Hoi allemaal, Bij ons vorige bezoek had de tandarts al een gaatje gezien bij mijn zoon van 7, tussen twee kiezen. Ze besloot het nog even aan te kijken maar vandaag bleek toch dat er geboord moet worden. Over twee weken hebben we de afspraak. Ik heb zelf alleen nooit een gaatje gehad dus ik weet niet goed wat we kunnen verwachten. Uiteraard vindt hij het ontzettend spannend en ik wil hem graag steunen waar ik kan. Heeft iemand hier ervaring en wat kan ik doen om het hem zo prettig mogelijk te maken? (Tussen haakjes: ik baal er wel van want we poetsen echt goed en snoepen niet extreem)
Ik lees even mee, mijn dochter van 8 moet morgen. We poetsen ook wel goed, al zijn we het napoetsen wel vergeten de laatste tijd. Ze gebruikt wel astma puffers en dat kan ook van invloed zijn. We hebben wel een hele lieve tandarts gelukkig.
Goh, lastig. Het zal ook per kind verschillen. Mijn jongste moet met bloedprikken met 3 man vastgehouden worden, maar een gaatje laatst liet hij lachend vullen.
Vraag de tandarts om alles goed uit te leggen wat hij gaat doen. Zo van nu ga ik met het kietelboortje het gaatje schoonmaken, en nu met het cupcake vormpje over het kiesje en dan komt dadelijk de vulling. En dan komt de blauwe discolamp! Ik zou zeker van te voren aan de tandarts vragen om goed en duidelijk uit te leggen, dan zo maar wat te gaan doen. Dit kan heel beangstigend zijn voor een kind.
Helaas ervaring.. En eerlijk, ik vond het erger dan m'n dochter. De tandarts legde alles goed uit voor en tijdens de behandeling en vertelde ook vantevoren dat hij direct zou stoppen als ze haar hand opstak. Ze vond het spannend, maar uiteindelijk stelde het niets voor. Het enige wat ze vervelend vond was dat ze haar mond lang open moest houden.
Ik belde vanmiddag toch nog even de assistente en vroeg of ze kon vertellen wat we konden verwachten. Ik werd vooral doorverwezen naar tandarts.nl. De tandarts vandaag was ook wat nors en legde niks uit. Ik weet dat mijn moeder naar een tandarts hier in het dorp gaat met een "Lieve tandarts-keurmerk" dus ik denk er eigenlijk over na om hem daar naar over te schrijven en te vragen of hij daar behandeld kan worden. Zij zijn ook echt gespecialiseerd in speciale doelgroepen en mensen met angst. Dat voelt voor ons beiden prettiger...
Mijn middelste zoon heeft helaas door veelvuldig antibioticagebruik al best slechte tanden en al aardig wat gaatjes gehad. Bij ons kan je van te voren een afspraak maken waarbij op een fijne, kindvriendelijke manier wordt uitgelegd wat er gaat gebeuren, apparaten worden bekeken en die krijgen allemaal een speciale naam. Hierdoor ging mijn zoon heel relaxed naar de afspraak en alles ging goed. Zelf ben ik als de dood voor de tandarts, maar tot nu toe gaan de jongens gelukkig nog zonder problemen er naar toe.
Bij onze tandarts krijgen kinderen die voor het eerst een vulling krijgen een aparte afspraak. Dat gebeurt ongeveer een week voor de eigenlijke afspraak dat het gaatje gevuld wordt. Tijdens die extra afspraak laat de tandarts alle instrumenten aan het kind zien. Hij legt de behandeling stap voor stap uit op kinderniveau. Een verdoving noemen ze bv. de kies laten slapen. Boren noemen ze schrobben. Het kind weet daardoor precies wat er gaat gebeuren. Mijn dochter ging daardoor zonder angst een week later naar de tandarts en ik hoefde niet eens met haar mee, ik kon in de wachtkamer blijven zitten. Geen centje pijn. 6 jaar zal ze toen geweest zijn. Misschien kun je aan je tandarts vragen of deze dat ook wil doen?
Als ik jouw reactie en die van @Peetje83 lees denk ik dat ik er sowieso goed aan doe over te stappen naar een andere tandarts. De controle voelde al niet erg lekker (norse man, legde niks uit) en er werd alleen medegedeeld dat er geboord moest worden en we over twee weken een afspraak moeten maken. Mijn zoon werd niet eens persoonlijk aangesproken of enigszins gerustgesteld of iets. Voor mezelf vind ik dat niet erg maar ik wil niet dat dit een traumatische ervaring voor hem wordt.
Verschilt zo erg per kind wat prettig is (bij mijn dochter noemden ze het ook de kies laten slapen ed, ze dacht echt dat de tandarts niet goed in haar hoofd was), maar uitleg is sowieso belangrijk. Zou dat dus sowieso ‘eisen’. Kan dat niet, dan zou ik inderdaad een andere tandarts zoeken. Maar ik begrijp uit je posts dat er een vrouwelijke en een mannelijke tandarts is? Dan kun je daar wellicht ook tussen kiezen?
Mijn jongste vond het geen enkel probleem, maar de tandarts was ook heel geduldig en liet van alles zien en voelen - bv wat vulling op haar nagel om dat te laten zien etc. Bij het boren telde ze telkens rustig tot 5 en dan even pauze, zo bleef het ook overzichtelijk. En ze sprak ook juist niet te kinderachtig bv, mijn oudste vond dat juist weer heel vervelend (bij haar zei de tandarts bv ‘slaapdruppels om de kies te laten slapen’ ipv ‘verdoving’).
Die van mij zat laatst bijna te lachen terwijl hij in beide armen geprikt werd (ze konden de Ik heb inderdaad naar de vorige tandarts gevraagd maar dat bleek een mondhygiëniste (blijkbaar een controle gehad zonder ook maar een seconde de tandarts te hebben gezien ). Zij mag dus niet vullen. Vandaar toch maar naar een andere praktijk.
Door ervaringen in het verleden ben ik ontzettend bang voor de tandarts en ga ik naar een tandartsenpraktijk die hierin is gespecialiseerd. Daar gaan de kinderen ook naar toe. Toen dochter 2 gaatjes moest laten vullen, hebben ze dit heel goed aangepakt. Rustig uitleggen wat ze gingen doen, laten zien hoe het er uit ziet, ze kon een signaal geven wanneer het pijn zou doen en dan zouden ze stoppen enz. Ze heeft het uiteindelijk zonder verdoving gedaan en vond het niks voorstellen, ze wilde zo nog wel een keer. Na afloop een stuiterbal en kind was blij, mama ook
De mijne zat te protesteren omdat ze mee wilde kijken toen ze infuus aanprikten. Vond t mateloos boeiend. Met 3,5 zou er een seal komen over een kaaskiesje, zo'n kies die al zwak doorkomt. Die afspraak moesten we afzeggen, mn vader was die ochtend in de ademstops gekomen en overleed in de middag (dat ik met haar bij de tandarts zou zitten). Volgende afspraak bleek daar dus een gaatje te zitten, toen was ze net 4. Goed uitleggen, tot 5 tellen (overzicht) en ging probleemloos. Later zagen we dat de vulling weer er uit was gekomen dus nogmaals boren en vullen. Ook dat geen probleem. G is overigens niet snel bang, vind dingen wel spannend maar die prachtige witte kies is heel wat bewonderd met een spiegel. De belangrijkste factor is de tandarts zelf denk ik. Wij hebben een jonge wat vlottere dame, daarvoor een man uit Duitsland die nu in Belgie zit (niet die oplichter overigens). De stijve norse hark afdeling van de senioren in t vak hoef ik zelf ook niet meer. Zo ben ik panisch geworden voor de kaakchirurg. Denk dat als mn oude tandarts die spoedextractie van laatst had gedaan ik daar een stuk vrolijker van was geworden.
Bij mijn zoon van 7 is pas ook een gaatje gevuld. De tandarts was een leuke jonge vent, die alles uitlegde aan mijn zoon. Wel wat kinderachtig maar goed. Ik moest uiteindelijk in gewone woorden nog even uitleggen wat hij nou eigenlijk bedoelde De tandarts omschreef het zetten van de verdoving 'ik blaas een ballonnetje op in de mond' mijn zoon heel verbaasd: "kan dat niet lek gaan? Mag ik het dan doorslikken?" En toen de tandarts klaar was: "maar dat ballonnetje heb je er nog niet uitgehaald!" Ik moest toen dus uitleggen dat er helemaal geen ballonnetje in zijn mond zat. Hij keek toen echt wel gek. Waarom zeg je dan ook zulke dingen, zag je hem denken Maar verder ging alles prima bij mijn zoon. En vind hij het allemaal.proma. @Bloem2310 als jij geen goed gevoel hebt bij deze tandarts is het denk ik idd een goed idee om over te stappen naar een andere praktijk.
Mijn oudste dochter is weleens in een melkkies gevuld en het stelde niks voor. Ze vullen het op met wat composiet en dat was het. Niks gevoeld. Ik ben nooit zo van het eindeloze uitleggen. Natuurlijk wel aangeven wat er gaat gebeuren maar dat zal vast goedkomen. Het trekken van een ontstoken melkkies vond ik vele malen erger dan het vullen van zo’n gaatje. Ik haat zelf ook tandartsbezoeken ivm ellende en pijn in het verleden maar wil dit niet overbrengen op mijn kinderen dus ik hou het altijd luchtig.