Vandaag heb ik een test gedaan, een dag voor mijn NOD. Ik weet wel dat dit stom is en tuurlijk weet ik wel beter maar ik kon het niet laten. Hij was weer negatief, we gaan ronde 16 dus in. Ik ben zo intens verdrietig, kan niet meer stoppen met huilen. Heb soms echt het gevoel dat ik mijn geduld verlies, ik kan niet meer wachten. Wordt er echt heel erg depri van. Op het moment van het klussen kan ik mijn zinnen verzetten maar de rest van de maand voel ik me echt down. Normaal ben ik heel vrolijk en helemaal geen jankerd maar ik kan er gewoon niet meer tegen. Om mij heen zijn zoveel mensen en vrienden zwanger of net bevallen, ik trek het niet meer! Sorry voor mijn verhaal maar dit is de enige plek waar ik het echt kwijt kan. Mijn vriend leeft met me mee en is ook verdrietig, die kan er niet goed tegen als ik zoooo verdrietig ben. liefs
meid, kop op! jou tijd komt echt nog wel! lijkt mij dat je je veeeeel te druk maakt, en dat is nergens voor nodig. ik weet dat het een beetje raar overkomt van iemand die na 1 natuurlijke menstruatie al zwanger is maar ik wil je gewoon even een hart onder de riem steken. je moet gewoon vertrouwen hebben in je eigen lichaam en moeder natuur en absoluut niet opgeven! meid verwen jezelf met een beautymiddagje ofzo en ontspan je en dan met frisse moed er weer tegen aan! liefs Cynthia
Kom op, volhouden hoor! Natuurlijk, het is heel erg moeilijk en je wilt het zo graag. Maar ook voor jou komt het goed. Daar moet je gewoon van blijven uitgaan. Misschien moet je proberen om af en toe je zinnen wat te verzetten en er proberen niet al te druk mee te zijn. Tuurlijk is dat moeilijk en je maakt mij niet wijs dat de rest het wel volledig van zich af kan zetten. Maar .. niet opgeven hoor, je hoort zo vaak van dames die al wat langer bezig zijn dat het toch echt wel een keertje lukt! Groetjes Marjon
Hou vol meid! Ik begrijp hoe je je voelt, ik denk de meeste meiden hier wel. Probeer toch hoe moeilijk dat ook is ergens een lichtpuntje weer te vinden en een stukje positiviteit op te pikken. Het gaat vast lukken!
hey meis ja heel herkenbaar, maar hoe moeilijk het ook is, probeer het even naast je te leggen, hebben wij toen ook gedaan. Ik was het zo zat allemaal, dat ik nog een maandje wilde wachten en dan naar de ha wilde gaan, die maand hebben we en niet eengdacht en geklust alleen wanneer wij er zin in hadden, niks bij gehouden en promt waren we zwanger. Maar als je je lichaam niet vertrouwd kan je altijd contact opnemen met je ha om er eens over te praten. Ik wens je heel veel sterkte. Liefs Ikke
Heel herkenbaar. Geef soms toe aan die gevoelens en jank dan even lekker, maar probeer je daarna weer te verzetten en door te gaan. Ben je al bij de huisarts geweest? Het is soms alleen al een prettig idee, dat je weet dat er wat aan gaat gebeuren. Uiteindelijk blijken er maar heel weinig mensen echt helemaal onvruchtbaar te zijn, dus het is heel waarschijnlijk dat jij bij die hele grote groep hoort die wel zwanger gaat raken. Hup naar de huisarts en leg je gevoelens voor!
Hey meid, Ik ken dat ik heb 3 jaar geprobeert met mijn eerste , ik ben ook een zonnetje in huis alleen toen niet, het knaagt aan je verschrikkelijk, je piekerd je suf en het word een beetje een obsessie en je word er moedeloos van, wel ik heb toen de koe met de horen gevat ik wilde het weten, ik was het moe wachten, heb afspraken gemaakt om te zien wat er fout was, als het niet ging zette ik het wel van me af, beter dat dan zo verdrietig proberen, ik kon er ook niet meer tegen.... door het openspuiten van alle kanalen en alles nazien was ik opeens zwanger....dat was het door de pil waren mijn kanaaltjes te nauw, de dokter zei me dat veel voorkwam....met heel veel vrouwen trouwens, ik zeg niet dat dit je probleem is he maar je weet nooit.... de dokter zal het wel beter weten na onderzoek... Mijn dochter is nu al 15 een pracht van een kind..... dus ik begrijp het goed al die twijfels al dat verdriet, pen het van je af, we steunen je met hart en ziel, veel sterkte Liefs Ritje
Denk dat je nu nergens vrolijk van word, maar toch wil ik je heel veel sterkte wensen en een dikke virtuele knuff geven! Kop op en gaan met die banaan! En misschien eens een gesprekje aangaan met de huisarts? Weet niet of je dat al gedaan hebt (misschien heb ik al heel wat gemist) maar misschien is het eens tijd om naar een fertiliteitsarts te gaan? Al ist maar voor je eigen gemoedsrust dat er wat gedaan word....
Ha meid, ook ik wil je veel sterkte wensen! Weet hoe je je voelt! Wij waren bijna een jaar bezig, niet zolang als bij jullie! En ik kon er op een gegeven moment ook niet meer tegen! Heb vorige maand me eigen erbij neergelegd! Want dacht het lukt ons toch nooit! Ik hoop voor jullie, dat dit een beetje een positief verhaal is! Veel sterkte meis!
Ik herken het helemaal. Mijn zus is nu 8,5 maand zwanger en zij was dus na nog 1 keer ongesteld te zijn, meteen zwanger! Dat doet erg zeer, maar toch zet ik me d'r elke keer weer overheen, maar t blijft zeer doen en af en toe denk ik ; waarom zij wel en ik niet? Tuurlijk gun ik het haar, van harte! en hoop ook dat alles goed gaan, maar dubbel is het wel. Toch kan ik me er dus elke keer wel over heen zetten en denk dan aan de dingen in het leven die ik wel heb. Wij zijn trouwens al 2,5 jaar bezig met zwanger worden. Ik ben nu aan het afvallen omdat ik veel te zwaar ben. Dat dat de reden kan zijn wil ik in elk geval uitsluiten. Als het in januari nog niet is gelukt willen we naar de ha, hoe eng ik het ook vind, dan moeten we die stap gewoon zetten. Ik ben oh zo bang geen kinderen te kunnen krijgen. Als ik me echt klote voel en blijf huilen, schrijf ik het van me af. Dit forum is dan ideaal en ik hoop dat t jou ook helpt. Hou hoop en probeer, hoe moeilijk dit ook is ik weet het, toch ook aan andere dingen te denken. Sterkte meid, ik hoop dat jij (en ik) snel positief bericht kunnen geven.
He meid! Ik leef met je mee hoor! Ik kan eigenlijk niet zoveel zeggen want ik ben pas in ronde 5, maar ik weet nu al dat het niet raak is en we ronde 6 in gaan. Dus dat betekent dat we een half jaar bezig zijn. Is nog heel kort vergeleken bij jou maar ik bedoel te zeggen dat ik ook echt super baal dat het gewoon niet wil lukken, en ben ook steeds bang dat er iets mis is met mij of mijn vriend. Maar ik weet 100% zeker dat het bij jou helemaal goed gaat komen. Misschien zou je idd eens langs de ha kunnen gaan. Als je je daar fijner bij zou voelen. Maar geef de moed niet op hoor! Het komt vast goed! Liefs Farfan
Heel veel sterkte en ik kan wel zeggen afleiding zoeken maar dat valt niet mee als je je zo voelt ik heb bijna elke maand hetzelfde en wij zijn nu 2 jaar bezig. De volgende ronde er weer voor! groetjes sjolie
Lekker even flink janken lucht op hoor! Zou het zeker gewoon laten lopen allemaal en als je dan weer een beetje lucht hebt, zie je de wereld weer met andere ogen aan. De één heeft nu eenmaal langer nodig en als je nog jong bent en je wilt nog niet naar een eventueel oorzaak zoeken, ga dan samen lekker een weekendje weg of een langere vakantie. Geef jezelf een half jaar, waarin je zegt: "ik hoef nu niet zwanger te worden". Probeer het eens. Sterkte. Liefs, Danielle
Inderdaad heel herkenbaar. Wij zitten nu in ronde 13...Het wordt er niet makkelijker op om het naast je neer te leggen... Kop op! Onze tijd komt echt nog wel! Dikke knuffel! X Fem
Ik begrijp heel goed hoe je je voelt helaas. Maar inderdaad jou tijd (onze) tijd komt ook echt wel. Probeer positief te blijven hoe moeilijk dat moment ook is als je ongesteld bent. gr vruchtje p.s. je kan ook beter niet testen van te voren pas als je minstens 3 dgn overtijd bent anders is het alleen maar een extra teleurstelling.
wel mijn steun voor allen hier ben nu nog maar aan mijn derde ronde en wel ik hoop omdat mijn leeftijd het zo niet meer toelaat, maar ik duim echt voor jullie.... Vind het erg voor jullie kop op het komt hoor. Liefs Ritje