Ik kom zelf eigenlijk altijd overal (ruim) op tijd. En ik voel me opgelaten als ik te laat ergens aankom. Maar dat heb ik dus niet van mijn ouders... Die wonen hier zo'n 1,5 uur rijden vandaan en zouden vanochtend om 9u vertrekken van huis. Ze gaan een weekendje weg en zouden op de weg daarheen gezellig hier langskomen. Dus ik had erg gehaast vanochtend, de jongste moest naar de kapper, toen boodschappen gedaan, biebboeken weggebracht, etc nog snel gestofzuigd en toen zat ik om 10:30 uit het raam te kijken of ze al aankwamen. Toen ging de telefoon. 'Ja het zat wat tegen maar we vertrekken nu hoor!'. Ik was meteen helemaal sjaggie en had geen zin meer in het bezoek. Had ik helemaal voor niets zo gehaast! Als ze nou ff een half uur eerder hadden gebeld, had dat al zoveel gescheeld. Ze kwamen dus tegen 12u pas, hebben snel wat meegegeten en toen moesten de jongetjes al in bed, dus ze waren om 13:30 alweer vertrokken. Hoe gaan jullie hiermee om? Kom je zelf op tijd en verwacht je dat ook van anderen? Of neem je het niet zo nauw en kan het je niet zoveel schelen en vind je het ook prima als anderen (veel) later komen?
Heel herkenbaar. Ben zelf ook erg van op tijd zijn en verwacht dat dan ook van anderen.. Maar die verwachtingen vallen 9-10 x tegen. Heb me er dus maar bij neergelegt dat niet iedereen zo is.
Ik kom overal echt DIK op tijd,soms een half uur van te voren. Je zal onderweg maar een tegenvaller krijgen, dan kan je altijd nog op tijd komen. En ja van anderen verwacht ik dit ook. Je spreekt natuurlijk niet voor niks een tijd af. Ik kan er ook pissed om worden. Er zijn uitzonderingen zoals een groot ongeluk onderweg, maar 'gewoon' te laat komen? NOT DONE!
oo, ja wat jij daar beschrijft zeg, daar heb ik toch zo'n hekel aan! Bel dan even wat eerder zeg! Ik ben dus ook best punctueel, je zult mij er niet gauw op betrappen dat ik ergens te laat kom. Ga graag ruim op tijd van huis, desnoods blijf ik op de plaats van bestemming nog even in de auto zitten. Tuurlijk zijn er uitzonderingen of dingen die je niet in de hand hebt maar ik probeer het wel altijd op tijd te laten weten. Oh en toen we de 20 weken echo hadden heb ik een beetje een domme fout gemaakt Voelde me daar ook megalullig over want dat is zó niks voor mij. Ik dacht dat we er om 9.15 moesten zijn, niet eens over nagedacht dat het een andere tijd zou kunnen zijn, niet gecheckt in de agenda, nee gewoon vanuit gegaan. Werden we in de auto gebeld door de echoscopiste, waar we bleven... Bleek dat we er om 8.45 moesten zijn, ooooh wat baalde ik! Uiteindelijk waren we er om 9.00. Ruim op tijd dus voor het tijdstip waarvan ik dacht dat we er moesten zijn maar wel veel te laat voor het echte tijdstip
Ik zorg altijd dat ik iets te vroeg ben. Als ik met iemand afspreek, zit ik ook altijd al ruim van te voren klaar. Als iemand dan te laat komt, zonder even te bellen... pff daar kan ik echt niet tegen!
Ik wás heel punctueel... Juist ja, was... Nu absoluut niet meer! Ik kom altijd op tijd voor afspraken met instanties/doktersbezoekjes etc maar dat is het dan ook wel. Voor vrienden en familie geldt, ik kom gemiddeld zo'n 15 minuten te laat (dit laat ik meestal 2 minuten van tevoren weten) Ik moet zeggen dat ik zo 'ben geworden' omdat mijn vriendengroep altijd en overal te laat komt (die kunnen echt geen klok kijken). Het is gewoon zo gelopen... In het begin irriteerde het me mateloos dat ze overal en altijd te laat komen en nu doe ik het zelf ook.... Mañana mañana
Ik wacht nog liever een uur ergens buiten dan dat ik te laat kom. En wat anderen doen boeit me nietzo, zolang zijn mijn tijd maar niet verdoen..
Dat is ook het meeste de issue voor mij. Niet zozeer het feit dat ze te laat komen, maar het feit dat ze het niet, of in dit geval pas heel laat, laten weten zodat ik m'n schema er niet meer op kan aanpassen.
Ik ben echt ontzettend punctueel. Kan er ook echt absoluut niet tegen als anderen wel te laat komen. Dan verpesten ze mijn tijd, want in de tijd dat je moet wachten had ik ook andere dingen kunnen doen.
Ik ben altijd te vroeg. Mijn vader zei altijd 'beter te vroeg dan te laat' en dat zit er echt in. Helaas ben ik na 6 jaar ierland nog steeds niet gewend aan hoe het hier gaat. Of ze komen ruim 2 uur te laat of ze komen gewoon niet zonder te bellen. Niemand komt op tijd hier. En ik kan daar zoooooooo slecht tegen. Bel dan gewoon ff. In het zh (of dokter, of tandarts) heb je wel een afspraak, maar is het wie het eerst komt wie het eerst maalt, dus aan die afspraak heb je eigenlijk geen drol. En dan vinden ze het gek dat mijn bloeddruk te hoog is
ikzelf ben altijd ruim op tijd! eerder te vroeg dan te laat, mocht 't wat later worden bel ik meteen.... Ik kan er dus ook echt niet tegen als mensen te laat komen en niks laten weten van te voren of 't wat later wordt
ik was ook altijd erg van het op tijd komen maar merk nu met 2 kinderen dat het soms toch wat anders loopt sta je op het punt van weg gaan en dan gebeurd er altijd wel iets waardoor we toch later weg gaan...
Tuurlijk, gebeurt mij (helaas) ook wel eens. Maar dan bel ik altijd. Bij het kdv mag je ze tot 9u brengen. Tot een tijdje terug belde ik zelfs als het 9:05 werd. Heb toen wel begrepen van de leidsters dat dat echt niet nodig was
ik wás altijd precies op de minuut op tijd. Door een aantal jaar buitenland, een buitenlandse man en een kind is van die puntualiteit nog maar weinig over... máar, beetje bij beetje begin ik weer te beteren !
extreem. altijd veel te vroeg aanwezig, en als ik dan maar 10 minuten te vroeg ben, heb ik zelf al het gevoel dat ik moet haasten. heel vervelend, hoe vaak ik heb lopen rennen om vervolgens aan te komen en een kwartier in de wachtkamer te zitten, bijkomen omdat ik buiten adem ben
Ik ook, ik was heel punctueel, maar inderdaad, er gebeurt zo vaak nog wat met die kinderen, dat ik tegenwoordig nog al eens ergens te laat kom. Maar niet overdreven laat en ik bel meestal even. Vind het altijd irritant als mensen steeds te laat zijn. Hun tijd vinden ze kennelijk belangrijker dan jouw tijd. Bij sommige mensen geef ik gewoon verkeerde tijdstippen door. Dan zeg ik dat een feestje/etentje/diploma-uitreiking of weet ik wat een half uur eerder begint. Dan komen ze net op tijd aanzetten.
Ik ben altijd op tijd. Ook met een baby, dwarse peuter en hond. Ik zet altijd alles al klaar en dan calculeer ik alles verder in. Dus als Julian ineens een poepbroek heeft dan kan dat ook nog verschoond worden, Isabella heb ik altijd ruim op tijd in de kleren en ik neem altijd 15 minuten om te hond nog uit te laten ( altijd voordat ik wegga) Dus 25 minuten voordat we eigenlijk weg moeten moet ik dus dit allemaal nog doen. Ha ha. pffffff en dat elke dag als we iets moeten doen.
Ik houd ervan om op tijd te komen. Je spreekt niets voor niets een tijd af. Mijn vriend denkt er echter heel anders over. Die komt gerust een half uur later aank.kken. :x Als we samen afspreken komen we dus wel eens te laat. Als ik alleen iets afspreek, dan ben ik altijd netjes op tijd.
Ik ben zelf heel punctueel, leef echt volgens het motto 'liever 10 minuten te vroeg, dan 2 minuten te laat'. Het is soms wel lastig sinds ik kinderen heb, vooral als ze op het laatste moment opeens moeten poepen ofzo! Maar te laat kom ik alsnog zelden.