Ik heb twee jongens van 3 jaar, en de laatste tijd stoeien ze zoveel. Ik wordt er helemaal zenuwachtig van, ze trekken, duwen, porren, rollen en vallen over elkaar heen. En ik durf niet te kijken bang dat ze zich echt pijn doen. Ik zeg weleens: rustig aan, of kijk uit dat je elkaar niet echt pijn doet. Maar dat wil ik natuurlijk ook niet de hele tijd zeggen. Het liefst heb ik dat ze buiten op het gras stoeien (lijkt me dan toch wat zachter neer komen en geen enge punten, hoeken of wat dan ook in de buurt). Stoeien hoort er (lijkt mij) gewoon bij, en met twee jongens van de zelfde leeftijd is de frequentie denk ik ook wel hoog. Maar ligt het nu aan mij of worden jullie ook zo kriebelig van twee stoeiende kindjes?
Meid als ze zich stoten of dergelijke worden ze hard van (behalve als het gaat bloeden enz ) dus laat ze lekker gek doen en ja jongens zijn grover tegen elkaar Geniet ervan zou ik zeggen
O dat bedoel ik ook niet hoor, het zijn van die wildebrassen. Klimmen, vallen en stuiteren het huis (en de tuin) door en zitten eigenlijk altijd onder de blauwe plekken en schrammen. Ik laat ze ook gewoon (al moet ik wel af en toe ons Madelief er tussen uit vissen die anders bedolven wordt onder twee hardhandig stoeiende jongens die denken dat zij al net zo hard mee kan doen). Ik wordt er soms alleen zo kriewelig van, komt misschien ook wel door het lawaai dat ze erbij maken. Ik wil er verder ook niks mee, vroeg me gewoon af of andere moeders dit ook hebben als ze hun kindjes zien stoeien.
Ik vind het knap dat ze het nu 'pas' doen Ik heb dan maar 1 jongen, en ik denk dat ik weet wat je bedoelt. Mijn meisjes zijn van nature net iets zachter, hoewel D. het heel leuk vindt om met haar broer te duwen en te trekken. Laatst pakte ze hem bij zijn shirt (op zijn borst) en sleurde hem tegen de terrasdeur aan. Ik schrok echt, maar ze lagen allebei helemaal dubbel. Als hier een jongetje op bezoek komt en mijn zoontje daarmee gaat spelen gaat het ook een stuk harder aan toe, dus kan me helemaal voorstellen dat je het eng vindt uitzien
ja ik herken het! brr...die van mij schelen anderhalf jaar maar het duwen en trekken is niet van de lucht en een herrie dat ze maken. maar meisjes kunnen er net zo goed wat van hoor.
Mijn neefjes kunnen echt samen het huis afbreken. Hun ouders stimuleren het ook wel, door bijvoorbeeld matrassen neer te leggen zodat ze veilig kunnen vallen. Ons manneke is alleen en op de creche wordt echt wildebras gedrag niet echt gewaardeerd. Dus eigenlijk vind ik het wel erg goed voor hem soms om hun mee te maken. Hij scheelt ruim 2 jaar met de jongste en maar een paar centimeter met de jongste, al is die wel een stuk steviger, en ik vind het wel goed voor hem om zo af en toe mee te kunnen doen. Zeker nu hij groter en sterker wordt en die jongens ook soms wat meer kunnen doseren. Tegelijkertijd, ik vind het doodeng om naar te kijken. Ik vind het belangrijk genoeg om het gedoseerd te negeren. Dus ik zorg ervoor dat ik vooral niet te snel reageer. Ik hoop trouwens dat ik hetzelfde zou doen bij een meisje, maar als ik naar mijn andere schoonzus kijk, ben ik bang dat ik dan ook voorzichtiger mee zou zijn. Ik vind het namelijk echt goed voor kinderen om ook hun krachten te leren en daar op een gezonde manier uiting aan te geven. Stoeien is voor mij echt anders dan vechten. Maar heeft blijft een kwestie van enige gepaste afstand houden, succes daarmee.
Ik herken het zeker. Die van mij zijn 2 en 3 jaar en stoeien, klimmen, schreeuwen en hebben een onuitputtelijke energie. Slapen overdag ho maar. Een dag werken is minder vermoeiend dan een dag met de kinderen, maar het is wel ontzettend leuk. Ik heb standaard een icepack in de vriezer en arnikind in de keukenla. Je houdt het ravotten toch niet tegen, beter je erop instellen (en ingrijpen als het echt te gortig wordt) en af en toe mee ravotten Tuurlijk ben ik ook kribbig, zeker als de telefoon gaat en je degene aan de andere kant van de lijn niet kunt verstaan of als ze 's avonds niet willen gaan slapen. Maar elke dag zie ik weer nieuwe dingen en dat is zo leuk. Succes met je boys
Ik heb een zoon van 3 en een dochter van 5 en die stoeien ook wat af! Ik ben ook vaak bang dat ze elkaar pijn doen maar ja het hoort er bij IK laat ze maar gaan.