de waarde van een moeder(moraal verhaaltje)

De waarde van een moeder…

(Verhaal)

Mijn moeder had maar één oog. Ik had echt een hekel aan haar, omdat ik altijd verschut stond door haar uiterlijk. Ze werkte als
schoonmaakster op de school waar ik op zat. Op een dag kwam ze mijn les binnen en vroeg mijn leraar of ik wel mijn best doe in de les. Ik
schaamde me dood. Hoe durfde ze mijn klas binnen te komen? Ik deed alsof ik haar niet ken en keek haar aan met haat in mijn ogen.
Een dag later begon een klasgenoot mij te pesten. HAHAHA jouw moeder heeft maar één oog. Op dat moment voelde ik me gepest en had ik graag
levend begraven willen worden. Ik wou mijn moeder graag dood hebben.
Toen ik thuis kwam begon ik boos te schreeuwen,,, Val dood, door jou word ik op school gepest met je lelijke gezicht. Ze zei helemaal niks
terug en ik twijfelde niet met mijn woorden, omdat ik heel erg boos was.
Geen één seconde had ik na gedacht hoe ze zicht voelde door mijn harde praatjes. Op school deed ik mijn best en ik had mijn besluit genomen
om in
Amsterdam te gaan studeren. Na dat ik mijn diploma had behaald ben ik gaan trouwen en kreeg ik kinderen. Ik leefde heel erg gelukkig met
mijn vrouw en mijn kinderen. Op een dag belde mijn moeder aan mijn deur. Mijn kind deed de deur open en was geschrokken van mijn moeders de
uiterlijk. Het was ongeveer 10 jaar dat ik haar niet had gezien en gesproken. Ik was boos geworden en stuurde haar weg. Wat kom je nou hier
doen? Mijn kinderen worden bang van je ga weg van hier. Heel zachtjes zei ze toen,,, Oh sorry ik ben naar het verkeerde adres gekomen en ze
liep weg. Maanden later werd ik op een dag wakker van mijn slaap midden in de nacht.
Ik droomde over mijn moeder.
Ik had besloten om weer naar mijn oude dorp te gaan om te kijken hoe het met mijn moeder gaat. Ik kwam aan ik belde maar niemand deed de
deur open. De buurvrouw hoorde dat en kwam naar buiten. Ze vroeg aan mij wie ik was, want ze had me niet herkend na al die jaren. Zij
vertelde mij dat mijn moeder overleden was en dat ze een brief had achter gelaten.
Er stond het volgende:

Mijn lieve zoon.

Zolang heb ik aan jou moeten denken. Zolang heb ik jou moeten missen. Zolang heb ik zitten huilen, omdat jij niet bij me was en omdat ik je
nodig had. Ik was al die tijd eenzaam en werd maar zieker en zieker. Het spijt me dat jij door mij werd gepest toen je nog op school zat.
Het spijt me dat je door mij elke keer verschut stond als jouw vrienden wisten dat ik jouw moeder was. Het spijt me dat ik naar je huis ben
gekomen en dat jouw kinderen bang werden door mijn uiterlijk. Één ding moet je nog weten, wat jij nog niet weet. Toen jij nog twee jaar oud
was heb jij en je vader een auto-ongeluk gehad. Je vader was toen dood gegaan en jij had je rechter oog verloren. En ik als moeder kon het
niet hebben
dat jij met één oog zou opgroeien. Daarom heb ik jou mijn oog gegeven. Ik was zo blij dat de operatie gelukt was. Ik was zo blij en trots
dat jij met mijn oog de wereld kon zien.
Met veel liefde voor jou mijn zoon.
Jouw moeder die altijd van je heeft gehouden.
Veel succes in je leven.


ken de waarde van je moeder.......

 

hmm ik ga er vanuit dat het niet letterlijk echt gebeurd is

maar hoe vaak gebeurd het dat je ouders iets doen voor JOUW bestwil zonder uit t eleggen hoe de vork in de steel zit?

en dat je daar niet of pas jaren later achter komt?

HEEL vaak denk ik

i mean.. kijk naar je eigen zoon/dochter
je doet toch alles voor zijn/haar bestwil?

 

overigens.. ook hier stiekum wat traantjes

zouden dat nog hormonen zijn?

 

hoihoi dames,

nee, het is niet echt gebeurt(naar mijn weten) maar het laat meer een moraal zien wat moeder liefde is en ik denk elke moeder zou doen wat "deze moeder" deed.
hihi toen ik het las ook hier tranen hoor ik dacht dit moet ik toch ff met de dames delen.

liefss