Bedankt weer voor de reacties. @ Moontje, nee dan hadden we de kamer ook niet veranderd, maar als ze leefde hadden we onze *dochter doorgeschoven naar een andere slaapkamer die we dan op zouden knappen. @ Babyengel, klopt je hebt helemaal gelijk. Niks van aantrekken... Pas als mensen hetzelfde meegemaakt hebben (wat niemand gegund is) weten ze pas waar je over praat.
Ik zou het kamertje ook gewoon zo laten. Op die manier heb ik het idee dat het toch ook een beetje het kamertje is voor ons meisje* wat voort zou leven in ons toekomstige kindje. Bovendien is alles met liefde uitgekozen. Of het nu voor je meisje* was wat niet bij jullie mocht blijven of dit nieuwe wondertje.
Volg echt je hard , En kleding R* had ook wel wat witte kleding die heeft C dus ook gewoon aan gehad. En heel eerlijk ik heb C in het begin ook hij genoemd na de geboorte en voelde me heel schuldig. Het is en blijft altijd Broer of Zus en zwijgen doen wij ook niet. Pas geleden een oud vrouwtje ja alleen is wel alleen he ja mevrouw maar C is gezond en ze heeft een Broer alleen niet hier
ik heb ook alle neutrale kleertjes gebruikt bij dani die van zijn zusje romy* waren. ik zie niet in waarom niet... en het kamertje heb ik gelaten zoals het was... alleen al het roze vervangen voor blauw. maar er is geen 1 kleding stuk of wat dan ook wat hier de deur uit gaat wat van romy* was het is misschien een gekke gedachte maar dan denk ik als ik dat weg doe dan doe ik haar ook weg, stom he ... maar doe wat je hart je ingeeft, en wat andere zeggen lekker aan je reet laten roesten..
Ik zou het ook zeker zo laten. Ik vind het persoonlijk iets heel moois. Zo blijft er toch ook altijd iets bij jullie van jullie vorige kindje. Mijn moeder heeft twee keer kleertjes gekocht allebei de keren dat ik zwanger was. Na twee miskramen zei ze laatst dat ik dit maar weg moest doen, want dat was voor die kindjes. Maar ik vind dat zo'n onzin.
Ik zou ook de boel niet drastisch veranderen zoals andere meubels ed.. maar als een volgende van ander geslacht is misschien andere kleur accent inbrengen... Ik heb van dichtbij mee gemaakt wat een inpact het overlijden van een kindje kan geven, ook werd ons toen gevraagd om juist er over te blijven praten en ieder jaar op haar geboorte/overlijdensdag word er een berichtje gestuurd en een ufo lamp omhoog gelaten. Ze kregen hierna weer een dochter en helaas werd snel duidelijk dat ze deze als "plaatsvervangend" zag... alles ging ze in vergelijking stellen terwijl dit een ander individueel is. Nu 9 jaar later is zij nog steeds dagelijks met het verlies bezig en (helaas) kunnen de andere kinderen hier veel over praten ( oudste zoon 10 jongste dochter word 6) hun kunnen alles vertellen over hun overleden zusje. Ze hebben in huis ook een kist beschilderd en daarin staat de urn. Wel heel mooi. Wat ik bedoel jullie kindje zal altijd jullie kindje blijven en / of een broer/zus zijn/worden, maar let op dat je niet onbewust je kindje meesleept in het verdriet, over praten is altijd goed maar een volgend kindje is niet plaatsvervangend. Ik bedoel dit niet negatief, maar heb het zelf dichtbij gezien en het heeft heel veel invloed op het gezin. Iig heel veel liefde en geluk gewenst in de toekomst en dat jullie een gezond kindje mogen ontvangen!
Helaas herken ik het verhaal hierboven, mijn oudere zus is zelfs vernoemd naar mijn overleden zusje... Leuk als je je naam op een grafsteen ziet staan.. Maar jel, 14 wk alweer! Wat gaat dat snel zeg..
Ik denk dat het allerbelangijkste is, dat jij en je partner doen wat jullie hart je ingeeft. Als jullie hart je ingeeft om de kamer zo te laten, laat het dan zo. Het zijn jullie kindjes en het is jullie beslissing. Toen onze eerste dochter overleed met 24 weken zwangerschap, hadden wij nog (bijna) niets gekocht voor het kamertje of de uitzet. Wij hadden de commode besteld, maar we hebben toen met de winkel gebeld en hebben deze niet hoeven afnemen. Dit kindje zou ook in de familiewieg van mijn mans familie hebben gelegen, maar deze stond nog bij mijn schoonouders. Pas veel later toen ik eindelijk zwanger was van onze 2e dochter hebben we een kamertje ingericht, maar we hebben wel precies dezelfde commode gekocht en onze 2e dochter heeft in de familiewieg gelegen. Wel waren we toen inmiddels verhuisd, dus uiteindelijk was het een ander kamertje. Maar eigenlijk hebben we niets anders gedaan, dan we de 1e keer van plan waren om te doen. Toch - misschien door de verhuizing - is het echt de kamer van dochter 2 en niet die van dochter 1. Dus als ik in die kamer ben, denk ik niet (meer dan anders) aan dochter 1. Ik wens je heel veel sterkte toe en een voorpoedige zwangerschap en een gezond kindje!
ik heb wel de meubels gebruikt en enkele kleertjes maar ik had 2 jongens en nu dus een meid.....de kleding werd dus heel anders aankleding van de kamer had ik voor de tweeling niet, omdat die met 23 weken zijn geboren maar ik heb wel 2 bedjes waarvan 1tje dus nu bij haar oma staat
Ik zou het kamertje hetzelfde houden. Het idee dat daar jullie dochtertje had kunnen liggen zal toch wel op de achtergrond blijven. Ook als je het kamertje veranderd.
wij gaan waarschijnlijk eind deze week de zwangerschap met 23 weken afbreken, omdat ze na de zwangerschap maar 2% kans op overleven heeft door een breuk in het mniddenrif. Onze 1e slaapt nog in de babykamer, de verhuizing van haar naar een andere kamer zetten we nu op een laag pitje. Maar de babykamer blijft gewoon hetzelfde.
Wat afschuwelijk dat jullie deze beslissing moeten nemen. Heel veel sterkte met dit grote verlies, zo laat in de zwangerschap! (sorry, off-topic)
ik zou het niet veranderen, jouw dochter wordt nog steeds grote zus van jullie 2e wonder en meestal gaan spullen over naar de volgende kinderen, ik zou dat nu dus ook zeker doen.
Ik zou het kamertje niet "meer" veranderen dan dat ik zou doen als de baby wel erin gelegen zou hebben en er nu een broertje of zusje zou komen te liggen. Dus niet de meubeltjes enzo vervangen maar waarschijnlijk wel wat andere spulletjes erbij zetten enzo (bijv. een knuffel die voor de baby bedoeld was bewaren in een doosje ofzo en dan een nieuwe knuffel voor broertje/zusje neerleggen)... zo hebben we dat iig voor onze kids gedaan en zo zou ik het, denk ik, ook doen als een van onze kindjes zou zijn overleden.