Een goede vriendin van mij gaat binnenkort verhuizen, ze is dus samen met haar man ook opzoek gegaan naar een gatouder voor hun zoontje van bijna 1 jaar. Vandaag hadden ze een gesprek met een potentiele gastouder. Die mevrouw had twee kindjes die helaas op 6 en 7 jarige leeftijd kwamen te overlijden aan een erfelijke spierziekte. Echt verschrikkelijk dus en daar kom je nooit overheen. Ze had voor haar kindjes thuis een altaartje gemaakt... Helemaal niks mis mee vind ik. Maar goed aan het einde van het gesprek vroeg de man van mijn vriendin of ze de slaap/ speelkamer mochten zien. Dat mocht. Maar wat ze dar zagen was zo raar... De kamer is zoals ik van haar begrepen had naar haar inziens nooit aangepast zeg maar nadat haar kindjes waren overleden. Het was echt nog alsof de kindjes daar woonden en ik snap heel goed dat je echt niet zo makkelijk de kamer van je overleden kinderen opruimt maar als je jezelf als gastouder aanbiedt dan vind ik wel dat je het kamertje moet aanpassen aan de leeftijden van de oppaskindjes ( jonge kindjes) ook hing aan de muur fotos van haar kindjes in et ziekenhuisbedje met infuus enz enz. En zelf het ziekenhuisbedje stond daar nog in de kamer waar de oppaskindjes dus spelen. Ik vind het erg raar dat dat mag eingelijk
Of het raar is weet ik niet maar ik zou er zeker geen fijn gevoel bij hebben.Dat heb ik nu al niet nu ik het zo lees. Gaat het zoontje van je vriendin er heen?
Nee nadat ik haar gesproken had niet. Ze wist het niet zeker ondat het wel een hele aardige vrouw was dus ze zat een beetje in de twijfel. Maar heb eerlijk gezegd dat de keus natuurlijk bij hun ligt, maar ik mijn kinderen daar niet zou achterlaten
nee heel sneu voor die vrouw maar ik zou mijn kindje ook niet naar z'n gastouder brengen wie weet hebben ze psychologische problemen enz aangezien ze die spullen daar nog hebben
Daar dacht ik dus ook aan en zei ook van tsjah het is niet niks natuurlijk en wie weet ziet ze haar oppaskindjes onbewust als plaatsvervangend ( verkeerde woordkeuze i know maar kon even geen ander woord vinden)
Nou ja dat ze die spullen nog daar hebben vind ik niet zo raar, denk dat je dat echt niet zomaar weg kan doen. Ik vind het raar dat ze die kamer dan gaat gebruiken om andere kinderen in te laten slapen.
Ik vind het niet raar om een slaapkamer van een overleden kind niet te veranderen. Je hoort dat vaker en in mijn familie heb ik het ook gezien. Over het gebruiken van die kamer voor de opvang, tja, als ze geen andere kamer hebben, wat moeten ze dan? Deze kamer is waarschijnlijk al helemaal ingericht op kindjes.
Nee dat is het juist niet. Hoe kunnen er dan nog fotos hangen van haar kindjes in het ziekenhuisbed aan een infuus en ook het ziekenhuisbed staat daar nog. Verder waren de kindjes 6 en 7 jaar als het mijn vriendin opvalt dat het nog steeds het kamertje van een 6/7 jarige is qua inrichting speelgoed enz. Dan is het kamertje dus niet aangepast
Waarschijnlijk wel: stroomdraden weggewerkt, ramen afsluitbaar, etc. Moet ze de foto's dan weghalen? De laatste foto's van haar kindjes? Die arme vrouw ziet waarschijnlijk niet eens dat infuus, ze ziet de laatste foto's van haar kindjes. Of ik er voor zou kiezen om mijn kind(eren) naar deze gastouder te sturen is een heel ander verhaal. Maar dat vroeg je niet.
Ik vind persoonlijk dat je de fotos iig uit het zicht van die kindjes moet houden. Desnoods op haar eigen slaapkamer hangen?
Ik vind het niet raar dat het kamertje nog intact is. Ook moet je beseffen dat de oppaskindjes hier geen last van hebben. Wij als volwassenen hebben het gevoel erbij, we weten wat een verdriet er geweest moet zijn en nog steeds is en we weten niet wat we zonder onze kinderen zouden moeten, dus worden al gek alleen bij de gedachte dat je ze moet missen. Voor de oppaskindjes is het waarschijnlijk een gewone slaap- en speelkamer.
Dus de foto's van haar kinderen mogen niet op de slaapkamer van haar kinderen hangen? Het zijn, zoals Anakin al zei, de volwassenen die moeite met de foto's hebben. Een klein kind heeft daar echt geen moeite mee.
Dus als jouw kinderen zouden komen te overlijden na een zwaar ziekbed zou jij hun foto's niet ophangen waar andere mensen ze zouden kunnen zien?
Nogmaals... Ik zou ze zeker niet in een kamer ophangen waar de OPPASKINDJES spelen en al helemaal geen fotos van het ziekbed.
Ik denk dat het juist een toegevoegde waarde kan zijn, die foto's daar. Als het de kinderen opvalt(wat bij een bepaalde leeftijd natuurlijk zo is), dan zullen ze er naar vragen. en dan kan er op een kinderlijke manier uitgelegd worden waar die slangetje voor zijn enz. Voor ons, volwassenen, zijn het emotionele foto's. Voor kinderen is dit heel anders. Er zijn vast afspraken te maken over dingen die wel gezegt worden en wat niet. Oh en buiten dat......hoe weet jij wat je in hun plaats zou doen? Als jij geen kind hebt verloren of nog veel erger 2 kinderen, dan kun je daar natuurlijk niet over oordelen!!!
Dus een gastouder mag de foto's dan niet ophangen? Want in de woonkamer spelen de kinderen natuurlijk ook. Of wacht, de laatste foto's van haar kinderen moet ze dan zeker verstoppen op de slaapkamer ofzo ?
Naast dat ik denk dat deze mevrouw dat zelf moet weten, vraag ik me af waarom het hier (en dan ook nog in de lounge) online word gezet? Ik zou het erg pijnlijk vinden om mijn verhaal hier terug te lezen. Zo groot is Nederland niet. En nee ik vind het dus niet raar. En als je vriendin dat wel vind, dan moet ze een andere gasthouder zoeken.
Is goed hoor meid... Ik ken mezelf vast niet goed genoeg om te weten dat ik zulke fotos niet zou ophangen in de speelkamer van de oppaskindjes.