Ik kan het niet loslaten.

Gek is dat hè? Wijt t maar aan je hormoontjes.. T is toch n grote impact geweest allemaal en tja dat moet nu n plaatsje krijgen en 'afgesloten' worden?!

 

Ach gos
Ik ben benieuwd of ik dat gevoel ook zal hebben straks. Ik kan me er namelijk zelf niet veel bij voorstellen. Niet dat ik zwanger zijn niet leuk vind maar ik vind het erg lang duren enzo.
Als je er nog vaak aan denkt moet je misschien eens een afspraak met die verloskundige maken die de bevaling heeft gedaan al is het maar 10 minuutjes?

 

ik heb het ok maar voor mij is het nog maar 2 weken geleden
ik denk ok meer over de bevaling het heeft best een hele inpekt

 

Ik zou ook nog even een gesprekje aangaan, meid. En misschien een flink potje huilen... het is niet niks, he

Hier ook van die verdrietige momenten, hoor...

 

Ik heb het ook gehad, inmiddels is het drie jaar geleden en heb het nu niet meer

Op medische indicatie ben ik in het ziekenhuis bevallen, en dat liep allemaal zo bijzonder en mooi.
Toen ik een dag later thuiskwam, had ik gewoon een kater. Miste de verpleegkundige en de aandacht die je in het ziekenhuis krijgt.
Ik kreeg ook een verdrietig gevoel als ik er aan dacht. Terwijl hetgeen waarvoor je naar het ziekenhuis gaat, gelukkig in de wieg ligt.

ALs ik jou was, zou ik gewoon een gesprekje vragen met de verloskundige, om het gewoon te uitten.

 

Ohw wat herkenbaar zeg. Ik heb het zelfs nu nog, moet er echt elke dag nog om huilen dat het allemaal zo snel gaat, dat ik m'n zwangerschap zo bijzonder vond en mis, het mensje in m'n buik wat alleen maar van mij was, de bewegingen in je buik, de bevalling wat oh zo bijzonder is, de lieve kraamverzorgende en verloskundige, de geur van je kindje voor het eerst, het de eerste keer zien, de eerste bijzondere week, lekker boven in bed, meisje bij ons, visite die naar boven kwam, het verwend worden. Oh wat mis ik dat. Ik blijf maar malen dat die tijd nooit meer terug komt. Ik vraag me echt soms af of dat wel normale gevoelens zijn.

Ik moest ook echt verschrikkelijk huilen de dagen voor het eindgesprek bij de Vk en ook toen ik het gesprek had, vond het zo erg dat dit de laatste keer was, het was zo'n fijne, mooie en bijzondere tijd. En tuurlijk is het nu ook heel gaaf, maar toch anders.

 

ik ken dat gevoel, ik heb het nu nog na 4,5 maand. ik verlang naar die tijd terug van controles enzo, ik kan ook nog steeds niet uitgepraat raken over de bevalling enzo.

 

Nou ben blij te horen dat ik dus niet de enige ben. Vond mezelf al extreem aan het worden. Vind het wel heel raar van want normaal ben ik best nuchter, en het was ook niet zo dat mijn zwangerschap nou heel prettig verliep, maar toch verlang ik er naar en vond ik het zo bijzonder.

Had jij een moeilijke bevalling?

 

Oooooo wat fijn om te lezen dat ik (en een vriendin van mij) niet de enige ben...Ik dacht echt dat ik een of andere muts aan het worden was. Ik mis soms gewoon de bezoekjes aan de vk, stom he? Het was ook zo'n fijne tijd moet ik zeggen. Die vriendin van mij had dat ook. We hebben dan ook samen tegelijkertijd de laatste afspraak gehad bij onze vk en hebben onze vk een klein cadeautje gegeven....en een foto van onze kids! Nu op naar de 2e.... hahahaha nee hoor!

 

Ja dat kadootje hebben wij ook gedaan, alleen die hadden we alvast gegeven de laatste keer dat ze hier thuis kwam voor controle. Fijn dat je vriendin het ook zo ervaart dan kan je in iedergeval je gevoel en verhaal kwijt.

 

ja ik had op de na controle ook een cadeautje gekocht voor de vk en ik zie ze regelmatig in het dorp lopen en ze spreekt mij nog altijd aan. succes

 

Ik moet inderdaad ook steeds aan de bevalling denken terwijl die zo vlot en mooi is gegaan.
Ook mis ik me mooie buikje.
Ik heb natuurlijk iets geweldigs moois er voor teruggekregen maar toch, 9 maanden leef je er naar toe en binnen een ochtendje was de bevalling achter de rug.
Volgende week heb ik de laatse controle van de vk ben benieuwd of ik een traantje zal laten.

liefs

ps wat hebben jullie voor cadeautjes gekocht

 

ik heb het ook... kan mijn bevalling niet loslaten..
het ging heel mooi, ontspannen enzo niets bijzonders..
misschien omdat ik weet dat het mijn laatste is.....
kan als ik eraan terug denk ook echt wel een potje janken....
dat doe ik dus ook wel es. ben bang dat fit gevoel anders nooit meer weggaat. het is ook een hele gebeurtenis zo'n bevalling!
heb nu alweer de rare kriebels in mijn buik.
zullen wel de hormomnen zijn!

 

He meid,
Hier nog zo 1 hoor
Niet dat ik per se gauw weer zwanger zou willen zijn (moet mijn bevalling eerst een plekkie geven en dan weer zwanger zien te worden, als manlief dat ziet zitten .... maar dat is een heel ander verhaal ) maar ik begrijp je heel goed.
Ik moet nog op nacontrole en de vk die mijn bevalling heeft gedaan zei zelf dat ik die controle bij haar in moet laten plannen.
Manlief gaat ook mee, Ruben gaat lekker mee en we gaan er gezamenlijk een streep onder zetten.
Ik zou het inderdaad gewoon uiten! Zeker als je met de bevalling opzich in je maag zit meid.
Mijn bevalling was ook drama en heb thuis extra controle gehad...heel fijn.
Denk echt dat ik het ergste nu al wel gehad heb.
Succes meid, hoop dat je het gauw een plekje kan geven!
Elmo

 

voor mij is het allemaal al weer bijna een jaar geleden, maar heb nu wel vaak iets van oh vorig jaar rond deze tijd... en ik kan sinds de zwangerschap overal om janken, mooi boek, zielige film... en in de kraamtijd... toen de kraamverzorgster voor het laatst was... janken.....toen de vk voor de laatste controle kwam... janken... zelfs nu ik jullie verhalen lees moet ik even slikken.... en weet je wat ik nou zo leuk vind, mijn man heeft er ook last van....zaten we naar van die uniceffilmpjes te kijken op tv, zaten we samen te janken haha. maar goed, bereid je maar voor, het gaat niet meer over, dat sluipt er gewoon in als je moeder word, niks aan te doen, gewoon mee leren leven haha