Het is "zo een dag"

Je weet wel, zo eentje waarin niks lukt en vanalles fout gaat.
Fijne combi terwijl je dit weekend gaat verhuizen. *zucht*

Gisteravond de housewarming van mijn beste vriendinnetje gehad, heb me er super vermaakt en ontzettend gelachen.
Zo onwijs lang geleden dat ik een avondje voor mijzelf had! Ik kon nooit eens weg, kon nooit eens uit en had er gek genoeg op een bepaald moment geen eens behoefte meer aan.
Vriendlief had speciaal voor mij een avond vrijgevraagd op zijn werk zodat ik naar haar toe kon. Achteraf gezien ben ik daar ZO blij mee!
Veel collega's (we werken in hetzelfde bedrijf) en veel gemeenschappelijke vrienden die ik al lange tijd niet had gezien weer gesproken. Fijn gesprek gehad met mijn baas, heerlijk om even met mensen te spreken buiten het werk om.
Het voelde allemaal veel persoonlijker en oprechter.
Eenmaal thuisgebracht door broertje van beste vriendin stond ik in mijn woonkamer en keek ik voor het eerst weer op de klok. 03:45 uur. Oeps
In bed gekropen, was gelijk knock-out. Nou voel ik me wel even genoodzaakt te zeggen dat ik normaal gesproken totáál geen last heb van korte nachten en dat ik de volgende dag prima kan functioneren. Moet het niet te vaak achter elkaar doen natuurlijk, maar echt last heb ik er nog nooit van gehad.

Tot zover de fatsoenlijke fase.
Nu is het de day after en ik krijg ff dubbel en dwars op mijn kop van mijn lijf. Werd wakker met barstende koppijn. Geen kater want ik had geen druppel gedronken. Ik stap mijn bed uit en BWAP de hele maaginhoud eruit. Zomaar uit het niets, ik was niet eens misselijk! Geen vuiltje aan de lucht en ineens besloot mijn lijf het eruit te gooien.
Ja, daarna dus misselijk. Helemaal kapot, koppijn en alle plannen van vandaag vielen in het water. Ik kon gewoon NIKS. Naar het toilet: diarree. Hatsekee, kan er ook wel bij. Veel gedronken maar ook dat vond mijn maag niet fijn en dus gooide die alles er tot vier keer toe weer uit. AARGH ik baaaal als een stekker want we zouden dit weekend gaan verhuizen en in twee dagen ALLES doen. Mja, gaat hem dus niet meer worden.
Ouders gebeld (Tygo zou daarheen gaan vanwege de verhuizing) dat we uiteindelijk onderweg waren en dat de plannen lichtelijk gewijzigd zijn. Tygo daar achter gelaten, twee aspirientjes in mijn mik geduwd (wonderbaarlijk genoeg zitten ze er dus nog in) en wij naar huis om nog dozen in te pakken en de eerste ritten in werking te zetten.
Echt, ik kon niks. Stapeltje kinderboekjes opgepakt en mijn armen begonnen gewoon te trillen.
Ik zal de rest van de drama's maar besparen.. uiteindelijk ben ik dus zittend/hangend/liggend geeindigd op de bank en heb ik alleen maar aanwijzingen kunnen geven.

Ik baaaaaaaal er zo van... ik wilde knallen! En dat kón gewoon niet. Ik heb er zo een hekel aal dat mijn lijf me gewoon tegen houdt. En waarom nou? Alleen omdat ik laat in bed lag? Joh, ik heb nog uitgeslapen zelfs! Geen druppel gedronken, niks geks gegeten..
Bwaah, ik vind het maar STOM.
Maargoed het is hier nu 19:35 en er staan 12 dozen ingepakt. Vanavond nog een of twee ritjes met dozen doen en daarna laat ik me maar even vertroetelen op de bank. pff...

(sorry, moest het ff kwijt tussen het inpakken door. Vind het zo onwijs knudde, dit!)

 

Nou, t is gelukt hoor!
We made it

Nu alleen nog die kasten uit mijn oude huisje richting mijn ouders zien te krijgen. Maar ja, met mijn liefde voor massief houten meubelen kun je wel raden hoe zwaar die krengen zijn. Daarentegen zijn ze dus wel onwijs mooi.
We hebben deze alleen niet meegenomen omdat in ons nieuwe huis laminaat ligt in dezelfde kleur als de kasten. Dat ziet er niet uit, de vloer loopt dan echt over in de kasten en dat geeft een heel vreemd beeld.

Ging wel lekker gisteren, eigenlijk. Nachtje goed slapen heeft geholpen. Op de een of andere manier hebben we in 1 dag al het werk verzet wat we in twee dagen wilden doen. Het enige wat niet ging waren de kasten dus.
Inmiddels zijn het konijn, alle speelgoed van Tygo, alle kleren, keuken spullen, badkamer troepjes en alle andere rommeltjes in het huis gezet en hebben we gisteren in no time 15 verhuisdozen al leeg kunnen maken en netjes opgeruimd.
Mijn ouders kwamen Tygo brengen rond een uur of 18:00 en meneer stond direct in zijn speelhoekje. "moet jij je jasje niet even uit?" 'nee kijk! kijk, deeeees, die!' alles werd geinspecteerd en bekeken om vervolgens pas een half uur later zijn jas uit te willen. We hadden geen kind aan hem de hele avond is hij nog bezig geweest alles te bekijken en lekker rond te scharrelen.

Inmiddels dus een dag later en zijn er nog steeds dingetjes op te ruimen. het konijn loopt lekker los in huis en speelt tikkertje met Tygo, de eerste beker limonade is al opgedweild, driftbui ook al aanwezig geweest.. mwa, iedereen voelt zich wel weer thuis geloof ik