Hoi allemaal, Op dit moment wordt er een dakopbouw geplaatst bij ons. Natuurlijk zal je altijd zien dat dingen tegelijk niet lekker lopen. De verbouwing, ik zit met een soort van hernia en ons kleine mannetje van 15 mnd zit in een hele lastige fase van verlatingsangst en slapen is een drama! Nu slaapt hij s'nachts gewoon in zijn eigen bedje nadat wij bij hem zitten en hem over zijn bol aaien etc. Het zijn gebroken nachten omdat hij in ene krijsend wakker wordt. Normaal sliep hij nog maar 1 keertje s'middags van 12.30 tot 14.30 maar nu met deze fase en gebroken nachten zit er geen ritme meer in. Door de verbouwingsherrie kan hij niet slapen in zijn eigen kamertje s'middags, maar hier in de woonkamer op de bank gaat perfect? Maar hier voel ik mij dus schuldig over dat hij niet de rust heeft om in zijn eigen bed te slapen. We hebben geprobeerd om te laten slapen s'middags bij schoonouders 2 straten verder, maar daar is het helemaal een drama ook qua verlatingsangst. Ook is hij al niet gewend om ergens anders dan thuis te slapen. Maar dus kortom is het zielig dat hij voor die 4 weken desnoods als de herrie te erg is op de bank zijn middagslaapje doet? En krijgen we hem nog wel na de verbouwing terug in bed? onzettend bedankt alvast. gr vruchtje
schulgevoel is niet nodig hoor! het is ff niet anders. en hij slaapt toch lekker? misschien dat je staks even moeite hebt om hem weer in zijn bedje te laten slapen maar dan moet je gewoon even doorzetten en komt het vanzelf goed. Geen zorgen maken en lekker gaan genieten van je nieuwe dakkapel!
Ik vind het geweldig dat je zoontje alsnog een tuk op de bank doet. Zou die van mij niet doen.. veel te onrustig is hij. Dus.. zeker niet schuldig voelen. Omstandigheden maken het zo en het is prima dat hij dat zelf oplost door wel op de bank te slapen. Hij krijgt in ieder geval zijn rust! En terug in bed? Vast wel.. dat slaapt tenslotte veel lekkerder!
Zou me er niet schuldig om voelen. Hij slaapt toch lekker? Misschien eens proberen een campingbedje in de woonkamer ipv de bank?
Ik zou me zeker niet schuldig voelen. Het is toch eigenlijk een perfecte oplossing? Zo komt 'ie toch nog aan z'n slaap. Milan slaapt altijd overdag op de bank, als 'ie al slaapt (meestal doet 'ie geen middagdutje). Hij vindt dat gewoon veel fijner, in z'n bedje lukt het echt niet. Zelfs op 't kdv slaapt 'ie op de bank, terwijl de oudere kindjes gewoon om 'm heen aan 't spelen zijn . Of je 'm nog terugkrijgt in bed, weet ik niet. Ik denk 't wel op zich. Aan de bank was 'ie ook snel gewend toch? Dus ik denk wel dat 'ie ook weer aan z'n bedje kan wennen.
Een kind van 1 kan prima op de bank blijven liggen hoor, zolang het een niet al te drukke slaper is.Mijn dochter ging al vrij snel over naar een 1-persoonsbed en daar is ze ook slechts 1x uitgevallen in bijna een jaar tijd
Nou, die van mij echt niet hoor en die is 14,5 maand. Als hij erop zit als ik een verhaaltje lees, kom ik al handen tekort, zo druk is hij. Ik pas ervoor dat hij ervan af valt.
Toch fijn dat hij toch kan slapen. Hij geeft zelf aan dat hij dat prettig vind (anders zou hij niet slapen).. En je hebt verschillende dingen geprobeerd en dit is blijkbaar het veste voor hem.. Hopelijk zijn jullie snel uit de troep..
mijn zoon slaapt sinds een dik half jaar beneden tussen demiddag in een campingbedje hij werd werkelijk helemaal hysterisch boven als hij naar zijn eigen bed moest. hij stikte er zowat in en sliep helemaal niet meer. dit gaat gewoon heel goed. ik voel me daar niet schuldig over. s'avonds slaapt ie gewoon lekker in zijn eigen bedje. bij jou komt het door omstandigheden verscheidene zelfs als je je hernia ook meerekend dat zou alleen al een reden kunnen zijn om niet zoveel de trap op en af te sjouwen. het is een tijdelijke toestand met het dakkapel. ik zou me dus niet druk maken. wel ben ik het eens met het feit dat de bank mij iets te gevaarlijk is. een campingbedje is voor iedereen rustiger en veiliger denk ik. of hij straks nog terug wil in bed dat is afwachten maar zoals ik het hoor is hij ook gemakkelijk aan deze sitatie gewend dus zal hij na een paar dagen huilen wellicht ook weer gewend zijn aan de oude situatie.