mijn man heeft een eigen bedrijf en onregelmatige tijden, dus ik doe meer dan mn man. maar als hij thuis is dan kan hij ook nog zo lekker gek doen en doet echt genoeg
Mijn vriend is echt een geweldige vader, maar daar heb ik hem ook op uitgekozen . Mijn ouders deden het vroeger ook 50/50 (ze werkten allebei drie dagen, zodat ze er maximaal voor ons konden zijn ). Nu vind ik dat wel een klein beetje te veel van het goede (en in onze situatie kan dat ook niet), maar ik had wel zoiets voor ogen voor de toekomst. En dat is dus gelukt. Mijn vriend en ik doen bijna alles 50/50, ook in het huishouden, en qua koken e.d. Hij doet net zoveel aan de verzorging als ik, werd ook met mij wakker tijdens de nachtvoedingen in het begin, als hij wakker wordt gaan we er om en om uit, etc. etc. Hij speelt veel met onze zoon. Wat betreft aanhankelijkheid aan mama: dat hebben wij hier niet gekend. Sterker nog, mijn zoon heeft echt periodes gehad dat hij juist enorm aan zijn vader hing. Hij heeft nu 1 papadag in de week, ik heb een mamadag en we hebben samen een dag. Volgend jaar ga ik vier dagen werken en heeft hij twee papadagen (ik neem daarentegen weer wel de ochtenden in het weekend voor mijn rekening, omdat hij dan 's nachts werkt). Ik moet er echt niet aan denken dat ik zo'n man zou hebben die geen bal doet. Maar eerlijk gezegd, die had ik ook niet uitgekozen . Dat is gewoon mijn type niet.
Mijn vriend doet heel veel met ons zoontje nu hij dus wat ouder is gaan ze heel vaak samen leuke dingen doen zoals naar de speeltuin, op zijn quad rijden, stuk fietsen, naar de Gamma of hij neemt hem mee naar zijn vrienden. Hij is nooit te beroerd om de kleine man mee te nemen. En als hij thuiskomt van zijn werk gaat hij gelijk met hem stoeien en gek doen. En als ik er een dag niet ben of avond dan zorgt mijn vriend gewoon voor hem (eten, douchen en naar bed doen) en dat gaat vanzelf hoef niks te vertellen. Als ik om mij heen hoor dan mag ik af en toe wel in mijn handjes klappen want er zijn zat mannen die niks tot weinig doen. En uitslapen hebben wij ook gewoon afgesproken allebei een dag in het weekend. Maar meestal gaan we gelijk met zijn 3e naar beneden maar als ik ben wezen stappen ofzo dan is het mijn vriend zijn beurt om eruit te gaan.
Jawel! Mijn vriend was al hyperbehulpzaam toen hij nog thuis woonde. En toen we samen gingen wonen deden we ook alles 50/50, qua huishouden en eten koken, e.d. Als ik heel eerlijk ben deed hij regelmatig meer dan ik. Hij is ook een stuk attenter (in de zin van even iets te drinken pakken e.d., dat heb ik echt van hem geleerd). Hij is gewoon ontzettend zorgzaam. Bovendien was hij ook altijd leuk met kinderen. Leuker dan ik zelfs. Of hij ook echt verzorgend zou zijn, was het enige dat ik niet wist van tevoren, maar dat had ik wel kunnen raden. Het had me echt heeeeeeeeel erg verbaasd als hij geen luier had willen verschonen o.i.d. Hij zei vroeger bijvoorbeeld regelmatig dat hij het wel zag zitten om huisman te worden, als ik dan voor het geld zou zorgen. En natuurlijk zijn dat geen garanties, maar als hij zich had ontpopt als een hork van een vader met zo'n geschiedenis, dan had ik mijn hoed opgegeten.
Oke ik ga nu vast ruzie krijgen ofzo, maar mijn vriend en ik zijn beide niet zo heel dol op kinderen.. Ik vind maar een paar kinderen leuk.. en ik hou nu al heel veel van het kindje wat in mijn buik zit.. Maar.. ik ben niet zo heel leuk met kinderen. Kan er niks aan doen. En mijn vriend heeft dat al meer dan ik heb.. maarja die heeft ook zelf al een kind (van 14 inmiddels).. Hij kan nog wel eens een gekke bek trekken naar een 'vreemd' kindje.. of lekker ijsje halen met een 'bekend' kindje.. Ik niet!
haha Fruity, ik vond kinderen ook niet zo leuk hoor, voordat ik kinderen kreeg. Nu ben ik echt enorm omgeslagen en ben gek op ieder kindje wat ik tegenkom
hoezo zou je ruzie krijgen. ik heb met kinderen van aan ander bar weinig. de kinderen van vrienden en sommige uit de familie betekenen veel voor me . maar vreemde kinderen nee niet echt
ik ben diegene die onze vent altijd in bad doet en aankleed. Dan zeg ik , kun jij dat niet een keer doen. Ja vind het eng om hem in bad te doen...jaja ...en aankleden weet ie niet wat bij elkaar past haha.. Maar ik vind het niet erg hoor. Voor de rest doet ie van alles in het huishouden en natuurlijk ook papatijd op z'n tijd haha. en dat doet ie zeker wel dus dat zit wel goed. en lekker samen spelen. en de nodige aandacht voor Lorenzo.
wij hebben geen afspraken gemaakt maar we doen denk ik allebei 50/50. Hij vindt het heerlijk om met haar bezig te zijn dus ziet het niet als last en dat is hem geraden ook
Ja precies!!! Ik was bang dat ik dan allemaal mensen over mij heen kreeg die niet verantwoordelijk vinden dat ik moeder wordt.. Ik heb er gewoon niets mee.. kan er niks aan doen!
Mijn man doet altijd erg veel met onze dochter, hij brengt haar 5 avonden in de week naar bed, en in het weekend is hij eigenlijk de hele dag met haar bezig. Hij werkt 50 a 60 uur en ik 16 hooguit, dus ik ben automatisch meer met mn kind bezig dan hij, maar als hij thuis is is hij er ook echt voor haar.
Met betrekking tot het huishouden doet hij helemaal niks (de wil is er wel, maar hij ziet het vuil gewoonweg niet), maar wat betreft onze zoon doet hij net zoveel als ik. Oké, ik ben vaker thuis, waardoor de zorg op die momenten natuurlijk op mij neerkomt. Maar zodra mijn vriend thuiskomt hoef ik eigenlijk niks meer te doen. Hij doet alles...spelen, eten geven, verkleden, in bad doen, boekjes lezen, etc. Ik kan echt genieten als ik die twee samen zie spelen en wild doen...als ze echt van die gekke jongensspelletjes doen die ik zelf nooit zou kunnen verzinnen. Als hij hem boven in bad doet en ik ze samen liedjes hoor zingen. Als mijn zoon helemaal opgekruld op zijn schoot ligt als ze samen een boekje lezen. Wauw dan ben ik helemaal gelukkig hoor Hij werkt meer dan 50 uur per week, maar weet er op de een of andere manier toch elke dag voor zijn zoon te zijn. Het is gewoon een topvader
@Fruitypebbles: maak je niet druk! Ik vond en vind andere kinderen ook niet zo geweldig. Ik voelde me altijd een beetje opgelaten als ik met een kind moest praten of gek moest doen. Dat is wel veranderd sinds ik moeder ben, maar nog steeds ben ik niet echt een moederlijk typ van nature. Wel voor mijn eigen kind natuurlijk. Met je eigen kind is het heel anders hoor! Die ken je door en door, daar heb je hele andere gevoelens bij.
hahaha mijn vriendin heeft echt niks met andere kinderen, behalve haar eigen zoontje en kinderen van haar zus en vrienden. moet altijd wel erg om haar lachen als we een kindje tegenkomen dat echt zo'n wijsneus is en dan zegt ze dus ook meteen; dit is de reden waarom ik andere kinderen niet leuk vind maar even on topic: mijn vriend is een supervader, zodra hij thuis komt is ie ook echt papa voor 100% en als ik een avondje ga stappen of dat hij voor wat voor reden dan ook de zorg voor ons mannetje heeft, weet ie precies wat ie moet doen en waar alles ligt. hij is alleen bijna nog nooit 's nachts zijn bed uit gekomen als jamie wakker wordt, maar dat komt ook doordat hij EN om half 6 er uit moet EN hij niks hoort als ie slaapt dus dan ben ik toch al eerder wakker en vind ik het ook niet erg om er even snel uit te gaan.
mijn man doet echt heel veel leuke dingen met de kids! wij werken om en om en als ik werk gaat hij altijd wel wat doen (kinderboerderij, zwemmen, speeltuin ed) echt heel leuk.. maar wat betreft de opvoeding komt toch wel voor 85% op mijn schouders neer (lees; hij is erg makkelijk)
Ik weet 100% zeker dat mn man een goede maar rechtvaardige papa wordt. Als ik zie hoe hij met zn pete kindje om gaat, die hier ook wel met regelmaat een weekendje is! Ik ben zelf nog al uhm.... zacht aardig! Ik kan niet echt streng zijn, in situaties waar in dat wel zou moeten. Mn vriend daar in kan dat wel. Dus we zullen elkaar goed aanvullen. Andere dingen waar in hij minder goed is, daar vul ik hem weer aan.
Hier precies het zelfde hoor! Ik heb met heel veel kinderen ook "niets" als ik de kinderen beter leer kennen, dan veranderd mijn gevoel daar wel in, maar bij een 1e of 2e ontmoeting met een kind, dan denk ik; wat moet ik hier mee?! Maar als ik mn pete kindje als voorbeeld neem, dan kan ik die hier de hele dag wel over de vloer hebben. Het zelfde met mn zusje van 2 Met het ene kind heb je niets, en met de andere wel.
Mijn man is suuuuuper met ons zoontje !! Met 'baby'tjes' van een ander heeft hij niet zo veel (hij vind het onwennig), maar zijn eigen baby'tje wel en dat is het belangrijkste! Zodra de kindjes van een ander wat ouder zijn, gaat hij hier heel leuk mee om! Ik werk (nog) niet, dus de meeste verzorging etc komt op mij aan. Vind ik totaal niet erg! Wel geeft hij 's avonds onze boef zijn laatste fles, omdat hij het belangrijk vind dat hij ook zeker minimaal 1x per dag hem een flesje geeft. Wanneer hij thuis komt uit zijn werk is het ook altijd 'papa tijd'. Dan knuffelen, lachen en spelen ze samen.
Mijn vriend is harstikke gek met mijn dochter en zij met hem.. Ook vind ik dat hij het super doet voor iemand die geen " eigen " kinderen heeft en er geen ervaring mee heeft. En ik mag het misschien niet zeggen maar ik vind dat hij meer met haar doet en meer geduld voor haar opbrengt dan haar biologische vader. Groetjes, Linda