Al een tijdje hebben wij twijfels over bepaalde gedragingen van onze oudste dochter. Een pedagoog is een paar keer geweest en haar valt het ook op. Ze heeft ook benoemd dat deze gedragingen passen bij een stoornis op het sociale gebied. Maar het lijkt verborgen te zijn, ze is geen "klassieke" autist. Sommige dingen die je bij bijvoorbeeld autisme niet zou verwachten doet ze wel, en andersom. Op dit moment gaat het allemaal wel met veel structuur maar het is afwachten hoe ze het op school gaat doen. Pikt ze het goed op en zal ze erin meegroeien, of gaat het finaal mis? Het is zo ongrijpbaar! Wat ik met deze post wil bereiken weet ik niet, maar gewoon even ventileren doet soms goed.
Hier een semi-autistje Officieel niet trouwens maar zodra ze minder goed in d'r vel zit zou je je er zomaar in kunnen vergissen. E sinds ze op school zit, zit ze vaker niet goed in d'r vel dan wel dus wij zijn uiteindelijk bij een kinderpsych terecht gekomen. Die concludeerde dat er sociaal echt niks mis is... Maar waar het wel mis gaat.. Daar kwamen we later pas achter
Hey, bedankt voor je bericht. Mag ik ook vragen waar het bij jouw dochter mis gaat? En hoe gaan jullie er mee om dan? Gaat ze hele dagen naar school? Hier is niet altijd duidelijk wat er mis gaat. Ze word soms al moe wakker. Tv kijken is in elk geval goed voor een niet te bereiken, druk kind. Ze kan gewoon weinig hebben lijkt wel. Verder doet en/of praat ze soms letterlijk anderen na. Neemt rollenspel soms letterlijk. Speelt liefst met grotere kinderen. Regelmatig helemaal in tranen door aanraking van ander kind, per ongeluk aantikken of aantikken om bv iets te vragen. Bij een kleine correctie op psz ook soms helemaal overstuur. Zondert zich af als groep te groot word. Kan helemaal in eigen wereld zitten. Speelt weinig fantasie/rollenspel, meer puzzelkind. Verder peutert ze veel om rustig te worden (kale muren, geen vingernagels meer), slaapt moeilijk in. Perfectionistisch en faalangstig is ze ook.
Wilde net zo'n topic openen, en volia! Deelight, hoe oud is jou dochtertje? De diagnose word vaker gemist bij meisjes. Sinds wanneer had jij door dat jou kind anders was? Mist ze echt al haar vingernageltjes? Hoe je het beschrijft past inderdaad allemaal bij autisme. Wat gaat er wel goed bij je dochtertje? En ga je haar nu laten testen? (kan ik zeker aan bevelen). Je mag me altijd PB en! Wij hebben net vorige week gehoord dat ons zoontje autisme heeft. Altijd het gevoel gehad dat er iets met hem aan de hand was, maar ik vind het persoonlijk wel een hele lichte vorm van autisme (alhoewel het wel duidelijk uit alle testen kwam). Door zijn IQ kan hij het compenseren. Overigens heb ik enorm lang getwijfeld voor wij stappen hebben ondernomen om diagnostiek te laten doen. Wat de doorslag gaf was dat we voor zover mogelijk willen voorkomen dat het mis loopt op de basisschool. Mijn broer heeft autisme met heel ander gedrag, en ik heb het nota bene nooit bij mijn eigen zoontje gezien. Hij is erg dwangmatig, weinig fantasiespel, heel goed geheugen, moeite met bepaalde overgangen, soms wat in zichzelf. Alles moet je uitleggen. Verzint woorden, zingt weinig, op papier krast hij voornamelijk. Altijd een enorm slechte slaper geweest. Sinds baby af aan word hij huilend wakker. Kan lichamelijk erg onrustig zijn. Daarentegen is hij heel lief voor zijn zusje, komt voor haar op, deelt spontaan koekjes e.d. Is geliefd op het kdv. Andere dingen, zoals vakantie, uitjes vind hij geweldig. Zijn IQ is ook goed, net als zijn taal. Ook is hij dol op knuffelen. Dat past allemaal weer niet bij autisme. Na de zomer gaat hij naar een reguliere basisschool, ben zo benieuwd hoe dat gaat. Voordeel van de diagnose autisme is dat hij nu de beste/juf meester moet krijgen van de kinderpsychiater. Ze adviseerden ons school goed in de gaten te houden zodat ons zoontje niet onder sneeuwt, of gezien gaat worden als dat lastige kind.
Spannend Deelight. Hier ook een zoontje met heel veel symptonen en ook weer gedrag wat totaal niet bij ass past. Toch is het bij hem wel officieel bevestigd. Over 8 mnd wordt hij 4, maar hij gaat toch eerst naar t kdc, omdat huidige kdv hem niet de structuur en begeleiding kan bieden die hij nodig heeft (logisch). Zonder de tussenkomst van t kdc durf ik hem niet aan te melden op een reguliere basisschool. Ik vrees dat hij daar echt tussen wal en schip zal raken. Hebben jullie nog andere vorm van hulp?
Mijn zoontje van net 4 gaat nu eerst een jaar naar het MKD. Daar gaan ze hem 'schoolrijp' maken en bekijken of hij straks het beste op zn plek is op cluster 4 onderwijs of een reguliere school. Vind dit echt heel fijn, want zou dit zelf een vreselijk moeilijke beslissing vinden. Mijn zoon maakt goed oogcontact, houdt van knuffelen, is super lief voor zn kleine broertje, maar claimt heel veel, ook omdat hij erg angstig is. Verder is hij heel goed in puzzels en heeft een heel goed geheugen. Ben benieuwd hoe hij zich gaat ontwikkelen. Hij zit nu twee weken op het MKD en echt alleen maar lof. Liefs
Erik is 6 jaar en kreeg pas de diagnose autisme toen ie net geen 5 jaar was. Hij zat toen al 1 jaar op een gewone school. De reden voor onderzoek omdat het totaal uit de hand liep op school. Hij heeft wel autisme maar verbergt het ook enorm goed. Heeft perfect aangepast gedrag bij een ander. En dat heeft hem toen genekt. Te grote groep op school, te veel vernaderingen, hij is doodsbang voor andere kinderen, is totaal niet weerbaar. Hij stopte toen totaal met eten en drinken en viel enorm veel af, Speciale drinkvoeding opgehoogt en bijna ziekenhuisopname, Hij was continue ook zo moe dat ie maar halve dagen naar school kon en dat maar iets van 3 dagen. HIj kon echt niet meer. ( Achteraf bleek het te komen van de overprikkeling op school, zo eg overprikkeld dat ie zelfs de prikkels van eten en drinken niet meer erbij kon hebben ) Toen is ie met spoed gestart op het mkd. Daar heeft ie 1 jaar gezeten en nu na de zomervakantie gaat ie naar speciaal onderwijs. Zoals het er naar uitziet zal ie nooit op regulier kunnen. Wil je niet bang maken met mijn verhaal maar wil wel meegeven dat je heel goed moet kijken naar je kindje. Hou dr goed in de gaten als ze naar school gaat en laat de ( in andermans ogen 'kleine' problemen ) niet uit de hand lopen.
@mamzie: typisch geval van veel kleine problemen die eigenlijk gewoon 1 groter probleem zijn wat redelijk goed verborgen blijft. Alleen.. D Kleine haarscheurtjes die het verraden... En die als je niet ingrijpt grote breekpunten kunnen opleveren. Ook iets waar wij tegen aanlopen helaas... Kleine haarscheurtjes die door school afgedaan worden als "niks aan de hand" die wij steeds groter zien worden. Gelukkig is het bijna vakantie. Tijd om 6 weekjes op te laden.
Romy, wat is een kdc precies? En wat bedoel je met andere vormen van hulp? Wij vinden het hier idd ook erg dubbel, sommige dingen die ze doet passen idd niet bij een ass. Valt het andere mensen op dat je zoontje "anders" is? En jet hoe is dat bij jou? Merken mensen het? Hier lijkt het niet echt op te vallen. Ja, wel dat ze erg rustig is, verlegen/stil/terughoudend. Heel lief vind iedereen haar altijd. Wel fijn dat je die beslissing zelf niet hoeft te nemen, lijkt me idd erg moeilijk!
Mamzie, wat een heftige tijd! Merkten andere mensen echt niks aan hem dan? Ik hou haar idd goed in de gaten, maar vind het erg moeilijk om nu niet overal op te gaan letten. De moeheid vinden wij momenteel ook een aardig probleem. We zijn zelf al heel gestructureerd aangezien ik ook prikkelgevoelig ben en mijn man ADD heeft. Dat doet haar goed. Maar die moeheid is gewoon niet leuk want daardoor is ze vaak snel verdrietig en gefrustreerd en geeft veel dingen snel op.
Een kdc is een kinderdagcentrum. Hier zal hij waarschijnlijk naar een schoolvoorbereidende groep gaan. Hier zijn ook diverse therapieën, speltherapie, maar ook logopedie. Sven begon bv met praten vlak voor hij 3 was. Mensen die hem vaker zien, merken dat hij anders is. Veel gevoeliger en zijn manier van praten gaat anders. Het is soms lastig uit te leggen wat ik bedoel. Ik moet wel zeggen dat sinds hij is gaan praten hij een stuk vrolijker is geworden. Hij praat trouwens ook heel veel in herhalingen, echolalie noemen ze het. En hij kan niet tegen zonlicht of überhaupt fel licht. Hij draagt bijna altijd een zonnebril. Wij hebben integrale vroeghulp gehad en vanuit daar naar karakter verwezen die speciale peutertesten hebben. En we hebben thuis hulp gehad bij hoe we hier nu mee om moeten gaan.
Romy, okee, dankje. Bij jullie waren er al vroeg twijfels dus... Wij hebben nu verder geen hulp, behalve de tips van de pedagoog. Op zich gaat het nu allemaal wel omdat het hier allemaal heel gestructureerd gaat en we veel prikkelarm houden. Maar tijdens een week vakantie met andere mensen erbij viel het wel op dat ze niet mee komt met de twee andere kinderen die er bij waren van 2 en 3... Dat echolalie, hoe moet ik me dat voorstellen? Zegt hij dan 2x wat hij zelf wil zeggen of zegt hij je na?
Hmm hier ook een dochter die daar vaak last van heeft. Van de zon dus. Typisch genoeg heeft ze dit jaar haar zonnebril een stuk minder op. Terwijl vorig jaar soms letterlijk de tranen uit d'r ogen liepen als ze van binnen naar buiten ging en ze dus half vergroeid was met d'r zonnebril
Sven was nog geen 8 weken toen ik al vermoedens had dat er iets anders was. Mijn 2 zusjes hebben samen 6 kinderen waarvan er vijf ouder zijn dan Sven en die ontwikkelde zich zo anders. Echolalie uit hier zich door het letterlijk herhalen van onze zinnen/vragen. Bv: wat heb je op je boterham gegeten. Sven: 'op je boterham gegeten' en dan ongeveer vijf a zes keer. Dit gaat dan met heel veel zinnen zo. Vooral de zinnen waar hij wel een beetje bij moet nadenken. Maar ach, hij praat tenminste en sinds hij dat doet zit ie toch wel veel beter in zn velletje.
echolalie is dat ze je napraten. Dus als je zegt : Erik, zeg maar dankjewel. Dan zegt Erik : Erik, zeg maar dankjewel. Of alleen het laatste woord kan ook. Je hebt ook uitgestelde echolalie. Dan onthouden ze zinnen van tekenfilms en gebruiken dat in het echte leven. Of zinnen die ze veel horen van mama of papa. Als mama zegt van : ow ow wat ben je weer onhandig vandaag. En als Erik bijvoorbeeld in de supermarkt is en iemand laat iets vallen dan zegt ie : ow ow wat ben je weer onhandig vandaag. Bij Erik merkte andere mensen altijd wel op dat ie heel stil was. Maar ze vonden/vinden hem allemaal heel schattig en heel beleefd. Het enigste wat je aan hem zou zien is als ie bijvoorbeeld moet wachten in de winkel dan gaat ie rondjes draaien om zn as. En de tics beginnen nu. Dat is ook wel opvallend. Maar dat had ie eerst ook niet. Voor de rest waren er wel signalen hoor. Maar hij is onze oudste en veel vergelijking hadden we niet De jongste heeft klassiek autisme en een mentale achterstand. Bij hem merkten we eerder dat er wat was. VOoral ook omdat ie niet praat. Owen gaat naar een kdc. Net als het zoontje van Romy Daar gaat ie heel goed vooruit!
Hij zit er nog niet, de indicatie ligt nu een week bij jeugdzorg ter beoordeling die potverdikkie 3 mnd nodig hebben om te beoordelen :x
ow maar dan gaat ie naar een mkd. NIet naar een kdc. Want indicatie voor een kdc krijg je niet van jeugdzorg. Dat geldt alleen voor het mkd. Het CIZ verzorgt de indicatie voor het kdc.
Nee, het is echt een kdc, de winde in Didam. Er is iemand geweest van mee die hierbij geholpen heeft en heb van die persoon adres van jeugdzorg gekregen. Tevens heb ik het hier met t kdc over gehad. Maar goed dat je het zegt want wellicht zitten er een paar mensen te slapen en hoor ik over drie maanden dat het op de verkeerde plek ligt. Dus ik ga d'r nog maar even achteraan voor de zekerheid.