Vandaag was het zover: ik ben jarig, en ben 40 geworden! Vind het toch wel een mijlpaal, en heb de afgelopen veel gedacht aan hoe mijn leven tot nu toe is verlopen. En vandaag best veel visite gehad. Leuk!! Op het eind van de middag hebben mijn man, ik onze 4 kinderen (17,15,12 en 3) en mijn moeder de bus gepakt en zijn lekker in Tilburg wezen eten. Mijn zoon van 12 lustte zoals gewoonlijk weer niks en we zijn daarna speciaal voor hem nog de KFC binnen gelopen. Mijn oudste dochter zei op een gegeven moment: als we nu naar het station lopen dan kunnen we de bus terug nog halen, anders moeten we nog een uur wachten. Dus wij lopen aan. Bijna bij het station zegt mijn moeder: waar is mijn tas??? Als door de bliksem getroffen, draai ik me om en sprint het hele eind terug naar de KFC... Echt: ik wist niet dat ik dat kon.. Ik ren naar het tafeltje waar wij zaten, en een medewerkster pakt net mijn moeders tas, dus we hadden geluk!! Met m'n tong op de grond kom ik weer terug gerend naar de rest die stonden nog op dezelfde plek te wachten, ipv zovast naar de bus te gaan. Toen begonnen mijn oudste dochter en mijn zeur-zoon over dat ze geen zin hadden om nog een uur op de bus te wachten en dat ze de andere lijn niet wilden pakken, want dan moesten we nog zo'n eind naar huis lopen...bla bla bla:x. Ik geef mijn moeder de buggy in d'r hand en trek een laatste sprint naar het busstation waar de chauffeur net op wilde trekken om te gaan rijden. Ik steek mijn hand op, en hij stopte. Achter mij komt de rest aangeslenterd. De chauffeur vond het wel komisch, en zei tegen hun, dat ze geluk hadden dat ik de bus nog had gehaald . Mijn man en oudste kinderen hadden allemaal excuses: "ja, maar ik zit vol van het eten". (ik niet zeker) en:"ik heb last van mijn voeten, ik heb geen goede schoenen aan, ik heb een gebroken arm". Klaag klaag zeur zeur. Maar het kon me niks schelen: ik heb net zelf 5 dagen aan een pijnstillend infuus gelegen ivm dystrofie aan mijn arm, dat kon ik er nog net uitmurwelen, maar ik was blij met mijn leuke dag en ook wel een beetje trots dat ik mijn moeders tas met inhoud had gered en dat ik nog de bus kon tegenhouden.
Gefeliciteerd meid! Ik ben inmiddels dik drie maanden 40... en het voelt niet anders dan vier, vijf of zes maanden geleden ... gelukkig
Hahaha, wat een mooi verhaal lieve meid! Welkom bij de club! Het leven begint inderdaad nu pas: been there, done that; je weet hopelijk nu wie je bent, wie je mag zijn en wie je wil zijn! GEFELICITEERD!!!
Gefeliciteerd! Mooie leeftijd hoor, ik ben volgend jaar aan de beurt en vind het helemaal niet erg. Het is echt fijn om 'wat ouder' te zijn, ik voel me steeds beter
Gefeliciteerd! Ik vond 40 worden ook een behoorlijke mijlpaal. Leuk te zien dat er hier nog best wat 40-ers ronddwalen.
Proficiat, je bent zo jong als je jezelf voelt, zegt de ervaren 40tiger (inmiddels 41). Nu ik in de 40 ben voel ik me nog steeds jong maar met een oudere verpakking haha.