Kan iemand me geruststellen

ik denk dat iedere zwangere die angst deelt, het enige wat ik je kan aanraden is vermijd die miskraam forums e.d.

het is wel een feit dat als je nog zo jong bent de kans op een miskraam kleiner is hoor

 

Hallo framboosje
Ik heb precies hetzelfde hoor. Dit kleine wondertje is zooo welkom en gewenst..Ik ben net zo bang dat het niet goed gaat. Op die momenten ben ik haast misselijk van angst ale:
Weer andere momenten gloei ik van trots omdat ik een september mama wordt.
Het schijnt erbij te horen. En ik mijd ook die nare vlinder-verhaaltjes. Kop in 't zand denk ik, maar ik probeer er toch van te genieten.
Kop op !
Liefs van Chantal.

 

meis elke moeder (in spe) herkent jouw gevoel. precies wat de anderen al zeggen vermijd dergelijke topics!

geloof het of niet, maar de aankomende weken gaan sneller voorbij dan je denkt.
vertrouw op de toekomst.
geniet van je zwangerschap en dat wondertje wat in je buik groeit.

 

Ik kan me die angst heel goed voorstellen. Ik heb namelijk precies hetzelfde! Ik heb al van alles gelezen over Mola zwangerschappen en miskramen (lang leve internet ....). En alle symptomen zijn natuurlijk op mij van toepassing.
Maar het blijft gewoon afwachten. Ik heb gelukkig morgen mijn eerste echo. Ik heb werkelijk de weken/dagen zitten tellen. Elke keer praat ik mezelf moed in, want ik wil ook genieten van mijn zwangerschap. Maar je weet natuurlijk nooit.

 

Hoi meid, ik kan je alleen maar melden dat je niet de enige bent met zo'n gevoelens. Ik krijg ook heel vaak op een dag ineens een paniekaanval dat er iets mis zal gaan. De eerste dag dat ik wist dat ik zwanger was heb ik kunnen genieten en toen begon het.... Tot ik zaterdag eens stevig heb gehuild bij mijn vriendje en dat deed zo een deugd. Hij zei me dat we inderdaad rekening moeten houden met een kleine kans dat het misgaat maar dat de kans zoveel groter is dat het goed gaat en dat ik later heel veel spijt ga hebben als ik niet eens ga genieten van mijn zwangerschap. En moest het dan mis gaan dan is er echt wel een reden voor en is het voor het kindje als voor ons beter zo...
Die moraliserende woorden deden mij echt wel deugd ookal weet ik dat zelf ook wel. Maar goed, ik ga niet zeggen dat ik verlost ben van het paniekerige, maar het is toch al beter en ik durf nu echt al eens aan september/oktober te denken.
Dus meid, een dikke knuf van mijn kant! Komt wel goed!

 

ik had dat ook het is alsof ik naar die topics werd toe gezogen. mocht het van mijn vriend ook niet lezen. maar kon het niet laten, ik kreeg er nachtmerries van. dus heb ik toch geprobeerd om de eerste weken niet meer te lezen. en ben ik al weer bijna 8 maanden moeder, met vallen en opstaan. geniet van je zwangerschap en denk alleen maar aan leuke dingen, hoe je kindje er zal uit zien. alvast mooie namen uitzoeken. succes

 

Hmm tja ik lees ze dus oo niet meer

al die doemverhalen

ga er vanuit dat het hoogstwaarschijnlijk wel goed gaat.

en zoals zwangere collega opmerkte vandeweek "heel napoleons leger is geboren.. dus dan lukt die van ons het ook wel"

maakt me niet minder zenuwachtig.. maar er zit natuurlijk wel wat in
zoveel kinderen worden geboren..d ie van ons moeten het ook kunnen he

 

Je verhaal komt me enorm bekend voor!
De eerste weken was ik bang voor een miskraam dus bij 12 weken enorm opgelucht, maar toen ging ik toeleven naar de 16 weken want dan was de kans op een late miskraam weer minimaal. Daarna was ik bang voor de 20 weken echo, als dat maar goed gaat dacht ik. Nu heb ik vanavond en pretecho en vind dat weer spannend!Vermoeiend hè?ha ha!Nu leef ik vooral toe naar de tijd dat het kindje levensvatbaar is. Vind dat wel zo'n fijn idee!Maar het is waar wat iedereen zegt, je kunt toch niets aan de uitkomst van je zwangerschap veranderen, en de kans dat het goed gaat is zoooo veel groter dan dat het fout gaat!Maar het heeft denk ik vooral te maken met het onbekende van een eerste zwangerschap (hoewel je bij een volgende zwangerschaop dit natuurlijk ook hebt). Maar bij elk krampje, pijntje vraag ik me af: is dit wel goed?
Laten we met z'n allen maar gaan GENIETEN!Het is ten slotte en wondertje!

 

Ja ik denk dat iedereen het wel heel erg eng vind, kan ook niet wachten tot mijn eerste echo.
Mijn vriend kan het echter niet los laten, leest ook steeds alles over miskramen e.d. Hij is er zelfs zo door geobsedeerd dat hij er erg gespannen van word en slecht van slaapt. Wou zooo graag dat ik dit voor hem weg kom nemen maar hij zal ook moeten wachten tot de eerste echo, hoop wel dat hij dan wat geruster is....

 

Gewoon genieten van je zwangerschap!
Ik werd ook altijd aangetrokken door die topics over mk's, en dan ging ik weer lopen stressen en denken wat er wel allemaal niet fout kon gaan.
Dat werd nog eens erger, toen ik na de eerste echo te horen kreeg dat ik niet 11 weken, maar 5 weken in verwachting was....
Ik weet het, is makkelijk praten achteraf, maar probeer zulke onderwerpen gewoon te negeren en ervan te genieten.

 

Lieve meiden, ik kan me jullie angst en bezorgdheid zo goed voorstellen. Want inderdaad word je van bepaalde verhalen gewoon niet vrolijk. Nog steeds gaan zwangerschappen vaker goed dan fout, dus het percentage miskramen op het totale percentage zwangeren is zo klein. En wat Imke al aangaf: elke fase van de zwangerschap brengt zijn eigen onzekerheden met zich mee, dus helemaal zeker ben je toch nooit.

Natuurlijk is het goed om te relativeren en te beseffen dat het ook anders kan lopen dan je hoopt, maar laat je blijdschap om de zwangerschap daar niet door verknallen. Gefeliciteerd en geniet ervan!

Groetjes, Wendy * na 3 miskramen nu sterker dan ooit, stralend zwanger en bezig met de laatste loodjes

 

Ga jezelf als je blieft niet zo lopen kwellen zeg! Je moet ook niet die nare dingen gaan lezen nu. Hoe meer jij geniet van de zwangerschap, hoe beter het is voor jou en de kleine beeb in je buik. Als je dadelijk het hartje hebt horen kloppen en je kleintje hebt gezien, ben je gerustgesteld. Maar dan maak je je weer zorgen voor de 20 weken echo. Dan wordt er gekeken of alles goed groeit en of alles erop en eraan zit. Zodra je die hebt gehad, maak je je weer zorgen of je kleintje gezond op de wereld komt en of het niet te vroeg geboren wordt.

Je leest het al, zodra je zwanger bent, komen de zorgen! Dat heet "moedergevoel"

Geniet nou maar gewoon, anders zit je dus de hele zwangerschap in de zorgen. (en daarna ook nog, want je wilt het beste voor je kind...zucht)

 

Hai

Ik begrijp dat je je telkens zorgen maakt maar ik zou proberen niet op het miskraam gedeelte te kijken daar wordt je ook niet echt vrolijk van.

 

Naar aanleiding van mijn vorige berichtje wilde ik toch even kwijt dat het helaas bij mij helaas niet goed was........ Afgelopen woensdag mijn eerste echo gehad. En toen bleek dat het vruchtje al een paar weken terug gestopt was met groeien. Je houdt er rekening mee in zekere zin, maar het was toch een behoorlijk schok! Ik zag gelijk al op het scherm dat er niks te zien was. Ik was helemaal versteend ale: .
Nu maar wachten tot het op gang komt. Ik wil het zo snel mogelijk achter me laten.

 

Zwanger zijn, worden etc is altijd een verassing en altijd een kwestie van afwachten, klinkt een beetje cru maar zo bedoel ik het niet hoor.
Ik begrijp heeeeel erg goed hoe jij je voeld ik had dat ook en zeker na mijn MK ik dacht dat ik gek werd en bij elk pijntje of dingetje dacht ik oh jee gaat vast weer fout . ook toen ik mijn tweede echo had gehad met 12 weken was ik bang ging ik me weer over andere dingen zorgen maken , nu is dat behoorlijk minder geworden en laat ik alles over me heen komen. De 12e heb ik dan de 20 weken echo en natuurlijk denk ik oh jee als het kindje maar gezond is al is dat in mindere maten voor mijn 12 weken echo.
Ik keek ook veel op de MK topics maar ik denk niet dat je dat moet doen .
Ik deed dat ook wel bij deze zwangerschap maar meer om anderen een hart onder de riem te steken die ook een MK hadden gehad.
Lieverd maak je niet te druk en straks als jij je echo hebt gehad en je hebt dat hartje mooi zien kloppen zal je zien dat je angst voor niets is geweest.

liefs
Jet