Oeh ondersteboven in bed??? Best eng ja! Klinkt allemaal lekker die gerechten vanavond, hier maar gewoon een broodje. Moet eigenlijk met carpaccio van Sonja, maar geen zin om naar de winkel te lopen. En denk dat ik morgen bij de Italiaan carpaccio neem, zoooo lekker! Jolan, ben het wel met Roxanne eens. Zou zeggen "go with the flow..." Je hoeft echt niet onzeker te zijn hoor, en twijfel je echt over iets dan kan je beter naar het cb bellen. Zij kennen je meisje beter dan wij natuurlijk. Ben ook een beetje bang dat je kindje je onzekerheid straks aanvoelt en dat kan nooit goed zijn denk ik... Komt oal goed meis! Oh en ik geef 's nachts snel haar speen, doe geen licht op haar kamer aan, praat niet tegen haar en loop direct weg. 's Nachts ben ik niet gezellig en dat mag ze best leren haha. Dat haal ik overdag allemaal weer in met haar, maar de nacht is van mij Klinkt erg he, haha, maar ben bang dat ik net zo wordt als mezelf anders. Mijn moeder moest toen ik dreumes/peuter was uuuuren naast mn bed zitten. En als ze dan stiekem wegglipte werd ik meteen weer wakker, dat gaat mij mooi niet gebeuren Ik moet nu echt echt echt gaan stofzuigen. Nou, vooruit eerst een sigaretje en dan stofzuigen. Leuk hoor katten... :x
mandy, dat klinkt lekker!!! leuk hoor dat je er zoveel werk van maakt! roxanne, ik begrijp wat je bedoelt..... Ben gewoon erg onzeker (hoewel het steeds beter gaat....) sorry. rianne, leuke tasjes!!!
meris, ik weet het van mezelf..... maar kan het soms niet laten om toch weer iets te vragen .... Sorry!?!?!?! En valt jouw meisje dan gewoon weer in slaap met die speen? Ik heb het 1 keer geprobeerd, maar ze bleef gewoon huilen.... Misschien iets langer volhouden, voor ik weer naar haar toe ga
Je hoeft geen sorry te zeggen joh!!! Onzekerheid is heel normaal, maar volgens mij houd je jezelf vast aan bepaalde ideeen die gewoonweg nog even niet lukken. Probeer iets onspannender te worden, doet jezelf en Lieke veel goed denk ik. S'nachts is altijd lastig als ze huilen, ik vond het ook altijd vervelend. probeer vol te houden! Komt Lieke nog voor een nacht voeding of wil ze gewoon lekker knuffelen?
nee hoor, de afgelopen 2 weken gaat het heel goed en wordt ze niet wakker snachts. Daarvoor was het een week wel, een week niet etc. maar goed, ik denk dat als ze overdag genoeg krijgt, ze snachts toch niet zal huilen voor honger..... En het gaat al beter hoor, ik voel me echt al een stuk zekerder....., maar soms heb ik gewoon weer (een hoop ) vragen....Ik geniet van mn meisje, maar doordat ik eigenlijk (bijna) niemand om me heen heb met kinderen, weet ik niet waar ik het anders kan vragen..... Al mn vriendinnen zijn nog kindloos
Geeft niet dat je onzeker bent hoor, maar soms moet je dingen idd gewoon uitproberen. Hier valt ze dan wel weer in slaap, maar ik besteed dan echt verder geen aandacht aan haar. Heb weinig trek in een nachtelijk gezellig samenkomen Ik vind het wel goed dat je van jezelf weet dat je onzeker bent, fijn dat het steeds beter gaat! Vriendin van mijn moeder was ook altijd erg onzeker en daardoor overbezorgd. Het is nu nog steeds een overdreven aanhankelijk mama's kindje van 26. Zelf ben ik heel lang erg faalangstig geweest en daardoor zal ik echt mijn best doen om ervoor te zorgen dat Manouk een open, spontaan en zelfverzekerd meisje wordt. Je weet het natuurlijk nooit, misschien wordt ze wel erg verlegen, kan ook gewoon een karaktereigenschap zijn. Maar veel bepaal je denk ik wel door de opvoeding.
Daar is het forum ook voor!!! Je mag ons de oren van het hoofd vragen, maar het viel op dat het onderwerp hetzelfde was... Het is ook moeilijk als je voor de rest niemand om je heen hebt en dan is het ook nog je eerste .
meris, idd er wordt veel bepaald door de opvoeding, dat denk ik ook. Het gekke is dat ik die onzekerheid van mij niet echt naar buiten breng (ja hier.... 'anoniem' zeg maar), maar tegenover de buitenwereld kan ik erg zeker overkomen. Niet altijd hoor, maar ik probeer het wel haha. Anders zou ik het voor de klas ook niet redden denk ik. het grappige is, ik had het er van het weekend nog met mn man over. Ik denk dat het bij mij uit mn jeugd afkomstig is. Ik ben vroeger op de basisschool in de laatste jaren, erg gepest. En waarom!?!?! Tja, misschien een makkelijk slachtoffer. Nu ga ik goed om met de pesters van vroeger. Maar toch heeft het en schade aangebracht. Ik werd wel eens gevraagd om buiten te komen spelen, en dan werd ik op de hoek van de straat opgewacht door een aantal..... maar goed, ook ik probeer dit niet over te brengen op Lieke. En gelukkig heb ik een man die heel stevig in zn schoenen staat. Zo dat was mijn verhaal weer hahaha......
Lastig he die armen haha! Hier ook niet echt een super tijd gehad op school. Op de basisschool viel het nog redelijk mee, maar hoorde er niet echt bij, weinig vriendinnen. Maar op de middelbare school was het een drama! Met 2 andere meiden zou ik naar school fietsen en dan zag ik ze snel wegfietsen, fiets 100 keer in elkaar getrapt. Het eerste jaar omdat ik een studiebol was met foute kleren en het andere jaar omdat ik ineens veel vriendjes had en lekker rebels was... Tis ook nooit goed haha. Heb er zo rond mijn 20e wel ff een dipje door gehad, maar nu gaat t prima. Al merk ik wel dat mensen me moeilijk kunnen peilen omdat ik juist hard en zelfverzekerd over kom maar dat absoluut niet ben.
Vreselijk he! Als ik nu verhalen hoor over kindjes die gepest worden bij mij op school, breekt mn hart! En idd wat jij zegt over dat mensen je soms niet kunnen peilen, da theb ik nou ook. Volgens velen kom ik soms te direct en idd hard over, maar zo ben ik idd eigenlijk helemaal niet.... Zo zie je maar wat dat pesten allemaal met een mens kan doen he!
Ja, pesten is zo verschrikkelijk. Als ik erachter kom dat Manouk een kindje uit haar klas of uit de buurt steeds zou pesten word ik echt ziedend denk ik :x Ik weet nog goed dat ik in mijn kraamweek samen met Marinus op bed Hello Goodbye aan het kijken was. Daar was een jongetje van een jaar of 12 die op zijn papa aan het wachten was. Ze gingen misschien verhuizen naar Australie en daar hoopte hij echt op. Hij werd namelijk zo gepest.. Hij speelde alleen maar met zijn lego ofzo (had wel een of andere stoornis denk ik) en had helemaal geen vrienden. Dat ventje moest zo huilen . En ik natuurlijk ook, echt dikke tranen... Marinus wist niet wat 'm overkwam haha. Die moest er zelfs een beetje om lachen en we hebben t maar op de kraamtranen gegooid . Ik snikte maar: moet je je voorstellen dat Manouk later zo gepest wordt, weeeeeeeeeh. Kan er nu wel om lachen haha