Hoi, Ik ben benieuwd naar herkenning. Mijn dochter van net 5 heeft een paar vriendinnetjes in haar klas met wie ze ook weleens na schooltijd speelt. Een meisje is van huis uit Franstalig en haar Nederlandse zinsbouw is dus soms wat 'krom' (werkwoorden verkeerd vervoegen, die en dat door elkaar halen, etc.) Onze dochter is qua taal sterk en de juf zegt ook dat ze in de klas een van de 'verbaal vaardige kinderen' is. Maar wat me opvalt is als ze met dat vriendinnetje speelt, ze haar zinsbouw en kromme grammatica helemaal overneemt. Ze doet dit dan ook als ze iets aan mij komt vragen. Als ik haar erop aanspreek zegt ze het juist, maar ik vind het wel apart. Je zou denken (hopen) dat dat vriendinnetje door haar juist beter Nederlands gaat praten, en dat mijn dochter dan weer wat Frans zou oppikken. Zo werkt het dus niet Herkennen jullie dit? En wat zouden jullie doen als ze dit doet? Telkens 'corrigeren' of negeren/laten gaan? Ze heeft het alleen bij haar, met andere vriendjes is er geen probleem en praat ze als zichzelf.
Klinkt niet heel onlogisch. Ik ga zelf ook een slechtere variant van mijn behoorlijke goede Engels spreken als ik tegenover iemand zit die slecht Engels spreekt. Tot mijn persoonlijke frustratie trouwens
Klinkt idd logisch. Mijn oudste is erg gaan stotteren na een poosje internsief met een stotterend vriendinnetje gespeeld te hebben. Ging vanzelf weer over, maar was echt even heftig! Zelfs een poosje logopedie voor gehad.
Ah ok, het is dus niet onlogisch. Dan laat ik het gewoon gaan, het zal vanzelf wel verbeteren dan. @MirW dat is inderdaad heftig!
Volgens mij is dat wel heel normaal. Een kind van 5 zit ook nog volop in de ontwikkeling mbt taalvaardigheden. Onze dochter en buurmeisje van dezelfde leeftijd spelen veel samen. Vorige zomervakantie (net nadat ze beide gestart waren op school) telden ze precies op dezelfde (foute) manier tot 20, ze sloegen precies dezelfde cijfers over. Inmiddels kunnen ze beide prima tellen Kinderen kopieren alles wat ze horen, ook ons taalgebruik, maar ook van vriendjes/vriendinnetjes. Op een gegeven moment gaan ze vanzelf ontdekken en aanvoelen wat wel en niet klopt.
Precies dit, mijn zoon heeft een taalontwikkelingsstoornis en zijn nichtej waar hij graag mee speelt (en die behoorlijk bijdehand is ) die doet dat ook tijdens het spelen met hem. De logopedistes bij mijn zoon op school, zeggen ook vaker dat een kind nooit iets wat hij wel kan, zal verleren. Dus als ze bepaalde taalvaardigheden hebbem verleren ze die niet. En idd als jij tegenover iemand zit, die gebrekking Nederlands praat, zou je jezelf eens moeten horen denk ik hahah
Mijn dochter heeft een tijdje gebrouwd [af en toe vergat ze het wel te doen] omdat een jongetje uit haar klas dat deed. En toen ze een paar keer met een kindje uit het zuiden des lands speelde praatte ze opeens ook met een zachte g.