Dat had ik nu ook nog nooit gedaan, maar ik weet dus ook niet wat hij normaal is. Nu is 'ie 116 cm (ook op navelhoogte).
wat zijn gegevens van de site ?? Vanaf morgen lig ik in het ziekenhuis en heb geen idee wanneer ik dan weer op het forum kan komen
Nou, ik vond het nogal een overrompelende ervaring, de natuur neemt je lichaam over, en als de natuur het niet goed doet, kan er van alles gebeuren in het zh waar je ook niet altijd de regie over hebt. Maar het kan ook makkelijker gaan dan bij mij En ik denk dat het ook veel met je persoonlijkheid te maken heeft, hoe makkelijk je je overgeeft aan het moment. Dat laatste kan ik niet zo enorm goed, maar het moet wel. Een vriendin van mij heeft vrij makkelijke bevallingen, maar staat in het algemeen wat laconieker in het leven dan ik, haar beleving zal weer heel anders dan die van mij zijn. Maar goed, dat van peekaboo en ladybabs kan ik dus erg herkennen. Daarnaast sta je hormonaal ook echt op zijn kop, opeens niet zwanger meer, weg buik, weg bewegende frummel, van binnen, hup opeens ben je moeder van een kindje dat je de hele tijd nodig heeft. Ik vond dat enorm omschakelen
Oké ja lijkt me ook inderdaad heel raar om ineens echt moeder te zijn, eerst draag je het lekker met je mee, zonder gezeur, maar dan kan je niet zomaar ineens ff boodschappen doen ofzo...omdat je altijd eerst moet zorgen dat je kindje klaar is, en dan pas iets kan doen! Lijkt me ook vreselijk als je denkt oké ik ga ervoor, ik pers het kind eruit, maar het gaat helemaal niet zoals je wil...wat een bikkels zijn vrouwen eigenlijk he? Sterkte iedereen!
Ik ben zowiezo iemand die moeite heeft met veranderingen. Een bevalling beleef je en heb je geen invloed op. Ook iets waar ik het moeilijk mee had. Tel daar pijn, totale uitputting, hormonen achtbaan en zoveel nieuwe indrukken dat je ze bijna niet kan verwerken bij op en dan heb je dit! Emoties, te verwerken stukjes, lichamelijk en geestelijk opknappen, nieuwe rol/ verantwoordelijkheid enz enz.. Ik had het trwns vantevoren ook niet verwacht! Niemand kan het uitleggen tot je het zelf ervaart. Maar het kan ook zo maar zijn dat jij nergens last van hebt hoor!! Nogal een verwarrende periode! Hopelijk na een tweede bevalling minder heftig #alsjeblieftikhoophet!!#
Ik kan me op het moment zelf vaak heel makkelijk overgeven. Maar ben een langzame verwerker, moet veel praten. Hoop dat het ook gaat met bevalling. Ben er goed op voorbereid, ga er positief in, maar houd ook rekening met tegenslagen We zullen zien. Lijkt me sowieso erg bijzonder.
Ja die zalf heb ik al en smeer ik al een aantal dagen. Vandaag ook maar tabletten erbij besteld. Is echt niet leuk nee :x Wauw voor jou is het einde dus in zicht! Hoop voor je dat het strippen helpt en het natuurlijk op gang komt, is altijd fijner als inleiden natuurlijk. Weet je al hoe je evt ingeleid gaat worden?
Mijn hemel...Gisteren de ruzie uitgepraat met mijn zus, vandaag komt ze 'gezellig' langs na 3 maanden. Gaat ze een discussie aan om wéér aan te geven waar ik fout zat. Ik vond dat ze niet geinteresseerd was , nooit langs kwam terwijl ik heel ziek was nooit belde om te vragen hoe het ging. Ik kon ook bellen was haar mening en ik kon ook begrip hebben voor haar want zij heeft geen man en wel een kinderwens. Ik moest eens aan haar denken. Kwamen we niet uit. Ik vertelde écht té moe te zijn voor discussies en dacht dat ze gezellig langs kwam. Zij zei er ook moe van te worden maar ik zei vervolgens dat zij niet een belangrijke klus te klaren heeft een dezer dagen. Vervolgens denk ik alleen maar aan mijzelf ben ik een ras echoïst en is ze weg gegaan. Hoe krijg ik het voor elkaar!!!! Ik heb serieus nooit ruzie normaal gesproken!! Ik haat ruzie! En dan het voor elkaar krijgen de gehele zwangerschap ruzie te hebben met mijn zus en met mijn moeder. Dit terwijl ik voor het eerst in mijn leven een keer aangeef hoe ik dingen graag zou willen voor mijzelf. Het wordt duidelijk niet gewaardeerd. Pfff...sorry voor mijn vermoeiende verhaal......
Zit mee te lezen. Dikke knuf peek en babs. Ja ik ben iemand die heel flexibel is en stevig id schoenen staat.. maare na mn bevalling.. NIET dus het zegt niet zoveel. Ik heb de kraamweek ook echt als heel emo ervaren. Zeker omdat niemand het lijkt te snappen. Vermoeidheid speelt mee maar die hormonen zijn echt rare monstertjes hoor. Ook ik kan het gevoel niet goed uitleggen maar er gebeurd zoveel met je. Je kan het in je koppie wel volgen maar je lijf en gevoel zijn gewoon van slag en moeten weer wat stabiel worden. Mijn bevalling was vooral uitputtend 2 keer ingeleid en veel bloedverloren. Ben ook blij dat de visite echt minimaal geweest is en de kaartjes zijn afgelopen za pas bij iedereen op de mat gevallen. Kon dat gewoon nog niet hebben. Nu gaat het wel iets beter maar tis echt pittig vind ik. Dit gevoel overheerst niet heel de dag maar zijn momentjes. Maar het is ook echt het mooiste wat me ooit is overkomen. groetjes!
Als je heel veel pijn er aan hebt kan een inlegkruisje in de vriezer een beetje helpen. Verdoofd een beetje!
Ja, precies dit, dat herken ik heel erg. Ik moet eerlijk bekennen dat ik er als een berg tegenop zie, hoe graag ik het kindje ook wel zien en knuffelen Ik had het vantevoren ook totaaal niet verwacht - ik was zo heerlijk blase en blij tijdens de zwangerschap en leefde juist erg met de dag op het laatst. Ik vind blijkbaar de angst voor het onbekende minder erg dan de angst voor het 'bekende', terwijl de tweede bevalling heeeeeel anders kan zijn dan de eerste natuurlijk
@evestar Ik was ook totaal in balans, zen, vol vertrouwen vorige keer en toch overkomt het je! Tja,,, hormonen!! Ik ga nu wel direct na bevalling pmp van efamol nemen om de hormoonhuishouding stabiel te houden (proberen dan! ) Misschien helpt het wat!
Oh AUW bloempje, dat klinkt heeeel naar Ik heb het nog nooit gehad, moet je aan zulke grote aambeien uiteindelijk niet geopereerd worden ofzo? @ omvang (net gemeten), ik ben 'kleiner' dan ik dacht, heb over de navel gemeten, was net 100 cm. Precies hetzelfde als bij mijn eerste op deze termijn! @ eten... wat gaan jullie eten? Hier een zootje van alles, mijn dochter lust graag brocolli dus voor haar hebben we nog een aardappel-brocolli schotel staan, mijn man krijgt een heerlijk zelfgemaakte pizza. Die ik niet durf te eten. Ten eerste heb ik nogsteeds last van zuur en ten tweede (hier komt iets irrationeels ) ben ik bang dat ik spijt krijg van te 'zwaar' eten als ik moet bevallen. Vorige keer op het eind had ik ook geen trek in warm eten meer.
het gaat hem bij mij om de manier waarop ik bevallen ben , en het meeste van al gewoon om het feit dat ik alleen was terwijl ik een fantastische man heb die het voor geen geld van de wereld had willen missen , sommige kunnen niet anders dan alleen bevallen of willen het gewoon zo , ik dus niet ik had zo graaag dat moment een ingrijpende gebeurtenis gedeeld met de liefde van lijn leven en dat is niet kunnen gebeuren , de bevalling van A wad een hel en manlief heeft die meegemaakt , vacuum etc , nu was het relaxter , ontspannen etc en dat heeft hij niet kunnen meemaken hij kent enkel de helbevalling van bij A en stelt zich nu dus hetzelfde beeld voor alleen dan dat ik alleen was , snappen jullie het nog ?
@peekaboo: ik vind je zo knap! Dikke knuffel. Hoe gaat het met je s moeder? @Ladybabs: probeer er met iemand over te praten. Hier: Vanmiddag was gerommel, ben gaan slapen en het is niet terug gekomen.. Zit nu aan de tonic, niet lekker trouwens.
schoonmama is dag na mij thuis gekomen , alles gaat tot hiertoe goed , niet teveel pijn enkel wat trekken aan haar hechtingen maar het valt goed mee , emotioneel ook ze heeft het aanvaard en ze kan der mee leven , nu nog de bestralingen , maandag mogen de hechtingen eruit en weet ze wanneer de bestralingen beginnen
@Bloem: wat rot voor je zeg, hoop dat je snel mag bevallen en alle pijntjes en andere rottige dingen zullen verdwijnen! @Eef: jeetje, denk je dat je alles nu achter je kan laten, begint de ruzie weer van voren af aan, klinkt niet echt alsof ze zich in jou wil verplaatsen... Hoop dat het toch een keer over zal gaan. Hoe gaat t met je moeder, wel beter toch? @Peek: jeetje wat hebben jullie een hoop te verwerken en dat in de toch al emotionele kraamweek. Gelukkig dat het redelijk gaat met je smoeder, hopelijk komt ze ook goed door de volgende behandelingen! O tonic, ja goed idee, neem zo ook maar weer een glas (of toch maar de hele fles...) Begint hier trouwens ff een partijtje te stortregenen en te onweren, tis helemaal donker! Ga zo ff drumsticks braden, liggen nu te marineren. Lekker met gebakken aardappels en salade!
@cecilia Dank je wel voor je reactie! lief! Ik word verdrietig van de ruzies en voel me er erg alleen in! Maar gezien het er twee zijn die steeds kwaad zijn ga je twijfelen aan jezelf. Ligt het dan aan mij?? Man zegt dat ze niet zo ontzettend moeten zeiken en aan zichzelf denken. Met hem heb ik helemaal geen ruzies. @tonic, niet te zuppen dat spul hè?! Ik heb ook een fles in de koelkast! @peek Ik snap het heel goed hoor! Ik vind je gevoelens terecht! Normaal zou dit al zwaar te verwerken zijn maar nu werken de hormonen ook nog een keer niet mee! Sterkte meis en kom gewoon hier kletsen als je wat kwijt wil! @buikomvang Geen idee! Ik heb zo goedopgeruimd in huis dat ik al mijn naaispullen kwijt ben. Dus ook meetlint! @eten, totaal geen trek meer in avondmaaltijd! Bah! Ik ga vanaf nu ook een beetje opletten dat ik niet iets eet waar ik gasvorming van krijg. Vorige keer nog lekker een dag vantevoren draadjesvlees met ui, rode kool, stoofpeertjes en aardappels gegeten. Heerlijk maar tijdens de persweeën wat genant!!