Er zin vast al heel veel topics hierover geweest, maar kan die zo snel even niet vinden. Mijn zoontje van bijna 3 heeft sinds 5 weken een zusje. En zodra zij wakker is, aandacht nodig heeft (luier, huilen, voeden (bv) etc.) gaat hij op een enorm vervelende manier aandacht vragen. Sowieso zit hij vol in de peuterpuberteit: super tegendraads (alles doen wat je hem vraagt niet te doen, en dan enorm gaan gillen als hij in time out belandt), over alles onderhandelen etc. Maar met zijn zusje erbij is het echt helemaal niet meer te harden: springen op de bank als ik zit te voeden, dingen gooien, zeggen dat zijn zusje niet beneden mag zijn, dat ik haar niet mag gaan troosten etc. Ik geef hem minimaal een uur aandacht zonder zijn zusje erbij, en dan mag hij kiezen wat we doen. Als hij normaal doet (dwz niet springen en dingen gooien enzo) lezen we ook boekjes terwijl ik voed, of maken we tekeningen enzo. Hij mag helpen met luiers verschonen (luier aangeven enzo), en hij heeft van zijn zusje een kado gehad toen ze geboren werd, en nu met kerst ook weer (en hij heeft haar ook kado's gegeven). Als hij vervelend doet, probeer ik hem zo veel mogelijk te negeren (in de hoop dat hij dan ophoud negatieve aandacht te vragen). Ik vertel hem vaak dat ik heel veel van hem houd, prijs goed gedrag, en heb hem verteld dat hij zijn zusje niet aardig hoeft te vinden, maar dat ze er nu wel bijhoort. Maar het lijkt alleen maar erger te worden met zijn jaloerse en vervelende gedrag. Ik weet dat het er bijhoort - en dat het nu met kerst en zijn verjaardag die er ook aankomt ook wel met de spanning te maken heeft - maar het is wel erg vermoeiend. Iemand tips over hoe hier mee om te gaan?
Geen tips.. Vrees dat ik over een paar weken in hetzelfde schuitje zal zitten. Dus ik lees even mee.. Veel succes hier nog mee!
Ik denk dat je weinig meer kunt doen dan je al doet en dat het gewoon tijd nodig heeft. Het is toch een hele overgang, een zusje erbij en je papa en mama opeens moeten delen ed... Als je het nodig hebt, kan hij misschien hij een keer eventjes bij iemand anders spelen zodat je even bij kunt tanken (al moet je daar natuurlijk ook weer mee uit kijken dat hij niet denkt dat je hem 'weg stuurt' ofzo...)?
Hier netzo, al zijn wij gelukkig bijna 5 maanden verder. Wij hadden onze oudste echt super goed voorbereid, boekjes gelezen, samen geshopt, andere babys gekeken. Maar ow wat een tegenvaller toen zijn kleine broertje thuis kwam. als ik de fles gaf was het vaak, mama broertje in de box leggen! Nee broertje hoeft geen schone luier.. broertje was hoe dan ook niet leuk!! Nu de jongste bijna 5 maanden is, op een speelkleed op de vloer ligt, af en toe raced in de loopstoel begint de oudste hem toch wel leuker te vinden. Af en toe samen op het kleed liggen, de loopstoel duwen, speelgoed oppakken.. Ik denk dat hij nu wel geaccepteerd is.. Al zit hij nog steeds liever niet met zijn kleine broertje op de bank. Maar goed, zoveel mogelijk je ding doen, aandacht verdelen... en dan zal het langzaam wel goed komen. Op den duur weet de oudste ook niet anders meer dan, oww het is weer fles tijd. Dan is de tijd zonder broertje natuurlijk snel vergeten..
En bij ons werd de regel voor visite, eerst even dollen en knuffelen met de oudste, daarna pas naar de jongste. Ik vond het in het begin erg vervelend dat er mensen langs kwamen, de oudste voorbij liepen (nouja, een hallo lieverd kwam er wel af) en dan door naar de box liepen. De kleine baby bewonderen. Dit raakte de oudste zichtbaar en ging hierdoor nog veel meer negatieve aandacht trekken. Daarna iedereen gezegd, eerst dollen met de oudste, de jongste blijft wel liggen hoor!
Dank voor jullie antwoorden. Maar gewoon doorzetten dus, en dan wordt het hopelijk wel beter. Goede tip van het bezoek, dat ga ik ook vragen. Cindell: succes binnenkort!
Hoi, Wij hebben op een gegeven moment met opzet het bezoek in de avond laten komen wanneer mijn oudste al op bed lag. Die gaat er altijd op 19:00 uur op. Dat werkte hier ook goed. Verder zorgen dat je ook je 1 op 1 moment met hem hebt. Heel goed dat je een uur per dag tijd voor hem alleen hebt maar ga er ook samen met hem op uit. Speeltuin, stuk fietsen, ergens lunchen. Dan kwam mijn moeder even een middagje oppassen (ik gaf wel flesvoeding, dat maakt het makkelijker). Verder was het hier op strategische tijden toch even dat filmpje aanzetten. Zodat hij tijdens het voeden even zoet was met dikkie dik of het zandkasteel. We zijn nu een half jaar verder en mijn zoontje zou niet meer zonder zijn broertje kunnen. Die 2 zijn stapelgek op elkaar. Geduld hebben...
Heel herkenbaar... hier een zoontje van ruim twee en een dochter van 6 weken. Wij hebben om deze reden een kraamfeest georganiseerd. Alle bezoek kwam in een weekend en wij hebben nu dus de tijd om er voor beide kindjes te zijn. We zijn heel blij dat we dit zo hebben gedaan! Toch blijft het lastig. Ook ik vind het moeilijk om er mee om te gaan en ben soms bang om mij zoontje te kort te doen. Hopelijk gaat het met de tijd steeds beter.