hallo ik kom net bij de dierenarts vandaan met onze hond en de kans is heel groot dat ze lymfeklierkanker heeft, uiterlijk donderdag hebben we de uitslagen, we hopen eerder. de dierenarts heeft al gezegd dat hoe dan ook het niet te opereren is daarvoor zit het te diep en in een te risicovol gebied zit. kan dit nog met een behandeling of iets beter worden? ik wil haar nog niet missen ze is nog geen 9 jaar.
Ahh jeetje dat is toch weer vreselijk nieuws!.. bah! ... Tuurlijk wil je haar nog niet missen. Misschien heb je wat aan deze site.. Lymfeklierkanker bij de hond In iedere geval heel veel sterkte!
ik heb de site zitten lezen en wordt er niet heel veel vrolijker van, ook het regeltje dat ze in de regel maximaal 3 maanden hebben nog. ze heeft vanmorgen een flinke pijnstillende injectie gehad en wat pillen mee voor de komende paar dagen, nu lag ze net in haar mand en begon te piepen en haar ademhaling werd heel onregelmatig ik schrok me dood, maar godzijdank maakte ze me alleen aan het schrikken.
Dat kan ik me goed voorstellen dat het even schrikken is... maar daar staat ook bij als je geenb behandeling doet he... Ik snap je heel goed hoor dat je je maatje nog niet kwijt wil. Helaas heb ik mijn hondje (dan wel om een andere reden) voor 1,5 maand terug moeten laten inslapen. Dus ik snap je gevoel. Ze heeft vast veel pijn denk ik he?
Misschien niet het bericht wat je graag zou willen lezen, hoop van harte dat jullie het bespaard kan blijven. Onze rottweiler reu ging raar gedrag vertonen op 6 jarige leeftijd, voelde ook 2 bobbels in z'n nek. Dierenarts dacht ontsteking speekselklieren. Medicijnen en probeer het maar 2 weken. Zagen verbetering, maar na een week knalde hij in elkaar. Dierenarts gebeld, hadden geen tijd, konden niet langs komen!! Andere dierenarts gebeld, gelijk komen! Alles onderzocht en die stelde de diagnose lymfeklieren. Biopten genomen, opgestuurd en andere medicijnen mee. Hij knapte weer op, maar had wel een vochtzak onder z'n keel hangen. Op vrijdag de uitslag en 's middags zakte hij ineens weer zo weg en piepte van de pijn, dat we hem hebben laten gaan. Dat is nu 1,5 jaar geleden... :'-( Methodes als chemo zijn alleen verlengend en de kwaliteit van leven is niet te garanderen. Chemo schijnt minder erg te zijn als voor mensen, maar het is alles eromheen, zeker met kids in huis! Als ze overgeven, gelijk opruimen, niet op de bank ivm kwijl, zweet, etc, na een kuur zoveel dagen niet aaien, want voor kids is het niet goed. Zo heeft onze dierenarts het uitgelegd en dat zou voor onze hond een hel zijn geweest, want die was gek op onze uk, lag altijd op de bank en bij ons op bed, etc. Plus dat hij al zover was, dat niet te garanderen was dat hij er echt wat aan heeft. Het is vrij prijzig en als hij met een normale kwaliteit van leven echt nog jaren had, had ik het zo gedaan, maar het was bij hem geen optie meer. Als de eerste dierenarts een goede diagnose had gesteld, had hij al veel meer kans gehad, maar dat is allemaal achteraf. Heel veel succes, als je meer wilt weten mag je me altijd een pb sturen.
ja ze heeft heel veel pijn, nu wat minder door de medicatie, Ik bedoel natuurlijk ook of het enige kans zou hebben omdat het zoiezo niet te opereren is. zou een behandeling kunnen? zouden we hiermee langer van haar kunnen genieten met of zonder pijn ?
Super bedankt voor je info, het zijn niet de berichten die ik wil horen maar er is inderdaad weinig te vinden over behandelmethoden voor honden, wij hebben een zoon van bijna 2, ze zijn 2 handen op 1 buik samen, ze doen alles samen zo lief, nu ze bijna niet wil eten gaat hij de brokjes uit haar bakje halen en haar 1 voor 1 zitten voeren we hebben gezegd dat noeska ziek is en heel veel pijn (auw ) heeft nu gaat hij steeds kusjes brengen oeka auw nu kusje dan krijgt ze een kusje en zegt hij nie meer auw nu. net als wij bij hem doen. ze is vorig jaar geopereerd aan een tumor ze hebben toen weggehaald wat ze weg konden halen, nu zit het op de aansluitende plek als de tumor van vorig jaar het zit tussen haar voorpoten en erachter links. Ik zelf denk dat we "gewoon ' voor de kwaliteit van leven moeten gaan voor de hond en als die er niet meer is dan moeten we haar uit haar lijden verlossen ook al is ze nog maar 8 . ze heeft 3 mooie jaren bij ons gehad, (daarvoor is ze heel erg mishandeld ) ben zo bang voor de leegte. hoe gaan we dit doen met onze zoon. (ik loop nu een beetje op de feiten vooruit maar moet misschien gewoon voor 1 keer niet mijn kop in het zand steken duimen voor een wonder mag toch wel ?)
Onze zoon was nog maar een maand of 10 toen het gebeurde, maar hebben we er wel bij betrokken en gewoon verteld dat Diablo ziek was. We zijn vlak voor het inslapen als gezinnetje nog een stukje gaan wandelen (zijn vaste uitlaatrondje) en hebben nog foto's gemaakt. Kleine naar opa en oma gebracht en met een lege halsband huis gekomen. Toen verteld dat Diablo overleden was en nu geen pijn meer had. De dag ervoor zijn we naar zijn favoriete stekkie geweest en hem daar heerlijk laten rennen, dat is ook de plek geworden waar we zijn as hebben uitgestrooid. Jayden is heel erg aan het zoeken geweest thuis, ondanks dat hij zo jong was. Nu is hij 2,5 en praat nog over Diablo, zeker als hij foto's ziet. Soms pakt hij m'n ketting beet (heb ik een hanger aan met een beetje as), geeft er een kus op en zegt dan "Diablo was lief, kus!"... Bij onze schat zaten de knobbels in z'n hals, maar toen de 2e arts ging voelen, voelde ze ook verdikkingen in z'n oksels en liezen. Het is een agressieve vorm die helaas heel snel gaat. Hoop echt dat het jullie bespaard blijft!
Snap heel goed dat je bang bent voor de leegte. Nu 1,5 jaar later schieten de tranen nog regelmatig in m'n ogen als ik aan hem denk. Ondanks dat we nog een teef hadden en inmiddels een Mechel reu erbij. Het is toch anders zonder hem!
Ik ken een hondje dat er al 3 jaar op verder leeft terwijl dat eigenlijk niet zou kunnen volgens de dierenarts. Dus misschien heb je geluk
Er is een heel mooi boekje van het LICG, staat op de site in de webshop, dat heet 'Ik mis mijn huisdier' .. Is gemaakt voor kinderen die een huisdier verliezen en hoe je daarmee om kan gaan.. Misschien een tip voor het geval het echt niet goed gaat met jullie hond.. Ik hoop natuurlijk dat het niet nodig is!
ze is de nacht goed doorgekomen met duidelijk minder pijn, maar ja ze heeft flinke pijnstillers. hier is ze ook best wel van de wereld van. als ze met haar kop schudt valt ze ook om.
ik zou idd echt kijken naar de kwaliteit van het leven voor je hond, wanneer ze dood gaan of ze nu jong of heel oud zijn, de pijn is net zo hevig, mijn 1ste hond is al 16 jaar dood, maar dat was echt mijn maatje mijn allesje, ik mis hem elke dag en kan nog om hem janken. ik zit nu ook met een hond die ziek is, straks da en ik hoop niet dat het kanker is en over je kleine zou ik me niet te veel zorgen maken, in mei ook een hond laten inslapen (van binnen helemaal vol kanker, maag en darmen die was in 4wk tijd weg) wij hebben gezecht dat ze nu een sterretje is en ze heel ziek was. ze(2) heeft niet gehuild, en zegt geregeld nog bowie is een sterretje. en klaar is het, zij gaan vaak gewoon door, uit het oog uit het hart, kleine kinderen zijn zo flexiebel zo makkelijk. konden wij maar zo doorgaan, maar wij blijven hangen en en rouwen. sterkte met de beslissingen, het is nooit makkelijk, maar kies voor de hond en niet voor jezelf
Mn hond was ook pas 9 jaar toen ze lymfeklierkanker kreeg. Met pijnstillers ed heeft ze het nog maar een paar weken volgehouden. Ik heb zelf als snel de beslissing gemaakt om haar te laten inslapen. Ik wou dat ze waardig zou gaan, dus niet dat ze al jankend van de pijn de dagen door moest komen en niet meer zou willen eten of drinken en alles maar zou laten lopen. Dat wou ik persee voor blijven. maar dat maakt het er niet makkelijker op. 1 maand nadat ze was ingeslapen werd onze jongste hond van 7 jaar gediagnotiseerd met kanker........een gezwel in zn keel. Nog een operatie gehad maar het zat rond zn halsslagader. 5 maanden nadat we onze oudste hond moesten inslapen hebben we hem moeten laten inslapen. Duurde jaren eer ik het een beetje kon verwerken. Erik was net 4 maanden toen onze oudste hond stierf en nog geen jaar toen de jongste heen ging. Sindsdien zijn we hondloos Ik wens je heel veel sterkte toe! En kan je alleen als advies geven dat je goed naar je hond moet kijken/luisteren. Wees niet egoistisch, maar denk echt aan het belang van de hond. Sterkte!
we hebben besloten dat als ze inderdaad kanker heeft we haar in laten slapen, de kansen zijn zo klein en ook de resultaten zijn alleen maar verlenging. ik wil goed zijn voor mijn beesten en moet haar dan ook gewoon laten gaan voor de pijn ondraaglijk wordt. als het toch gaat om een enorme ontsteking of iets gaan we opnieuw bespreken met de dierenarts. en zullen we kijken naar het welzijn van de hond. Haar kwaliteit van leven gaat voor ook al zullen we verdriet hebben dit hebben we toch wel.