Nou niet te laag, maar voor mij is het aan de lage kant. Zit normaal rond de 9 en nu op 7.1. Dit in combinatie met een lage bloeddruk (en dat is bij mij ook niet normaal). Heb al floradix en ze houden het in de gaten...... Ach, ga gewoon niet meer werken alleen nog boventallig
Dat vind ik dus ook, maar veel mensen om ons heen vinden dat helaas niet (wij zijn 21 en 22). Aan de ene kant trek ik me er niets van aan, we zijn gelukkig, gezond, kunnen redelijk luxe leven en krijgen het naar mate mijn vriend verder komt met zijn studie alleen maar beter. Maar toch zou het leuker zijn als iedereen enthousiast reageert en niet met de meest belachelijke/kwetsende opmerkingen komt...
De onzekerheid herken ik trouwens goed. Dat is ook de reden dat ik de afgelopen dagen weinig online ben geweest. Morgen de 20-wekenecho en ik zie er vreselijk tegenop...
Tja, er zijn van die mensen die overal menen een mening over te moeten hebben.... Laat ze hun mond dichthouden, iedereen moet hun eigen keuze maken en als het goed voelt is dat toch het belangrijkste..... Misschien zijn ze zelf wel niet zo blij met hun eigen leventje. Kijk ik wilde ook best een kind toen ik 24 was, maar manlief moest er toen niet aan denken, was er echt niet aan toe. Bovendien geeft je helemaal niets de garantie dat je relatie voor altijd is, hier pas een stel na 20 jaar samen waarvan 14 getrouwd en 2 kinderen (pubers) uit elkaar gegaan..... Ik bedoel maar!
Haha, buddy en mama1987, allebei met mij eens Enne, buddy, jij hebt ook vaak genoeg hele wijze woorden Mama1987: snap ik goed helaas... Soms zou je mensen wel door elkaar willen schudden om ze wakker te maken, zo van hallo! zie je niet dat wij gelukkig zijn? Ik heb zelf dus geen contact meer met mijn moeder, maar kwam haar eind november heel toevallig in de AH tegen. Britt flapte er toen uit dat ik zwanger was (ze wist het ook net, groot nieuws!) en het enige wat mijn moeder kon zeggen was: "Ohjee, als dat maar goed gaat..." Sommige mensen hebben gewoon geen verstand hoor! Dus gewoon, ene oor in, andere oor uit Emme: kan me goed voorstellen dat je onzeker bent hoor! Maar bekijk het van de "zonnige" kant: je mag weer lekker naar je kleintje kijken en ziet alle mooie kleine details. Wat is er nu mooier dan dat? En de kans is groot dat ie gewoon kerngezond is
Ik was achteraf ook niet klaar toen mijn oudste werd geboren,maar dat zie je op dat moment niet echt. Voor mijn jongste 2 ben ik 'n echte moeder en voor mijn oudste was ik meer 'n vriendin. Ik vond het bij mijn oudste ook alleen bijna belangrijk hoe hip en mooi en stoer hij was,en nam hem overal mee naar toe,mijn jongste 2 hebben gewoon 'n rustige thuisbasis en zijn geen modeaccessoire 's maar mogen ook lekker vies worden en lekker kind zijn.Bij mijn oudste deed ik mijn ding met hem erbij, nu bouw ik mijn leven meer om mijn gezin Ik ben 'n hele andere moeder nu,en misschien word ik voor mijn kleine meisje nog wel weer 'n hele andere moeder. ( zo'n halve bejaarde )
Kan me voorstellen dat die opmerkingen kwetesen en 21 is toch niet zo heel jong meer! Ik was 17 toen ik zwanger was en net 18 toen hij kwam en voor mij was dat jong achteraf maar 21 vind ik zowiezo niet zo heel jong hoor!
zo, net de houten letters besteld voor op de muur. Doe het motiefje om en om... en de 1e letter wordt 4 cm groter. ook nog een bekleed vogelhuisje besteld. klinkt vast gek, maar dat vond ik zo leuk. Komt boven de commode op het plankje te staan.
Jeetje,deed dat geen pijn toen je moeder dat zei? En lijkt me best moeilijk,geen contacht maar elkaar soms nog wel tegen komen. xxx
Eigenlijk heb ik dat zelf ook wel een beetje hoor, dat ik vind dat ik er bij Britt nog niet helemaal klaar voor was. Als ik achteraf bekijk hoe ik sommige dingen aanpakte kan ik mezelf wel voor mijn kop slaan Maar ze is een prachtige jongedame, gezond en wel, dus blijkbaar kun je dat ook als je 20 bent! En ik merk ook dat ik het nu toch wel wat anders aanpak, maar dat komt omdat ik nu de ervaring van Britt er al bij heb. En wat jij zegt, dat heb ik ook wel. Nouja, ik had bij Britt eigenlijk helemaal niet zo'n sociaal leven dus alles wat ik deed was al met en voor haar En nu heb ik meer zoiets van: ik kan ook best een keer iets doen met mijn kleintje erbij, een terrasje pikken ofzo. Wat is daar mis mee? Ik ga toch geen alcohol drinken dus ik zie het probleem niet. Zolang je maar in de gaten houdt of je kleintje het nog goed heeft en zijn belangen vooropstelt is het goed toch? Pas trouwens maar op met wat je zegt over "bejaarde" Mijn buddy (zeana) is even oud als jij, dadelijk voelt ze zich nog aangesproken