Lieve mede mama's zal proberen het kort te houden. Sinds de geboorte van de mijn dochter van 6 is ze al een pittig meisje,hoofdbonken,erg druk,slecht willen eten,sloeg zichzelf wakker,zelfs tijdens het inbakeren. Vanaf dat ze 2 is probeer ik al hulp te krijgen. Van het kastje naar de muur. Ondertussen fysio voor emotioneel en sociaal achterstand,hier kwam uit dat ze te veel en te weinig prikkels krijgt. Tot de basisschool groep 2,via de schoolarts doorgestuurd naar kinderarts,via daar naar Karakter om haar te laten onderzoeken op adhd. Hier werd eerst vermoed adhd of autisme. De kinderpsychiater heeft haar een half uur gezien,de rest van de gesprekken zijn gevoerd door de psycholoog met ons als ouders. Iq test geeft ze gehad,dit was gemiddeld. Helaas is ze volgens hun psychisch gezond,te weinig punten om het iets te mogen noemen,hun zien wel dat er wat is maar wat? Ze heeft driftbuien/woedeaanvallen gooit dan met alles,zelfs op school (stoelen,tafels,klimt op kasten),ze slaat je,schopt,scheld,schreeuwt.Ze accepteert bijna geen nee,explodeert dan gelijk. Nu is het op school zo ver,dat ze al zeggen anders maar niet meer op school komen,moet morgen een afspraak maken om hier over te praten. Want ze accepteren dit niet,wat ik absoluut begrijp. Wij weten al niet hoe hier mee om te gaan. Staan op een wachtlijst voor hulp thuis. Wat ik mij afvraag hoe kunnen ze in een half uur mijn dochter te hebben gezien en afgaan op antwoorden van ouders,school zien dat er niks aan de hand is? Ik ben ten einde raad en weet niet meer wat er nu wel is. Moet ik een second opinion aanvragen,wie weet raad.
Wat ontzettend vervelend. Als je het echt niet meer weet, zou ik zeker een second opinion aanvragen en dan meer onderzoek 'eisen'. Incl. gesprekken met kind, ouders, liefst ook leerkracht en observaties ed. En behalve onderzoek, ook behandeling/begeleiding vragen. Misschien kan school de noodzaak hiervan ook benadrukken.
Heb je contact gehad met integraal vroeghulp, MEE, GGZ ed? Daar zijn volgens mij niet zoveel wachtlijsten.
We staan nu op de wachtlijst bij jarabee,duurt gemiddeld 8 tot 10 weken. begrijp me niet verkeerd hoor,ik wil haar absoluut niet bestempeld hebben,maar zorgen dat ze de juiste hulp krijgt. Want wat als ze straks inderdaad niet meer op school welkom is,gaat ze dan van school naar school? Ik wil dat ze juist zo normaal mogelijk zich kan ontwikkelen. Voor haar zelf is dit ook niet leuk. Ze weet zelf niet hoe ze er mee om moet gaan. Voelt het ook niet aankomen,en geeft alles en iedereen de schuld. Is erg prikkelbaar,snel afgeleid enz
Heb inmiddels gelijk een mail gestuurd voor integrale vroeghulp. Misschien dat ook zij ons kunnen helpen. Dank je wel
Wat vervelend, ik hoop dat jullie snel de juiste hulp krijgen. Ze kan niet zomaar niet meer welkom zijn op school hoor. De school heeft een zorgplicht en zal haar desnoods (via crisisplaatsing) naar het speciaal onderwijs kunnen doorsturen.
Ik zou ook zeggen vraag een second opinion aan. Wij zijn net door de molen heen met diagnose ass. Bij ons waren de gesprekken/onderzoeken; - 2x intake gesprek, 1 uur was nl te kort (1e x met zn 3en, 2e x ik alleen) - 1x thuisobservatie, 1,5 uur - 1x schoolobservatie, 1,5 uur (was ik niet bij) - 1x iq test, 2 uur (mocht ik bij zijn) - 1x ados-afname, 1 uur (moest ik bij zijn) En daarna het advies gesprek met diagnose. Zoals jij zegt komt het over als niet echt volledig onderzoek. Met een gesprek kan je het als ouder, bewust of onbewust, sturen naar wel of geen diagnose. Observatie van het kind zelf geeft het meest eerlijke beeld.
We hebben hier de intake gehad,gelijk een half uurtje dochter met kinderpsychiater. Iq test duurde ongeveer 1,5 uur mocht ik niet bij zijn. En daarna hun oordeel er over zeg maar. voor de rest geen observaties. wat is ados afname?
Ados afname is specifiek voor autisme, het staat voor Autisme Diagnostisch Obsevatie Schema. Hierbij laten ze kinderen opdrachtjes doen, passend bij de leeftijd. Onze zoon moest bijv verstoppertje spelen met popjes, doen alsof hij ging tandenpoetsen, psycholoog ging bellen blazen, etc. Ze hebben dit opgenomen en kijken achteraf na wat ze zien. Zien ze oogcontact zoals je op die leeftijd verwacht, interactie die je op die leeftijd verwacht etc. Ze geven alles punten en als je boven een bepaalde score komt, heel veel mensen hebben nl kenmerken van autisme, valt die persoon in het autisme spectrum. In combinatie met de iq test kan dit heel veel zeggen. De iq test was een keuze, maar vanwege de strijd die mijn zoon gaf hebben de psychologe en ik gekozen dat ik weg zou gaan. Zodat hij, hopelijk, beter mee zou werken. Mij is verteld dat zij dit standaard doen als ze autisme vermoeden. Het was voor hem en mij vrij intensief, maar ze hebben zo een helder beeld gekregen. Juist door de thuis en schoolobservatie, omdat dat de veilige en normale situaties zijn voor een kind. Veel kinderen gedragen zich anders op een vreemde locatie. Daarom vind ik het vreemd dat ze alleen daar gesprekken hebben gehouden en alleen een iq test. Tuurlijk, bij sommige kinderen is het veel sneller duidelijk dat er wel sprake is van autisme en dan zou het mogelijk overbodig kunnen zijn. Maar juist omdat er getwijfeld wordt zou ik liever meer onderzoeken zien.
nog bedankt voor de tip. Heb gisteravond gelijk integrale vroeghulp gemaild,net gebeld en er wordt vandaag nog een aanmelding gestuurd naar onze regio en de bedoeling is dat ze in maart al wordt besproken binnen het team.
Geen herkenbare situatie, maar zoals je het omschrijft, heeft ze verschrikkelijk veel moeite met emoties. En daar krijg je de hele dag mee te maken. Het uit zich dan in driftbuien. Vooral teleurstellingen zijn driftbuigevoelig en dat kan natuurlijk overal door ontstaan. Ze zal moeten leren dat agressie niet de manier is om dit aan te pakken, maar dat is natuurlijk best moeilijk. Dat je hulpt zoekt is dus juist goed. Het hoeft natuurlijk niet te betekenen dat ze wat mankeert. Mag ik vragen of ze sport en zo ja, welke sport? Ik ken een aantal budo-instructeurs en die geven ook budolessen (oa tuimelbudo, ju-jutsu, aikido, kobudo) aan moeilijke kinderen en pubers. Die leren beter om te gaan met hun emoties en krijgen een bepaalde discipline daarin mee. Bovendien verandert hun houding waardoor ze ook nog eens minder snel het mikpunt van pesterijen zijn (want jouw dochter is natuurlijk een makkelijk slachtoffer. Pesters kijken graag hoever ze kunnen gaan voor het escaleert, maar hopelijk is het nog niet zo ver). Geen wondermiddel, maar een goede budoschool kan zeker een handje helpen zodat ze zichzelf beter onder controle krijgt. Het is natuurlijk nooit een vervanging van professionele hulp. En als je dit een waardeloos advies vindt, even goede vrienden. Jij kent je dochter het best en ik krijg enkel een indruk van een stukje tekst.
Ik begrijp volledig dat je ten einde raad bent TS! Het is ontzettend lastig als je niet weet wat er precies met je kind aan de hand is en waar je het beste terecht kan. Ik werk zelf als psycholoog (in het onderwijs) dus hopelijk kan ik je wat tips geven. - Karakter is in principe een goede organisatie, maar zij werken erg geprotecolleerd. Mijn advies zou zijn meld je inderdaad aan bij Integrale Vroeghulp. Zij bekijken waar je het beste terecht kan met jullie vragen en zorgen en begeleiden jullie ook bij dit traject. - Zoals al gezegd is heb je meestal een diagnose nodig om in aanmerking te komen voor verdere ondersteuning. In het onderwijs is dit sinds de wet op passend onderwijs veranderd. De REC-indicatie, zoals in een eerder geschreven post, bestaat niet meer. Om toegang te krijgen tot het speciaal onderwijs wordt nu een Toelaatbaarheidsverklaring aangevraagd. Dit doet de school en hoeven ouders dus niet te doen. Aan het verkrijgen van deze verklaring zijn een aantal voorwaarden verbonden. Een diagnose is niet nodig, mits de problematiek van jouw dochter uitgebreid beschreven wordt in de vorm van gedragskenmerken. Daarnaast moet de school waarop jouw dochter nu zit aan kunnen tonen dat zij 'handelingsverlegen' zijn. Hierbij moeten zij beschrijven welke extra ondersteuning ze nu al op school hebben ingezet voor jouw dochter en wat het effect hiervan was. Het is dus belangrijk dat er nu op school al extra ondersteuning wordt ingezet. Ik zou hierover in gesprek gaan met de school. - De huidige school van jullie dochter heeft zorgplicht. Dit houdt in dat zij op zoek moeten gaan naar een andere geschikte school voor jullie dochter, wanneer zij vinden dat ze bij hen niet langer op de goede plaats zit. - In jouw beschrijving van het gedrag van jullie dochter lijkt het erop dat zij vooral last heeft van prikkelverwerkingsproblematiek. Dit past bij veel verschillende diagnoses en dat maakt het ontzettend lastig. Naast een psycholoog/psychiater kan een ergotherapeut gespecialiseerd in Sensorische Integratie jullie en school goede tips geven hoe hiermee om te gaan thuis en in de klas. Mocht je nog vragen hebben TS dan mag je me pb'en! Heel veel sterkte met jullie zoektocht!