Zit lekker met mijn man op de bank wat te zappen. We kijken op National Geographic naar een programma. En dan uit het niets begint zo'n reclame.. Het meest ongelukkige, uitgehongerde, hartverscheurende huilend kindje in beeld. Het hoofdje te groot voor het broodmagere lijfje. Een moeder die het kindje vast houd maar geen troost kan bieden omdat ze zelf geen melk/eten heeft. Het breekt mijn hart, iedere keer weer.. Het zorgt ervoor dat ik me rusteloos voel. Ik wil iets doen! Geld overmaken naar de 101 organisaties die zich daar inzetten vind ik lastig. Feit; een groot deel van het geld komt daar helemaal niet terecht maar blijft plakken op het hoofdkantoor in NL of waar dan ook. Wat doet zo'n reclame met jou? Ben je iemand die vindt dat het hier in Nederland eerst beter moet gaan? Of zie je ontwikkelingshulp het liefst helemaal verdwijnen? Doneer jij aan een goed doel, of help je op een andere manier? Weet je een betrouwbare organisatie om aan te doneren?
Het doet me zeker wel wat. En nee ik vind niet dat ontwikkelingshulp moet verdwijnen. Maar... Als je kijkt naar bijv Afrika waar hongersnood heel erg is dit is al zo verschrikkelijk lang zo en door de corrupte regeringen in veel van die landen komt de helft van het geld niet bij de mensen terecht maar bij het kopen van wapens ed. Ik steun wel goede doelen maar niet daar. Ik steun kika kwf Hartstichting en ik spaar airmailes voor stichting aap. En dat vind ik momenteel voldoende.
Nu ik zelf een kindje heb doet het me meer dan vroeger. Ik kan er nu niet zo goed meer naar kijken zelfs.. Toch doneer ik niet want zoals jij zelf ook al zegt,er blijft teveel aan de strijkstok hangen EN als er dan al wat in het land zelf terecht komt,is de kans groot dat het alsnog niet bij de bevolking terecht komt met die corruptie daar.. Daarbij vind ik ook dat ons eigen land eerst eens de crisis moet overwinnen. Als we zelf instabiel zijn,hoe kunnen we dan een ander helpen?
Om heel eerlijk te zijn doet het mij niet zo heel erg veel. Ik weet gewoon dat de makers van de spotjes op je emotie proberen in te spelen. Of het nou voor dieren of mensen is, ik ben daar niet zo heel erg gevoelig voor. Kan best zijn dat het veranderd op het moment dat we onze kleine hebben.
Om eerlijk te zijn: o nee daar hebben we weer zo'n reclame Zijn zoveel reclames voor dat het weinig indruk meer maakt.
Ja ik vind dat erg om te zien. maar ben wel van mening dat we eerst de arme kindjes in ons eigen land moeten helpen. eerst onze eigen zaakjes op orde
Ik geef geld aan unicef en aan edukans. Met name in die laatste organisatie heb ik veel vertrouwen. (Zij richten zich trouwens niet specifiek op honger. Maar als rasechte onderwijzeres geloof ik er natuurlijk heilig in dat onderwijs de eerste stap is om die kinderen en later hun kinderen een beter kans te geven op een leven zonder honger en sterfte door ziektes die makkelijk voorkomen hadden kunnen worden,) Verder zijn wij wel heel bewust veel minder vlees gaan eten, omdat de overmatige vleesconsumptie in Westerse landen ook flink bijdraagt aan de oneerlijke verdeling van voedsel en dus ook honger in arme gebieden. Overigens is het niet zo'n reclame die me gelijk raakt hoor. Meer doordat ik er ook via andere kanalen wel meer van weet en er zelf over nadenk. Het is vreselijk voor mensen in die situatie. We beseffen hier vaak veel te weinig hoe gelukkig we onszelf mogen prijzen dat we in dit deel van de wereld geboren zijn. Ook al kun je hier natuurlijk ook met tegenslag en ellende te maken krijgen. Maar het feit dat we ons daar druk over kunnen maken, geeft eigenlijk al aan dat we dus in onze basisbehoeftem zijn voorzien. Wat betf ontwikkelngshulp: Ik zie mensen nooit als 'zomaar' zielige en hulpbehoevende , afhankelijke wezens. We gooi er veel te vaak wat geld en voedselpakketten naartoe, want dan zijn we van ons eigen schuldgevoel af. Vervolgens klagen we dat het toch niet helpt, want die mensen blijven maar honger houden. En het geld zal allemaal wel verkeerd terecht gekomen zijn. Da's helemaal fijn, want dan kun stoppen met geld geven zonder je daar dan weer schuldig over te voelen. "Je kunt mensen met honger een vis geven. Maar je lost het probleem pas op als je ze een hengel geeft." Ik ga er vanuit dat de meeste mensen veerkrachtig zijn en het liefste zelf in hun bestaan voorzien. Natuurlijk moet je soms na een ramp beginnen met acute basishulp zoals voedsel, tenten, medicijnen. Maar dat mag nooit het enige zijn. Geef ze onderwijs (kennis), microkrediet, zaad en waterput e.d. Laat mensen nou eens zelf aangeven waar ze behoefte aan hebben. Laat ze er zelf voor werken. En zorg dat hetgeen dat je geeft erop gericht is om de toekomst beter te maken. Zorg dat ze straks de middelen en kennis hebben om voldoende voedsel te bouwen. Wat dan vervolgens niet opgekocht moet worden door allerlei westerse boeren voor vleesproductie en bio-brandstoffen.) En leer ze voedsel verbouwen op een efficiënte manier, zodat er ook mensen over zijn die zich niet met landbouw bezig hoeven te houden maar andere vakken kunnen leren. Zodat ze in de toekomst eigen artsen e.d. hebben. Dan is het geld beter besteedt dan wanneer je er na elke droge periode opnieuw een hoop voedselpakketen naartoe stuurt. Maar ja... Soms heb ik het idee dat de rijkere landen de mensen in de derde wereld liever afhankelijk, onwetend en ongeemancipeerd houden. De opkomende Aziatische economieën worden gezien als een bedreiging. Stel je voor dat Afrika zich ook nog gaat ontwikkelen...
Oh ja, ik vind het vreselijk, net als die reclames met verwaarloosde en mishandelde dieren. Maar toch zap ik verder en steek m'n kop in het zand...
Echt raar, ik geef net een uitgebreide reactie. Maar ik kreeg het bericht dat mijn tekst eerst door een moderater moer worden goedgekeurd. Ik kan me echt met de beste wil van de wereld niet bedenken wat voor woorden ik gebruikt heb die niet zouden mogen. In het kort: Dat soort reclames raken mij niet speciaal. Ik geef aan unicef en edukans, dat zijn organisaties waar ik vertrouwen in heb. (Men name die laatste, trouwens.) En we eten bewust veel minder vlees, omdat de overmatige vleesconsumptie in het westen ook enorm bijdraagt aan een oneerlijke verdelng van voedsel in de wereld. Ik ben van mening dat het blijven sturen van allerlei voedselpakketten e.d. weinig zin heeft. Wel als acute noodhulp na een ramp. Maar verder: als iemand honger heeft, geef hem dan geen vis maar geef hem een hengel en leer hem vissen. Ik ben dus een groot voorstander van ontwikkelingshulp in de vorm van onderwijs, microkredieten e.d. Geef één keer zaad en leer mensen op een efficiënte manier voedsel verbouwen. Genoeg om van te eten en om zaad over te houden voor volgend jaar. En wel zo efficiënt dat er tijd en menskracht over blijft om ook op andere manieren geld te verdienen. En laten we er ook eens mee ophouden om in arme gebieden grond en grondstoffen op te kopen, zodat wij er biobrandstoffen van kunnen maken of ons overschot aan vee kunnen voeden.
Het raakt me wel, maar omdat er steeds meer reclames over komen, doet het me eigenlijk steeds minder..
Jij hebt ook een onderwijsachtergrond toch? Volgens mij is het vooral in die hoek een 'populair' goed doel. Grappige is: ik steunde ze al jaren, maar ontdekte pas recent dat mijn opa (ook leraar) nog aan de wieg heeft gestaan van één van de organisaties waar later edukans uit is voortgekomen. Vond ik wel leuk.
Het raakt me wel in mijn hart, de gedachte dat er nog zo veel kinderen ( en ook volwassenen) zonder eten zitten. De reclames zelf vind ik echt ontzettend irritant, ik steun ook niet zo snel goede doelen omdat ik me afvraag of alles wel zo goed terecht komt. Liever zie ik dat de denkwijze van de regering van dat soort landen veranderd en er geinvesteerd gaat worden in zelfredzaamheid. Een kudde vee, zaden om zelf eten te verbouwen enzovoorts.
Eens, en vanuit dit oogpunt steun ik Kiva met microkredieten. En verder doen de reclames me niet zo heel veel. Ik heb veel gereisd en ben in heel veel derde. Wereld landen geweest en ben daardoor wat harder geworden denk ik. Hulp geven, op grote of kleine schaal, is vaak big business. Ik heb gezien hoe 's ochtends in La Paz gehandicapte kinderen uit een dikke Mercedes werden gegooid om de hele dag te bedelen bij toeristen, en werden 's avonds ook weer in diezelfde Mercedes opgehaald. Ik heb niet de illusie dat ze dat geld mochten houden.
Idem Ook aan de deur doneer ik niets. Mijn man doet opbouwmissies (als militair) en dat vind ik meer waard. Dat komt tenminste aan, mensen leren nieuwe dingen. Watervoorziening, stroom, scholen en wegen worden gebouwd. Geld verdwijnt nogal eens naar andere doelen, wapens, of wordt in eigen zak gestoken. Het komt 9 van de 10 keer niet aan bij die kindjes. Het blijft vaak bij mensen hier of invloedrijke mensen daar hangen.
@Tupp prima verwoord Haha ik wilde het er ook bij zetten, maar jouw uitleg slaat de plank precies raak!
Die reclame vind ik echt verschrikkelijk. Het liefst pluk ik dr uit mijn tv Ik steun iets dat aan microkrediet doet ( weet de naam zo even niet ).
ja dat gevoel deel ik wel, natuurlijk doet het me wel wat maar ik heb niet het gevoel of het wat helpt als we wat overmaken want dat doe ik in principe vanaf dat ik weet al (vanaf kinds af aan herinner ik me dezelfde acties en beelden namelijk) ik heb niet het idee dat dat ooit gaat veranderen en als ik dan een docu zie over hoe mensen daar denken (als je aids hebt moet je een maagd ontmaagden want dan word je zogenaamd beter, over zogenaamde "bezeten" "heksen" kinderen, hoe hoog het alcoholmisbruik e.d. daar is dan denk ik, laat maar, ik denk als NL een kans zou krijgen dat we die flink zouden aanpakken (denk aan andere landen waar iets ergs gebeurd) ik heb niet het idee dat ze daar bewust ooit gaan veranderen.. er zijn wel genoeg mensen die dat willen maar ook genoeg mensen die het niet willen / teveel in hun eigen wereld even om het te kunnen of idd criminele wereld die het wel goed vind... Het klinkt heel hard maar dat gevoel heb ik erbij en ja als ik die kindjes die dan zie ik onschuldige kinderen die er niets aan kunnen doen maar als moeder zijnde zou ik ze ook niet zo op de wereld hebben gezet voordat ik mijn leefomgeving had verbeterd dus het blijft een cirkel...
ja dat vind ik dan wel een goed iets, iets wat ze zelf kunnen doen en ondersteunen vind ik beter dan zomaar geld geven..