Dat lost zichzelf gewoon op, kinderen leren om door te slapen als de ander wakker is. Er zijn immers maar heeeeel weinig kleine kinderen (1%?) in de wereld die alleen in een kamer slapen. Ik zou dat absoluut niet als een probleem beleven, na een maand weet een kind niet anders.
Vanaf een bepaalde leeftijd zou ik jongens en meisjes wel apart doen, maar verder kunnen kinderen best op 1 kamer. Begrijp me niet verkeerd, het is als puber heel fijn om een eigen kamer te hebben, maar wat niet is, dat is niet. Het is zeker geen kindermishandeling of iets dergelijks. Als dat jullie enige issue is, dan zou ik het daar niet vanaf laten hangen.
Hier zijn de oudste twee jongens op 1 kamer gaan slapen toen de jongste is geboren. De jongste is nu inmiddels 4 en de oudste 15 en 13, dus ik heb al meerdere keren voorgesteld om juist de jongste 2 samen op een kamer te laten slapen, zodat de pubers elk hun eigen kamer weer hebben. Maar nee hoor, daar willen ze niks van weten! Ze hebben het beregezellig samen
Dat gaat pas spelen als de puberteit zich aandient Voor die tijd kan het prima, kan ik uit ervaring zeggen
Ja, dat denk ik ook, bij ons zal de baby ook meer op karakter bij 1 van de andere op de kamer gaan dan op basis van geslacht.
toen wij naar ons huis van nu verhuisden, sliepen zoon van toen 5 en dochter van toen 2 samen. beiden hebben in hun leven nog nooit zo goed geslapen als toen. ging prima. nu slaapt dochter van 4 met babyzoon, al is dat maar af en toe omdat hij veel wakker is snachts, dus dan bij ons slaapt. maar de keren dat hij wel daar slaapt en een paar keer huilt snachts zijn nog geen probleem, dochter slaapt er gewoon doorheen.
Ondanks dat we genoeg slaapkamers hebben slapen onze twee dames sinds een maandje ook bij elkaar op de kamer. Reden: dat wilden ze graag zelf! Mijn ideaalbeeld was ook dat ze allemaal een eigen kamertje kregen maar zo is het ook prima. Ook hier geldt dat ze sindsdien beter slapen dan ooit. Tuurlijk zijn er wel eens momenten dat ze donderjagen maar dat gebeurde anders ook wel. Laatst had onze oudste midden in de nacht last van haar nek, ondanks haar huilen sliep de jongste overal doorheen. En andersom ook hoor! Het ging/gaat eigenlijk allemaal een beetje vanzelf en veel makkelijker dan ik had gedacht.
Mijn enige ervaring is dat mijn ouders vroeger uit pure wanhoop een gipse muurtje tussen het bed van mn zusje en mij in hebben geplaatst... Als wij met dit probleem te kampen zouden hebben, zou ik in ieder geval een kamerscherm aanschaffen, zodat mn dochters elkaar niet direct zouden kunnen zien vanuit hun bed. Ze zijn nu nog vrij jong, dus ik denk op zich dat ze er snel genoeg aan wennen. Misschien dat ze elkaar de eerste week of weken nog af en toe opzettelijk wakker maken of houden, maar daarna gaat het nieuwtje er snel van af en leren ze heus wel samen slapen. Het lijkt me lastiger om nog twee jaar te wachten en ze dan samen op een kamer te zetten.
Vast heel dom, ongetwijfeld al geprobeerd of niet mogelijk door de omstandigheden. Maar, slaapzak? Dan kunnen zn benen niet tussen de spijlen...