Zoals de titel al zegt is mijn zoontje van net 2 echt doodsbang onder de douche. Tot 2 maand geleden was er nog niks aan de hand en kon ik ook gewoon zijn haren wassen. Maar als we nu alleen al naar douche lopen raakt hij helemaal in paniek en begint te gillen. Hij wil wel in bad zitten, maar ook dan mogen we hem niet echt wassen. Ik heb geen idee waar het door gekomen is, hij is volgens mij niet bang van het water. Want als we gaan zwemmen springt hij zo het water in en hij gaat ook wel onder van die straaltjes staan die op een douche lijken. Mijn man vind dat hij gewoon moet douchen en sproeit hem dan gewoon nat, waardoor zoonlief een enorme paniek aanval krijgt die soms wel een kwartier duurt. Dus om een lang verhaal kort te maken: Hoe krijg ik mijn zoontje weer onder de douche?
leana heeft dit ook wij hebben het alsvolgt gedaan: het lichaam natsproeien,en het hoofd met een kan langzaam over het haar gieten en dan zorgen dat het water niet in het gezicht komt.en hier werkt het prima ik weleens gehoord dat kindjes die onder de douche gaan en het water zo over zich heen krijgen gesproeid,het gevoel van verdrinken hebben. succes ik hoop dat het bij jouw kindje ook werkt. groetjes fiona
Waarschijnlijk 'gewoon' een fase. Hier is het ook een tijd geweest; eerst niet onder de douche willen, later juist niet in het bad. Wat misschien helpt: zelf de douchekop vasthouden, zelf de kraan aanzetten, samen onder de douche/in bad, veel afleiding door speeltjes/bekertjes of misschien een plastic speelgoedbeest of pop meenemen die ook gewassen moet worden. Hier gaat het best goed nu, maar soms wil Iris ook geen water over haar hoofd (en een andere keer vindt ze het heerlijk....) Ik laat het dan maar even zo. Bekertjes water ipv de douchekop wil ook nog wel eens werken. Succes ermee!
Hier ook een mannetje die een poos heeft gehad dat hij niet onder de douche wilde, en in paniek raakte als we het wel deden... Dus dat deden we gewoon niet meer. Dan maar in bad, ook geen punt. Nu staat hij soms zelfs een half uur onder de douche, is hij er niet meer onder weg te slaan Ik denk dus dat het een fase is, want je zegt zelf ook dat hij niet bang is van water. Misschien gewoon even lekker laten rusten ? En over een poosje weer proberen ? Trouwens, haren wassen is hier nog steeds een drama. Die sproeier boven op z'n koppie vindt hij niet fijn ( iig niet als hij het niet zelf in de hand heeft ).
Hier precies hetzelfde. Maar sinds gisteren is het goed gegaan. Ze speelt altijd met een beestjes in bad. Eerst beetje met paardje over de doucheslang dan over de douchekop galloperen. Toen kraan heeeel zachtjes aan. Paardje eronder. Toen douche heel zachtjes aan. Paardje eronder, handje, toen armpjes, en dan heel voorzichtig haar buikje en rugje. Ik zou zeker niet tegen zijn zin in hem onder de douche zetten, volgens mij maak je het dan alleen maar erger! Ik zou voorlopig even laten rusten en dan over een tijdje heel voorzichtig weer proberen. En niet over het hoofdje, dat komt later wel. Succes!
laten spelen met de slang het kan een beetje nat worden maar dat werkte hier het beste! Jill was vanaf baby al hysterisch voor de douche en nu sinds een maand of 2/3 gaat het goed, geen problemen meer.
Het zwembad vind hij dus wel leuk? Heb je niet nog zo'n baby zwembadje voor in de tuin? Deze past ook in de douche. Ik heb dat in de winter weleens gedaan, een feest was het!
Gisteren ging het wonder boven wonder heel goed, dus we hebben gelijk maar heel grondig de haren gewassen. Want wie weet wanneer hij weer wil. We hadden hem in zijn badje gezet naast de douche terwijl mijn man aan het douchen was. Met het idee dat hij zou zien dat mijn man het ook niet eng vond onder de douche. En toen heb ik met een bekertje z'n haren nat gemaakt en gewassen. Ik denk dus dat we het de eerste paar keer maar zo gaan proberen en hopen dat dit een fase is.
Heel langzaam aan proberen, eerst de voetjes alleen bijvoorbeeld. En dan een tijdje alleen daar sproeien tot de paniek afneemt. Vergeet niet dat jij het wel kan zien als 'aanstellen', maar voor het kind is het een echte angst! Dus ik zou je man zeker afraden om gewoon door te zetten, want de angst is wel echt! Geduld, geduld, geduld! Heel langzaam opbouwen en bedenk dat dit ook gewoon een (heel normale) fase is.