Wie van jullie kent de film (obv het boek van Stephen King) 'The mist'? Heb daar de afgelopen paar dagen vaak aan moeten denken en serieus waar vind ik die mist dus stiekum nogal eng na het zien van die film. Ga zo min mogelijk naar buiten met de meisjes en houd ramen en gordijnen zo veel mogelijk gesloten. Raar of herkent iemand dit? Overigens weet ik rationeel dat het nonsens is hoor, maar toch voel ik me een beetje unheimisch en neem ik het zekere voor het onzekere. Misschien ook omdat ik de laatste tijd regelmatig terugkerende nachtmerries heb, waarin de wereld vergaat (a la Armageddon) en ik mijn 2 meissies maar moet zien te beschermen. En wie red je dan eerst? Bleh, wordt dan helemaal naar wakker en heb er dan soms overdag ook nog last van. Denk dat ik met 2 kindertjes de verantwoordelijkheid van het moederschap nog sterker voel dan eerst. Na de geboorte van de eerste zou ik m'n leven geven haar te beschermen, maar nu heb ik er 2 en maar 1 leven te geven. Denk daar dan wel eens over na. Stel dat: er brand is, we met de auto in de sloot belanden enz... (beetje zoals Sophie's choice). Naar he! Enfin, beetje van de hak op de tak, maar die mist maakt mijn nare gevoel over die nachtmerries alleen maar erger...
Ik moest tijdens die mistige dagen wel denken aan die film ja, van wat als er nou zo'n monster verschijnt
Haha, toevallig dat ik gister ook naar buiten keek en tegen mijn vriend zei van stel je voor, vliegt er ineens zo'n ding tegen het raam aan haha.
Daar heb je een punt ja... In ieder geval ben ik de enige wacko die de ramen ervoor dicht doet begrijp ik. Bij deze benoem ik mezelf officieel tot 'sneu geval'. Onze oudste is een beetje bang in het donker en ik maar 'pookjes' wegjagen en lullen dat er niks is om bang voor te zijn, terwijl ik me ook ongemakkelijk voel in die mist
Ik heb de film the mist ook gezien. Was wel lekker spannend maar dat einde he Schiet ie zijn geliefden dood om ze te beschermen, had geen kogel meer voor zichzelf, en dan..... trekt de mist op en schijnt ie het voor niets gedaan te hebben:x Spijt als haren op mijn hoofd dat ik die film gezien heb Maar dat had ik ook met de film: house of wax. brrrrrrrrrr, wat was die eng. Daar had ik echt 3 dagen een naar gevoel van over gehouden. En: the wicker man (met nicolas cage) ik vond in eerste instantie het een super goede film, tot het eind dan Breken de dorpelingen zijn benen, stoppen hem in een groot houte pop en zo de fik d'r in. En maar wachten tot iemand hem komt redden of op een evt goede/betere afloop, maar nee hoor Voorlopig ben ik maar gestopt met horror
Het boek vond ik erger, die heeft een open einde. Dan blijf je je de hele tijd afvragen hoe het afloopt. Maar toen ik van de week door die mist naar mn werk reed, dacht ik ook wel even aan die film/boek. En dan met name aan: hoe snel kun je tanken en weer naar binnen?
Het boek is véél beter dan die film. Maar goed, ik denk ook met regelmaat aan the mist met dit weer. Vind het eigenlijk wel leuk, hahaha. Lekker griezelig. Dromen over de aarde die vergaat had ik altijd, maar de laatste paar jaren geen last meer van ( gelukkig ). Daar werd ik ook altijd erg naar wakker van.
Voor een paar jaar geleden was er met oud en nieuw hier echt een verschrikkelijke dichte mist. Kon ongelogen het hekje van de voortuin niet eens meer zien! Toen moest ik dus wel even aan die film denken...
Ik hou van mist..en ken het boek de mist Als kind durfde ik een tijdje niet op de wc ...nadat ik jaws had gezien.
Dat is nou een van de redenen dat ik niet meer zulke films kijk. Toen ik op een gegeven moment achter het douchegordijn ging kijken of er iemand achter stond was de maat vol. Laat me niet meer gek maken door die films