed begrijp! Je hebt even mogen voelen, even mogen ervaren hoe het is om mama te zijn, om een kindje te hebben...de wens naar een kindje dat mag blijven leven is na de geboorte van Luna* alleen maar veel groter geworden... Dus ik begrijp jouw wens heel erg goed!

    Hoe staat je partner er eigenlijk tegenover?

    Liefs Marjolein
     
  7. Amelen

    Amelen Lid

    10 dec 2007
    90
    0
    0
    Lieve mama's,

    Bedankt voor jullie lieve berichten. Ik ben erg blij om te lezen dat ik niet de enige ben die er over nadenkt om weer zo snel mogelijk zwanger te raken.

    Mijn vriend die denkt er net zo over als ik ... ook hij kan niet wachten om het weer te gaan proberen.

    Aan de andere kant ben ik zo bang om weer hetzelfde mee te maken dat ik echt bang ben dat ik mezelf hiermee ga gek maken. Herkennen jullie dit?

    Veel liefs,
    A.
     
  8. Vlinder84

    Vlinder84 Niet meer actief

    Ja, ook dat is herkenbaar. Sterker nog, toen ik met de 12 weken echo te horen kreeg dat het goed zat was ik best verbaasd. Oh er komt dus echt een baby? dacht ik toen. Net alsof ik geen rekening had gehouden met die mogelijkheid, omdat ik er eigenlijk al vanuit ging dat ook deze baby dood zou gaan... En soms wordt je ook helemaal gek van alle doemscenario's en is het helemaal niet leuk meer. Ik heb mijn blik op oneindig staan en hoop dat het snel oktober is zodat hij eruit kan en dan gillend op mijn borst gelegd wordt. Eerder kan ik mijn rust ook niet vinden.
     
  9. Aquilegia

    Aquilegia VIP lid

    19 apr 2007
    8.914
    3
    36
    Vrouw
    psycholoog en astroloog
    Midden-Nederland
    Allemaal zeer herkenbaar, helaas!
     
  10. Ja ik herken dat ook heel erg! Ik denk dat alle mamas van een engeltje dit zullen hebben, helaas... Maar uiteindelijk is de wens toch groter dan de angst he, in mijn geval dan! Ik ben nu 9 en 4 dagen zwanger en soms dan overspoelt de angst me gewoon, het zal toch niet weer... Maar ik probeer die gedachtes meteen van me af te zetten, alhoewel dat niet altijd lukt he! Ik leef nu van echo naar echo en echt genieten kan ik niet... Maar we weten uiteindelijk waar we het voor doen... Ik wens jullie heel veel sterkte en ik hoop dat jullie ook heel snel een positieve test mogen vasthouden! Hou je ons op de hoogte?
     

Deel Deze Pagina