nee dat snap ik meid ik dacht dat je het nog geprobeerd had dus vandaar...en een draagdoek..deed hier wonderen
femke, is er een reden dat je er een standaard tijd tussen de voedingen wil hebben? Sanne komt hier vooral in de middag soms wel eens naar twee uurtjes al, tot twee keer toe. clustervoedingen noemen ze dat geloof ik... maar totaal aantal voedingen per dag komt altijd op zo'n 6-7 meer niet. Zo langzamerhand gaat ze weer meer richting de 6.
@slapen ik loop geloof ik continu achter de gesprekken aan, maarja hier toch nog een reactie De reden dat ik Sanne voornamelijk in de wieg laat slapen is dat we hier jesper nog hebben rondlopen en ik niet continu wil zeggen stil, want sanne slaapt... en ik wil ook dat jesper mijn volledige aandacht krijgt. Plus dat Sanne net als haar grote broer toen hij klein was, zichzelf af en toe in slaap moet huilen... Maar ik luister wel heel goed naar het soort huiltje en moet zeker weten dat de luier schoon is en dat ze genoeg eten heeft gehad...
Die dagen had ik zooooon hekel aan, om de 1-2 uur aanleggen en aan het einde van de dag zat ik jankend in de stoel te wachten tot manlief thuis kwam om mij weer tot rust te krijgen... plus dat mijn borsten zoooo gevoelig waren na zo'n dag. Wat dat betreft vind ik de fv een verademing...
Het is geen ideale situatie maar, als ik kijk naar je banner dan zie ik dat ze nog maar 1 maand oud is!!! Het enige wat ik nog kan bedenken is dat doordat ze op de arm vastligt misschien een stuk geborgenheid zoekt. Heb je al eens geprobeerd haar wat vaster onder het dekentje te leggen ???? proberen de geborgenheid na te bootsen.. (ik roep ook maar wat hoor!)
(Dit berichtje is al wel een paar dagen geleden al geplaatst, maar wilde er toch nog even op reageren...) Heftig zeg, een subruptuur... Hoewel ik bij Maud nauwelijks schade opgelopen heb (er waren 2 kleine hechtingen nodig) en dat dus verder geen impact heeft gehad op hoe ik de eerste weken doorgekomen ben na haar geboorte, mis ik bij haar ook een hoop van de eerste weken. Hier kwam het doordat ik echt extreem moe was de hele tijd. Had de eerste weken echt het gevoel volledig geleefd te worden en er is toen ook zoveel langs me heen gegaan. Kreeg het gewoon allemaal niet mee... Daar baal ik nu nog van, want ik kan me van die eerste periode gewoon zo weinig herinneren Maar je doet er helaas niets tegen, het overkomt je... Wat dat betreft ben ik nu blij dat het ook hier een stuk beter gaat bij Marit. Ben in de kraamperiode lang zo moe niet geweest en was ook weer veel sneller op de been. Daardoor heb ik ook veel bewuster alles meegekregen en er ook beter van kunnen genieten
Marit heeft de eerste 2 weken niets anders gedaan dan poepen Heb toen werkelijk geen enkele luier verschoont zonder poepje er in... Nu doet ze het gelukkig wat rustiger aan 1 à 2x per dag meestal en soms een dag niet.
of miss het matrozenbedje proberen is een ander manier van opmaken en heeft bij zoey zeker een goeie inpact gehad . Clustervoedingen oftewel regeldagen zijn erg vermoeiend. Nou moet ik toegeven dat ik niet echt naar de tijd kijk waneer zoey te eten krijgt hoor . Soms eet ze namelijk elke 4 uur en soms om de 2 uur en soms elk uur ligt er ook aan of ze snachts lang geslapen heeft en dus een voeding heeft over geslagen. BV is lichtverteerbaar dus die kleintjes hebben sneller honger erdoor en ondanks dat BV erg vermoeiend is is het ook erg handig altijd eten bij de hand zonder een warmte bron nodig te hebben. Het nadeel is dat je niet kan afwisselen met voeden . Want kolven schiet ook niet op. Ik ben iig erg blij dat me bv weer heerlijk goed loopt enne met dit warme weer komen die kleintjes ook vaker hoor.
Ik zit helemaal niet veel bij jouw zoon hoor... (ok, heel flauw, ik weet het... En ja, bij m'n meisje zit ik wel veel, of ja, zij bij mij dan )
@NIJNTJE ik wist dat ik nog ergens vergeten was om op te reageren, dat iedereen met een kleine niet zoveel online komt snap ik natuurlijk ook. Ik ben ook lang niet zoveel online! Vind het alleen gezellig om met iedereen te beppen.
Ik herken helemaal wat je hier beschrijft. Ik weet alles nog wat er gebeurt is vanaf de eerste minuut dat ik weeen kreeg totaan vandaag zeg maar. Ik ben er ook heel bewust van aan het genieten dat ik twee van die mooie exemplaren heb (ook al kan ik het oudere exemplaar af en toe wel achter het behang plakken) en geniet er ook met elk lichaamscel van wat ik heb. Vanochtend zijn we 'lekker' (het was nogal warm) gaan wandelen, en jesper wat aan het kwekken en het vertellen was echt zooo gezellig, echt leuk.... goh jeetje, ik zit ook weer op zp, mijn dochter begint weer te huilen. Elke keer als ik een poging doe of ik zit op zp dan begint zij te huilen....
@twee dingen tegelijk herkennen jullie het ook dat je geen twee dingen tegelijk kunt doen? Ik kan normaal wel een aantal dingen tegelijk doen, maar als ik dat nu doe dan vergeet ik de helft of het komt gewoon niet af op de een of andere manier. Of als er te veel bezoek in 1 keer komt dan sluit ik mezelf af, dan wordt het gewoon te veel en ga ik weer in mijn eigen wereld zitten. Herkent 1 van jullie dat?
niekyn ik had dat juist tijdens me zwangerschap Ik baal ook een beetje hoor dat zoey dr geboorte langs me heen gegaan is maarja wat wil je moeten bevallen zonder weeen en ook nog eens veel te vroeg dus was er totaal niet op voorbereid en ook dan nog die 2 weken in het ziekenhuis zijn aan me voorbij gegaan . Ik ben me echt met me gevoel bezig gaan houden toen zoey thuis kwam en als ik soms gewoon naar haar kijk dan schieten de tranen in me ogen zoveel hou ik van me meisje
@sprongetje: Heb sterk de indruk dat Maritje vorige week ook het 1e sprongetje gehad heeft. Wel vroeg, uitgaande van de uitgerekende datum was ze toen zo'n 3,5 week, maar ja, alle tekenen waren er toch. 1,5 dag was ze zo goed als ontroostbaar, terwijl er niets bijzonders was. Geen honger, geen vieze luier, niet te warm, niet te koud (nou ja, buiten misschien wel te warm, maar niet warmer dan in de weken ervoor), geen krampjes... Maar zelfs bij ons op de arm was ze nog bijna ontroostbaar. En jawel, sindsdien is ze veel alerter als ze wakker is, ze volgt nu ook veel meer dingen, bijv. haar mobile. Ze begint ook beter te slapen zo langzaamaan en ook beter zelf in slaap te vallen. Dus ja, ik geloof toch echt dat het het sprongetje geweest moet zijn. @Kiet: Ik gebruik nu nog geen slaapzakje, deels ook doordat het toch nog zo warm is. Als Marit zich al loswoelt 's nachts, maakt het met deze temperaturen nog niet echt uit Maar ze ligt sowieso wel rustiger te slapen dan haar zus. Maud had ik binnen 2 weken na haar geboorte al in een slaapzakje liggen. Ging prima @Meisje: Spugen kan sowieso wel... Hoeft niet gelijk reflux te zijn. Tot een maand of 3 sluit bij alle baby's de klep tussen maag en slokdarm niet goed, waardoor ze gemakkelijk(er) kunnen spugen (zoiets was het toch voor zover ik weet). De ene baby heeft daar meer last van dan de andere en er kunnen ook allerlei oorzaken zijn waardoor het ineens getriggert wordt... Marit heeft er ook wel last van en merk bij haar bijv. dat ze er meer last van heeft als het heel warm is, of wanneer ik wat last van stuwing heb in m'n borsten, waardoor de voeding zo ongeveer haar keeltje in gelanceerd wordt. Maar er zijn ook zat dagen dat ze niet/nauwelijks spuugt. @Huilen: dat laten huilen, daar kan mijn man ook wel wat van :x Gelukkig niet zo erg dat hij haar laat huilen tot ze van ellende in slaap valt, maar hij laat haar wel ook veeeeel langer huilen dan dat ik zou doen. Vind dat dan zo zielig voor m'n meisje. Ze heeft gewoon aandacht nodig en krijgt die dan dus niet Ben ook van mening dat je zulke jonge kindjes niet kan "verwennen" door ze op te pakken als ze moeten huilen en dat er ook daadwerkelijk iets is wanneer ze huilen (al is het maar dat ze aandacht willen). Ik pak Marit dus ook meestal wel zo snel mogelijk op. Alleen als ze gewoon wat aan het jammeren/kreunen is, laat ik haar wel liggen. @Maxi: Zo denk ik ook over huilen/slapen Hier bij Maud ook altijd gewoon opgepakt als ze lag te huilen en ze heeft ook eerst een tijd bij ons op de kamer in de wandelwagenbak gelegen 's nachts en overdag beneden bij ons. Nou, ze is de beste slaper die je je kan wensen hoor. Echt nooit problemen gehad met haar in haar eigen bedje leggen. Op een gegeven moment merk je gewoon dat ze er klaar voor zijn om echt zelf in slaap te vallen in hun eigen bedje en dat ze dan ook langere tijd achter elkaar blijven slapen. Zodra ik dat bij Maud merkte, hebben we haar ook daadwerkelijk in d'r bedje gelegd en ging vanaf het begin prima. Ga het nu bij Marit ook weer zo doen. @Roosje: wat een leuk filmpje! @Vakantie: wij gaan in oktober een weekje naar Berlijn toe Een oom van m'n man woont daar, dus hebben er een mooie slaapplek @Slapen: Marit ligt overdag nog altijd meestal beneden. Ben nu wel begonnen om haar 's ochtends in haar eigen bedje te leggen. Dat gaat tot nog toe met wisselend succes. Haar beneden laten liggen levert hier ook geen problemen op in combinatie met Maud die aan het spelen is. Daar laat Marit zich totaal niet door storen. 's Nachts ligt ze nog bij ons op de kamer. Ze slaapt wel nog heel wisselend. De ene dag slaapt ze heel veel, de andere dag is ze juist veel wakker... Soms valt ze aan de borst al in coma en soms is ze na de voeding nog zo 2-3 uur wakker. Er is ook geen peil op te trekken wanneer het zal zijn. 's Nachts slaapt ze gelukkig meestal wel goed, al heeft ze ook dan wel af en toe dat ze gewoon midden in de nacht wakker wordt (zonder honger te hebben), of wil ze na de nachtvoeding niet meer in slaap vallen... Maar dat gebeurt gelukkig niet vaak. @Voeding: Als ik sommige verhalen lees, mag ik in m'n handjes klappen met Marit. Ze komt inmiddels 4-5x per dag voor een voeding. Zit nu al een week ofzo de meeste dagen op 4 voedingen, een enkele keer komen we nog op 5 uit... En dat is inclusief eventuele nachtvoeding! Meestal laat ze 5-6 uur tussen een voeding zitten, een enkele keer komt ze "al" na 4 uur... Vannacht heeft ze er zelfs 8 uur tussen gelaten En dat is met borstvoeding @Sabse: Hier ook een kleintje die (overdag in elk geval) vaak alleen maar op de arm in slaap wil vallen... Als ze zo'n bui heeft, dan kan je haar inderdaad in diepe slaap in haar bedje leggen, maar is ze dan binnen de kortste keren wakker en krijst de hele boel bij elkaar En dat houdt ze vol tot ze opgepakt wordt en bij iemand op schoot kan liggen... (iets wat m'n man nog steeds niet helemaal doorheeft ). Overigens heeft Marit dat al vanaf dr geboorte zo en niet pas sinds een week. Ze heeft gewoon veel behoefte om bij ons te zijn. Ik vind het wel prima zo. Die behoefte wordt vanzelf wel minder en dan gaat ze ook een stuk beter in d'r bedje slapen. Sterker nog: merk sinds een paar dagen dat die behoefte langzaamaan al minder aan het worden is Al snap ik dat je het wel frustrerend vindt. Meestal kan ik er wel goed mee om gaan, maar ze heeft ook wel dagen dat ze echt de héle dag niet anders wil. Erg vermoeiend en je komt werkelijk nergens aan toe...
Hihi, ja, voor dat oudere exemplaar zijn ook hier wel wat rollen behang nodig zo af en toe Heerlijk hè, dat je nu al zoveel eerder zo kan genieten En ook van hoe de oudste omgaat met de baby... Daar kan ik echt van smelten hoor, die 2 meisjes samen... Sanne heeft nu al door wanneer ze aandacht moet vragen niet dat het hier heel anders is hoor... Bijlezen gaat nog wel, Marit op schoot, laptop op de bank, dan kom je best nog wel een eind. Alleen typen wordt er zo verdomd lastig door
Vlak voor ik Marit vanmiddag ging voeden, had ik bedacht om m'n vader even te bellen onder het voeden. En met 'vlak voor' bedoel ik ook écht vlak ervoor... Heb Marit nog niet goed en wel aangelegd of ik ben het alweer vergeten Dus ja, hier ook wel herkenbaar... Had het na Maud d'r geboorte ook trouwens. Is wel bijgetrokken hoor, dus er is nog hoop Al heb ik altijd het idee geworden dat het nooit helemaal meer is geworden zoals het was, dus ben benieuwd wat de schade dit keer zal zijn...
Ja toen we zwanger waren was het veel drukker in ons topic Zeker de laatste weken toen we aan't wachten waren...
@JVTJE; ik dacht dat ze op deze leeftijd echt nog 6 voedingen moesten hebben en anders minimaal 5 of klopt dat niet?
hier is m'n kleine mannetje gisterenavond met m'n ouders meegegaan om te gaan slapen. Zag het ff niet meer zitten . Hij was weer ontzettend onrustig, veel wenen. En dan nog m'n dochter erbij die totaal niet wou luisteren. In de zetel springen, alles op de grond gooien,... En toen belde m'n mama juist om te vragen hoe het was, ja dat was eventjes teveel. Ben beginnen huilen aan de telefoon en dan zijn ze langs gekomen. Hebben ze Matizje een nachtje meegenomen. Deed me wel es goed en voor Kiara was het ook wel ns fijn alleen met mama. Hoop dat ze toch wat beter gaat luisteren, want is niet te doen zo. Ze zat gisteren met me mee te huilen, dus ze weet ergens wel dat ze fout is.