Mijn zoontje van nu 3,5 maand oud gaat sinds kort steeds huilen als hij moet slapen. En niet gewoon een beetje jammeren, maar echt brullen! Overdag slaapt hij al sinds zijn geboorte altijd beneden in de wagen (ik vind het prettig om hem dichtbij te hebben, dus hij slaapt overdag niet boven in bed). Normaal ging het inslapen meestal zonder problemen. Soms jammerde hij een beetje, maar dan aaide ik hem over zijn hoofdje en viel hij snel in slaap. Maar sinds enkele weken zet hij het op een krijsen als ik hem in de wagen leg. Ik dacht dat hij misschien toe was aan een "naar-bed-gaan-ritueel", dus vanaf toen ging ik hem, voor het slapen, eerst even wiegen in mn armen tijdens het zingen van een slaapliedje, en legde hem daarna in de wagen. De eerste dag vond hij dat zingen en wiegen leuk en lachte hij naar me, maar zodra ik hem dan weer in de wagen legde, huilde hij weer keihard. En nu is het zelfs zo, dat zodra ik hem in mijn armen ga wiegen en dat liedje voor hem zing, hij op dat moment de bui al voelt hangen en gelijk al gaat krijsen, nog voordat hij in de wagen ligt! kan een baby van 3 maanden al zoiets hebben van "ik wil niet slapen", terwijl hij wel moe is? ik laat hem overigens slapen als hij ongeveer 1,5 uur wakker is. dan geeft hij ook duidelijk vermoeidheidssingnalen. ik heb hem al geprobeerd eerder te laten slapen (dus nog voordat hij die signalen geeft), maar dat heeft geen effect, dan huilt hij alleen maar langer, want dan is hij gewoon nog niet moe. Ik heb hem ook al geprobeerd langer wakker te houden, in de hoop dat hij dan zo moe is dat hij gelijk in slaap valt. Maar dat werkt ook niet. Aangezien hij nu al gaat huilen als ik hem in mn armen wieg tijdens het zingen van een liedje, leg ik hem ook niet meer gelijk daarna in de wagen, maar laat ik hem in mn armen liggen totdat hij slaapt. Ik kan er niet tegen om hem weg te leggen als hij zo huilt. In mn armen huilt hij ook, maar zo heb ik toch het idee dat ik hem in iedergeval wat geborgenheid bied. Het gekke is ook dat hij niet lang zo krijst, het duurt max 5 min. en dan stopt het krijsen ineens van het één op het andere moment en kijkt hij me nog even slaperig aan, knippert nog een paar keer met zn ogen, alsof hij wil zeggen "oke, jij je zin, ik geef het op" en valt dan in slaap. Iemand die het herkent of nog tips heeft? Het lijkt er echt op dat meneer niet toe wil geven aan zijn vermoeidheid en wakker wil blijven, maar kunnen baby's dat al op die leeftijd hebben? Ook al duurt het huilen niet lang, ik vind het toch wel zielig dat hij het zo vervelend vind om te moeten slapen. Hopelijk is het maar een fase..
Mijn kindje valt ook graag op de arm in slaap. Nu met 6 mnd valt hij steeds vaker zelf in slaap. Ik probeer aktijd eerst of het hem zelf lukt. Soms gaat hij kletsen, soms jengelen en valt dan zelf in slaap en soms gaat hij huilen en dan valt hij op de arm in slaap. Ik leg hem vanaf 3 á 4 mnd wel in zijn bedje. In de wagen of box werkte niet meer. Te veel prikkels. Als hij op de arm in slaap valt, zit ik met hem in het donker op zijn kamertje in een stoel. En inderdaad, soms lijkt hij te vechten tegen zijn slaap en duurt het wat langer voor hij slaapt. Ik laat hem ook niet huilen, vind ik niet prettig en onnodig. Misschien dat jouw kindje ook zo aangeeft dat hij in zijn bedje ofzo wil slapen. Mijn oudste dochter had dat trouwens ook heel duidelijk op die leeftijd.
Mijn zoontje sliep op een gegeven moment beter als het volledig stil is om hem heen, dus ben ik hem overdag in zijn bedje gaan leggen. Nu is dat bij ons beneden, maar misschien kan je eens proberen om hem in de wagen op de gang te leggen bijvoorbeeld? Als er iets om hem heen gebeurd wil mijn zoontje graag alles meemaken, dus wil hij inderdaad niet slapen. Als hij dan ook gaat huilen zal ik gewoon doorgaan zoals je nu ook doet, lekker bij je houden als hij huilt.
Beide kinderen huilde bij t in slaap vallen. Onze dochter deed het wel iets minder dan ons zoontje nu. Maar ik leg hem wel in z'n bedje. Hij huilt eerst hard en daarna beetje jengelen. Binnen 15 min. slaapt hij wel Zo niet dan ga ik naar hem toe om te troosten. Naar mijn idee hebben veel.kindjes het nodig om in slaap te komen.
Ik denk dat hij het even nodig heeft om de dag te verwerken.. mijn dochtertje doet het ook.. Zou hem gewoon in bedje leggen en er dan naast gaan zitten maar niets zeggen en gewoon je hand op hem leggen ofzo als geruststelling. Voor jou het idee dat je hem niet alleen laat en laat huilen en hij kan leren zelf in slaap te vallen.
Hier 3 kids, die alle 3 even huilen of hebben gehuild voor het slapen gaan. Niet altijd trouwens. Jongste kan nu het beste in bed slapen, daar is het stil en heeft hij minder prikkels om zich heen. Als hij huilt om vervolgens zeer snel in slaap te vallen, lijkt het mij dat hij het gewoon nodig heeft. Je merkt al snel genoeg als hij niet wilt slapen.
Mijn zoontje heeft dit ook rond die leeftijd gehad. Het duurde max tien minuten en daarna sliep hij. Tegen mij werd gezegd dat sommige kindjes dit ecen 'nodig' hebben om prikkels te verwerken. Kan het ook zijn dat jouw kindje juist onrustig wordt van de prikkels beneden en dat hij juist in zijn kamertje wil liggen waar het stil is? Ik lees in elk geval dat je kindje beneden slaapt overdag. Als ik het verkeerd heb begrepen, mijn excuses.
Eens met eerdere reacties, prikkelverwerking. Mijn zoon had het vanaf vier maanden. Nu alleen nog overdag, savonds gaan we half zeven. Naar boven, krijgt hij borstvoeding en dan leg ik hem wakker in bed en gaat hij zonder huilen slapen.
Ons meisje had dat ook, sinds een week valt ze echt zonder huilen in slaap. Daarvoor had ze gewoon even 5-10 minuutjes nodig om in slaap te komen
Bedankt voor de reacties en het meedenken! Sinds gister gaat het in slaap vallen eigenlijk weer zoals vanouds (gelukkig)! Hij valt nu weer vrijwel direct in slaap wanneer ik hem in de wagen leg, zonder te huilen. Ik zag net wel dat zijn 2e tandje is doorgekomen (ja hij is erg vroeg met tandjes ). Zou hij daar de afgelopen weken last van gehad hebben? Zodra hij moet slapen heeft hij natuurlijk geen afleiding meer, dus misschien dat hij er dan even extra last van had? Ben in iedergeval blij dat hij weer rustig in slaap valt. Maar als ik jullie reacties zo lees, dan krijg ik het idee dat hem in zijn bedje laten slapen wel beter is? Tja, weet je wat het is.. hij slaapt nog best wel veel. Als ik hem dan boven in zijn bed leg, dan heb ik het idee dat ik hem amper zie.. en ik kan het nu ook snel zien als hij met zn hoofd ligt te draaien omdat hij zijn speen kwijt is. dus die kan ik er dan even snel weer in stoppen zodat hij gelijk verder kan slapen zonder echt wakker te worden Qua prikkels.. Hij is mijn eerste kindje, dus het is overdag wel gewoon rustig in huis. Ik ben natuurlijk wel gewoon aan het opruimen en schoonmaken enzo, maar daar slaapt hij altijd prima doorheen. Maarja, ik kan hem natuurlijk ook niet altijd overdag beneden laten slapen. Zn wagen wordt op den duur toch ook te klein. Lastig.. Misschien ga ik wel even beginnen met zijn ochtendslaapje boven in zijn eigen bedje te laten doen
Gewoon doen wat voor jullie werkt hoor! Dat is bij iedere baby/ouder weer anders. Als het goed voelt om hem beneden bij je te laten slapen is daar niks mis mee. Je merkt het vanzelf als jullie toe zijn aan meer afstand. Ik zie mezelf nog naast dat bedje zitten met die huilende baby en mijn hand op z'n buikje. Dat werd dus helemaal niks haha! Hier lieten we hem bij ons in slaap vallen als er een lastige periode was en die periodes gingen vanzelf weer voorbij. 'Zelfs' nu nog. Hij heeft nu de hele dag honger zegt ie, eet de hele dag door. Praten gaat als een speer. Ik vermoed een groeispurt. Met de daarbij behorende behoefte aan bij mama/papa zijn. Hij speelt wat lastiger alleen, wil ineens weer in de Tula als hij moe wordt (heeeeerlijk vind ik dat stiekem haha) en hij wil graag in slaap vallen als we bij hem zitten. Nu weet ik dat dat vanzelf weer over gaat. En vind ik het af en toe best jammer. Vooral als die tula weer werkloos aan de kapstok hangt. Als ik je woorden lees, merk ik dat je een hele lieve, betrokken mama bent. Dat is genoeg. Volg je gevoel!
Wat een lief berichtje, dankjewel! Soms vind ik het best lastig hoor. Je leest en hoort zoveel verschillende dingen, waardoor ik me soms wel ga afvragen of ik het allemaal wel goed doe Dan denk ik; misschien moet ik wat minder naar mn gevoel luisteren en wat meer naar wat anderen zeggen. Maar jouw berichtje stelt me weer gerust dat ik gewoon naar mn gevoel mag luisteren Kan me goed voorstellen dat je het heerlijk vind als je zoontje weer even in de tula wil. Ik heb een draagdoek en ik hoop stiekem ook dat hij dat nog lang leuk vind!