Dat denk ik dus ook, dat dit het gevolg daarvan KAN zijn. Ik leer mijn kinderen liever dat soms de een "geluk" heeft en soms de ander. En negen van de tien keer delen ze uit zichzelf alles met elkaar. Ik hoef er eigenlijk niet naar om te kijken.
Nee, want die heb ik nooit in huis En met andere dingen die ik wel in huis heb doe ik dat dus ook niet stiekem. Hooguit wat hapjes cremefraiche tijdens het koken, telt dat ook? Hoewel ik ze daar denk ik niet zo'n plezier mee doe
nou als ik lees hoe mensen "afgekeurd"worden omdat ze tussendoor wat snoepen en kind niet. dan zal het niet lang duren voordat er felle discussies ontstaan wat uitmond op reltopic
Over leeftijd, ik ben 28, maar mijn ouders deden echt nooit moeilijk over lekkers. Een keer per week kregen we een luxe gebakje bij de thee 's avonds (zaterdagavond). Uit school standaard iets lekkers bij de thee. Voor op school kreeg ik trouwens ook lekkere dingen mee, en ik was lang niet de enige (dit was wel vanaf groep 6). Als ik met mijn moeder ging winkelen gebeurde het ook regelmatig dat ik iets lekkers kreeg en als mijn broertje er niet bij was, hij dus niet. Maar hij haalde thuis heus in. Qua speelgoed werd er ook gewoon gedeeld en ik heb dat gevoel nooit gekend, bang te zijn om te worden overgeslagen met iets. Sommige kinderen kregen bijna een knoop in hun maag als er iets lekkers op tafel kwam bij ons, omdat ze dat thuis niet kregen (soms dus helemaal nooit) en ze stortten zich er helemaal op. Of pakten een dropje af omdat we 'allebei precies 8 dropjes moesten hebben'.
Ik pak er popcorn bij, oh nee wacht, een gebakje. Mamabri, ik las ergens dat je zei: mijn kinderen zijn tenminste leuke volwassenen geworden. Wil je hiermee zeggen dat TS haar dochter dit later niet zal zijn, allemaal doordat haar moeder haar halve gebakje op heeft
Had ik mis ook gedaan. Maar gebeurt zelden. Meestal haal ik genoeg voor vier personen. De vierde ben ik dan. Niet je rot voelen. Soms zijn moeders ook gewoon mensen.
Bij ons thuis moest het ook allemaal precies eerlijk verdeeld zijn. Ook qua waarde zelfs, kreeg ik een cadeau van 30 gulden en mijn zus van 20 dan kreeg zij er nog wat bij van 10 euro. Het effect? Ik zag dat zij twee cadeaus kreeg en ik maar 1. Gevolg? Ruzie en jaloezie. Ik probeer mijn kinderen te leren dat je niet altijd hetzelfde krijgt als een ander, zelfs niet als die ander je broer of zus is.
Ja ging hier ook zo hier vrijdag avond bakkie chip s. Sterren show kijken bijvoorbeeld honynoon quiz. Hihi. Tik verder niet mee zit nog op vakantie.
Eigenlijk wel ja Geintje! Nee, natuurlijk niet. Er waren een paar dames die schreven dat kinderen als je altijd eerlijk deelt nogal starre volwassenen worden en juist hebberig en niet kunnen delen etc. Daar was dit mijn reactie op. Juist als je als ouders laat zien dat je zelf deelt en bewaard leren kinderen dat dit normaal is en worden ze vanzelf minder hebberig, is mijn mening. Aangezien hebberigheid absoluut een menselijk trekje is, is het goed om je kind te leren dat ieder zijn deel krijgt. Dat voorkomt blijkbaar het stiekem naar binnen proppen van negerzoenen als je alleen in de keuken staat, vermoed ik, aangezien ik geen last heb van zulke neigingen Oh en de oudste 2 dus ook niet, trouwens!
Vind dit een leuk topic om te volgen maar na 10x gebak te hebben gelezen heb ik onwijs zin in gebak... Volgens mij duik ik even de keuken in.
Dit was bij ons ook zo, maar wij hadden daar thuis nooit ruzie om. Er werd ook wel uitgelegd waarom, misschien scheelt dat?
Ik ben het helemaal niet met je eens moet ik zeggen. Mijn ouders waren ook van het precieze, mijn zusje en ik kregen op de cent en gram na precies evenveel. Gevolg, ik lever met alle liefde wat in, maar mijn zusje is ontzettend hebberig. Dat het bij jullie zo heeft uitgepakt zegt natuurlijk niet zoveel. O ja, de neiging om stiekem een negerzoen naar binnen te proppen hebben we allebei, maar dat heeft meer met ongezonde eetgewoontes te maken dan met hebberigheid. Ik denk juist eerder dat je hebberigheid in de hand werkt met deze soort opvoeding. Immers leren ze niet dat de een soms wel wat krijgt en de ander niet en zo werkt het natuurlijk wel gewoon in de wereld. Mijn oudste 2 snappen dat nu al en dat vind ik een stuk fijner dan "ik mag dat ook, want x heeft dat ook gehad". Pff.. Wij krijgen tot onze 20e verjaardag ook nog een cadeautje op de ander haar verjaard.