teleurstellingen maken ze vaak genoeg mee hoor, dus wat zou je dan tegen jezelf zeggen en je kinderen wanneer jij als ouder het gewilde lekkers van je kind opeet?
Mijn 4 jarige doet vaak boodschappen met oma en weet altijd precies wat oma aan koekjes en chipjes en snoepjes en ijsjes in huis heeft en weet het ook wel te vinden. Ze pakt het niet zelf, maar vraagt wel: "oma, mag ik een stukje chocolade?" en dat is oma inmiddels vergeten waar het ligt, maar zij pakt het dan zo uit de kast.
Vast wel hoor! Maar ik denk ook niet dat het wel of niet afwegen van chips en snoep doorslaggevend is in de opvoeding van een kind. Het gaat om het grote plaatje. Delen = goed. Inhalig = fout. En dan nog heeft iedereen wel eens zijn dagen dat je net iets minder gul bent dan normaal. Althans. Ik ben mij er van bewust dat we niet in een soort Utopia leven waar iedereen altijd alles wat hij/zij heeft uitdeelt aan diegene naast zich.
Als je iets beloofd moet je die belofte ook nakomen vind ik. Mijn dochter is nog heel klein, maar als ik haar iets beloof kom ik dat altijd na en dan maakt het mij geen donder uit of zij het nog weet of niet. Ik weet het nog wel en dat is genoeg. Als ts had geschreven dat zij samen met haar man een lekkere reep chocola had gekocht en haar man eet hem stiekem in zijn eentje op had die man hier zeker geen bijval gekregen, maar had iedereen ts zielig gevonden omdat zij geen chocola meer heeft. Maar goed, om je nou zo druk te maken en hier een heel opvoedkundig probleem van te maken gaat me ook wel te ver, hoor.
'Stoute, stoute mama.' Maar TS neemt hiermee de proef op de som. Ik neem aan dat ze geen onmens is en gewoon een nieuw lekkernijtje voor haar dochter haalt wanneer ze toch om het taartje vraagt.
ja dat zou ik dus nooit doen. Je beloofd het aan je kind, ga je dan lopen liegen dat je het hebt opgegeten en snel een nieuwe kopen of eerlijk zijn en zo een boodschap afgeven aan je kind dat dat blijkbaar zomaar kan zolang je weer een nieuwe haalt? het gaat ook om een stukje vertrouwen. Nu is het kindje van ts nog jong, maar dit soort dingen kun je vanuit een opvoed-oogpunt op een gegeven moment niet meer doen. Kinderen blijven niet eeuwig 'dom'.
Dat klopt, hier verbaas ik me ook vaak over. Heb je wel eens voor de gein op een willekeurige vrijdagavond of zaterdag in een winkelkarretje van een gezin gekeken de (waarschijnlijke) weekboodschappen met snoep, koek etc wat ik hier in 2 mnd in huis heb
Ik zeg nergens dat ze er over moet liegen toch? Ze kan prima toegeven dat mama het eerlijk het heeft opgegeven, maar dat ze zo een nieuw taartje voor *(naam kind)* gaan halen.
Ik ben halverwege gestopt met lezen. Mijn dochter zou het gebakje uberhaupt niet vergeten zijn want dat is een echte traktatie voor haar. Als we dan al een keer een gebakje halen dan neem ik heel vaak er ook 1 voor mijn man mee en of we wachten tot na het avond eten of dochter en ik hebben er al 1 op. Dit gebeurt vaak zo omdat we niet vaak gebakjes halen.
Natuurlijk. Ik bedoel ook niet dat ieder koekje of ieder snoepje hier op de weegschaal gelegd wordt (Figuurlijk dames ) maar ik probeer er wel zo veel mogelijk op te letten dat ieder eerlijk zijn deel krijgt. Of hij nu 18 is (oudste is uit huis, bewaar ik niks meer voor ) of de jongste van 2. Maar wel met kanttekening dat die van 18 soms ook ander lekkers krijgt dan de jongste. Want die mag bijv nog geen pinda's of zo.
Iets speciaals als een gebakje zou ik inderdaad ook voor het hele gezin kopen. Dus niet het ene kind wel en het andere niet. Maar wat je 's avonds wegsmikkelt hoeft je kind toch niet te weten? Het zou mooi zijn als ik nooit meer zou kunnen snoepen omdat het anders 'oneerlijk' zou zijn
Tja sorry, ik vind het ook een beetje inhalig en stiekem overkomen. Had ook liever samen met mijn kind genoten of kind alleen zien genieten. Maar ja, er zijn ergere dingen het maakt je niet meteen een ontaarde moeder natuurlijk.
Sorry maar? ik vind het hele topic gewoon lachen Ts hopelijk heeft het je gesmaakt Ik zou het ook opeten en als goedmaker nog maar eens naar de bakker gaan, nog eentje voor mij en ook echt eentje voor mijn zoon heb ik er toch lekker 2 op
Ten eerste het kind is 3 Ten tweede het kind is het vergeten Ten derde het is niet zo dat het kind huilend aan mama vraagt waarom ze niks krijgt want ze is het vergeten en kreeg een lekker fruitje wat word alles weer uit de context gegooid zeg! Nee natuurlijk doe je dit niet bij een kind van 8 die het niet is vergeten duuhhhhh maar dat is ook niet het verhaal van TS!
haha ja sta er anders in.. zo zie je maar. Wanneer iets hier op is, is het op en ondanks dat de supermarkt hier aan de overkant zit is het dan klaar voor ze. Ik wil ze niet het idee geven dat alles zomaar bijgekocht of vervangen kan worden, al helemaal geen gebakjes. wanneer mijn man voor zichzelf en voor mij een gebakje gehaald zou hebben en het vervolgens stiekem zou opeten en daarna zou zeggen dat hij wel een andere voor me zou halen zou ik zeggen dat het al niet meer hoeft omdat veel dingen voor mij puur om de intentie gaan.
Dat moet je ook groter zien. Het is namelijk niet eerlijk als je je kind elke vorm van 'lekkers' onthoudt terwijl je zelf elke avond je neus in een zak chips stopt. Eerlijk is eerlijk, dat zie ik namelijk (ook op ZP) heel erg veel voorbijkomen. In een topic wordt opgeschept over hoe hun kind enkel water drinkt bijvoorbeeld en een week later opent moeder een topic over hoe ze van haar frisdrankverslaving afkomt (bij wijze van spreken).