ruzie met moeder om inkomen

Ik vind het erg lastig! Zou zelf denk ik toch mijn vaste inkomen niet kwijt durven raken voordat hij een stabieler inkomen heeft. Dus dat zou dan betekenen dat we niet zouden gaan samenwonen. Maar dat is ook weer vervelend als je in verwachting bent van hem...

Ik vind het moeilijk! En vervelend voor je dat je moeder zo heftig reageerd (reageert?)...

 

Vervelend dat je zo'n reactie krijgt van je moeder.
Ik vind het juist knap dat je voor deze optie kiest. Het is toch prettig om straks met de baby een gezin te vormen.

 

Inderdaad. Deze oplossing lijkt me voor een kind toch ook de meest fijne.
Hele vreemde reactie van je moeder! Is jullie band vaker zo slecht?
Vervelend hoor!

 

Ik kan me de reactie van je moeder wel voorstellen.
Je had min of meer zekerheid met je uitkering. Dat valt weg, maar je partner heeft geen stabiel inkomen.

Ben je van plan om na de baby weer te gaan werken?
Misschien kun je een gesprek aangaan met je ouders en je je plan voorleggen; eerste tijd wat moeilijk, dan baby, dan werk.

Je ouders zijn ook bezorgd om je natuurlijk.

 

Ik denk dat ze bang is dat het toch fout loopt en je daarmee alles weeer moet gaan regelen, en dat het dan een drama wordt op de baby to be, met getouwtrek etc, ik denk dat ze zover al doordenkt

Rustig uit blijven leggen dat het echt wel goed gaat komen, zeker als je al een langere tijd bij elkaar bent, maar ik zou wel duidelijk maken en op papier laten zetten, dat als er wat gebeurt jij in je huisje kan blijven en hij er dan gewoon uitgaat, dat zou ik wel op papier laten zetten, en maakt hij daar een drama van, dan zou ik dus niet gaan samen wonen, want dan ben jij straks de pisang en hij gaat vrolijk in jouw huisje verder, dus nog even naar de notaris omdat wel te laten vast leggen, want twee jaar samenwonen of aantoonbaar dat hij altijd alles betaald heeft, kan jij namelijk fluiten naar je huurhuisje mocht het ooit fout gaan.
En ook vast laten leggen qua inboedel.

Ik denk dat dit voor jou en je kindjes en ook voor je ouders een geruststelling is als je dit in ieder geval laat vast leggen.

En om 1 ding even recht te zetten, ik ga er vanuit dat je gewoon normaal bij elkaar blijft hoor dus bedoel het alleen maar goed

 

Vervelend dat je moeder zo doet! Maar je moet je eigen keuzes maken. Het is jou leven, niet dat van haar.

 

Dit.

 

Kun je je Lat vertrouwen waarom hadden jullie een lat !!

Er zal een reden voor geweest zijn.

Ik heb ook een lat en ik heb een reden ik vertrouw mijn lat voor geen cent.

Hij heeft niet voor mij een zoon gezorgd toen wij getrouwd waren en ook daar na niet. Hij vergokte echt alles en leefde van mijn wao toen. Ben niet voor niks gescheiden. Als ik met hem verder was gegaan samen in een huis was ik nu armer af geweest. En zat ik denk samen in de schuldhulpverlening hij heeft gedaan wat ik dacht na ons huwelijk een grote lening afgesloten een huis gekocht daarna weer een huis gekocht om zo zijn schulden af te betalen en van het een kwam het ander en zat hij met dit 2 ton schuld. Ik ben nog nooit zo trots op mijn zelf geweest dan een grens stellen in mijn huwelijk van hier en niet verder. Heb geen zin om door jou in de ellende verder te komen.

Wij hebben en lat en het werkt voor nu prima we hebben gescheiden levens. En samen hebben we de kinderen. Hij komt hier in het weekend voor zijn kinderen en door de week.s zit hij in zijn eigen kamer. Echt samen gaan nee dat gaat mij te veel kosten( niet met geld heeft dat te maken maar met zekerheid ) op een andere manier.

Wij hebben het er ook vaak over gehad om terug samen te gaan en toch vertrouw ik het niet. Hij zit nu in de schuldhulpverlening zijn kosten worden betaald als hij zelf beschikking krijgt over zijn geld zal hij dan het gezin gaan draaien. Nou ik weet wel zeker van niet. Dus die gok kan ik niet nemen dus daarom blijven wij apart. En zijn wij samen via een lat. En geeft meer rust voor mij en de kinderen en zo hebben ze toch hun vader. Hij heeft geen uitkering trouwens hij werkt full time.

 

nou vind het alleen maar mooi en juist goed dat je netjes probeert te doen, ze zou juist trots op je normen en waarden moeten zijn... je probeert het keurig juist te doen.

 

Dan kan je het toch proberen. Je moeder is denk gewoon bang dat jij je zelfstandigheid kwijt gaat raken en misschien bang dat je een niks nut in huis gaat nemen.

Ik zeg niet dat hij een niks nut is maar ja moeders staan er om bekend om kinderen voor gevaren te wijzen.

 

Sorry, maar die opmerking achter het raam was voor mij genoeg om voorlopig even geen contact op te nemen. Wat denken ze wel niet. Of de keuze nu wel of niet slim is, het is jouw keuze en je bent volwassen en als ze dan denkt op deze manier tegen jou tekeer te kunnen gaan, dat gaat echt te ver.

 

Die opmerking heb ik over het hoofd gezien, Dat vind ik ook te ver gaan.

zo te horen zijn ze het helemaal niet eens met jou keuze en wat moet je als ouders zijnde dan niet doen juist je kinderen weg jagen.

Ze maakt je nu onzeker. Toch zou ik eens goed met je moeder gaan praten en waarom je samen wilt gaan wonen. Je wilt zekerheid op een legalen manier en dat is je te prijzen.