Ohhhh babyD wat erg voor jullie, ik wens jullie ook ontzettend veel sterkte in dit proces. Hier terug van de gyn. op de echo was een reststantje te zien van 2 cm dikte en heb dus weer 2 cytotec kuren meegekregen om het laatste restje eruit te krijgen. Helaas geen vrucht meer te zien, waarschijnlijk is die dan donderdagavond bij de eerste lading mee eruit gekomen en heeft mijn vk het toch over het hoofd gezien, kan niet anders, lijkt me volgende week vrijdag terug voor echo !!!
Tjee weegschaal.. dat lijkt me wel moeilijk voor je...Dat je het vruchtje niet gezien hebt.. Heel verdrietig..digi hugs! Ik hoop dat volgende week alsnog alles schoon is! BabyD,ook voor jou veel sterkte!
Wat rot voor jullie, juist omdat ook jij het in de tuin een plekje wilde geven Ik wens jou en babyD heel veel sterkte en voor beiden een digitale knuffel!
Thx meiden voor jullie lieve reacties en begrip. Kan beter hier mijn hart luchten dan thuis. Vriendlief is alleen maar bezig met zichzelf Het hele ritueeltje begint weer van voren af aan.....prima, ik sluit me af en doe het deze 2 kuren ook wel weer alleen......ongelooflijk, gewoonweg niet te begrijpen dat er mannen zijn die zo kil en koud hun partner letterlijk en figuurlijk laten aanmodderen en hun beunwerk en zichzelf voorop stellen.....ik ben vannacht op de bank blijven slapen, ik walgde ervan om naast hem te slapen, zo kwad en in de steek gelaten voel ik me door hem
Bah zeg,wat triest dat je er weer alleen voor staat nu.Kan er met m`n pet niet bij Wanneer ga je weer beginnen met de cytotec? Zorg maar heel goed voor jezelf en je kan hier altijd van je af schrijven...
Tja meid, dat is een goede vraag......ik mocht het van de gyn zelf bepalen als het maar voor de volgende controle (volgende week vrijdag) gebeurd is. Vraag me alleen heel sterk af hóe ik dit moet gaan doen met 2 kleine kids in huis die ook alle aandacht opeisen. Ben er nog niet uit hoe ik dit ga regelen...desnoods s'avonds inbrengen misschien als de kids in bed liggen, nadeel is wel dat ik de hele nacht naast de emmer kan blijven liggen om de handel weer op te vangen. Dus dat wordt weer beneden bankslapen vrees ik.
Wat erg dat het vruchtje over het hoofd gezien is. Ik wil ook juist het vruchtje zien en begraven... Maar het is nog zo klein dat je het zo makkelijk over t hoofd kunt zien. Wil het ook zelf doen om het af te sluiten. Ook hier twee jonge kindjes van 3 en 1 jaar. Man vond het moeilijk om te zeggen of hij thuis kon komen uit zijn werk. Er rijdt iemand met hem mee vanaf. Maar als het echt een mini bevalling is wil je er niet alleen voor staan... Ook wordt er geen oppas aangeboden door mijn ouders of schoonouders waar altijd wel iemand thuis kan zijn. Terwijl je verteld dat je weeen zal krijgen (naar wat ik op Internet lees? ).. Onze dochter vraagt al zoveel aandacht. Kan me straks pas voorstellen hoe moeilijk het voor jou is en geweest is . Maar voel me nu al heel alleen! Zomaar kwaad en verdrietig.. Accepteer het want het was vast niet gezond maar hele toekomstbeeld al bij gesteld, wie verwacht dit ook. En nog steeds misselijk maakt het weer zo dubbel. En ik kan me ook in je gedachten vinden dat je het er uit wou hebben dat gevoel komt bij mij nu ook. Wil het alleen niet alleen doen dus volgende week maandag moet ik naar de gyn maar zal pas t weekend er op met pillen willen beginnen. Dit kun je toch ook niet alleen doen . Vind het ook zo rot voor jou nog een x die ellende om het laatste schoon te krijgen en in je eentje.. Is je vriend weekends niet thuis? Bedankt meiden voor het sterkte wensen. Doet me goed.
BabyD mijn vriend is dit weekend wel thuis maar heeft het niet in zich zitten om eea te regelen voor de kids, want die wil en kun je op zo'n momenten echt niet gebruiken. A niet om het kind te beschermen tegen deze opgave (moeder op een emmer met vergiet de zwangerschap eruit zien plassen) B omdat wij (de moeders dan) op dat moment alleen maar bezig zijn met onszelf. Dus ik mag weer iedereen gaan narennen om de kids dit weekend in huis te nemen. Ik had ze gevoelsmatig liever thuis gehad. Dat "alleen" gevoel heb ik nu ook heel erg als ik de hele dag alleen thuis ben. Ik heb mijn zoontje van 17 mnd hier wel maar daar kun je niet tegen praten in die zin een gesprekje mee voeren. Ik ben blij als ik straks mijn grummel van 4,5 jaar weer uit school mag gaan halen, daar kan ik wel een beetje afleiding van krijgen, al zijn het maar de verhaaltjes van wat hij op school gedaan heeft of dat hij zegt,....Mahammmm ik heb honger Morgen is vriendlief ook nog jarig maar heb er eerlijk gezegd geen behoefte aan om dit te vieren. Niet alleen al vanwege de sfeer die hier hangt maar heb ook geen zin om bezoek onder ogen te komen. Steek me gevoelsmatig liever de eerste dosis cytotec weer op zodat ik dat alweer achter de rug heb.....egoïstisch van me he? Ik moet hier weer ff aan de slag want mijn kleinste manneke zet de boel hier op zijn kop. Enne babD mij is de cytotec wel meegevallen kwa pijn maar dat schijnt bij iedereen weer anders te zijn. Ik heb ze niet ervaren als echte weeën maar meer als naweeën of flinke menstruatiepijn. heel veel sterkte meid!!!!
Jeetje Weegschaal wat een ellende allemaal en dat je er ook helemaal alleen voor staat daar kan ik niet bij! Ik zou inderdaad die verjaardag of uitstellen tot dat JIJ je weer helemaal op en top voelt of gewoon een jaartje overslaan. Ik zou niet eens een cadeau kopen dat heeft hij helemaal niet verdiend! Sterkte meis! Leef echt met je mee..
Bohhhhh dank je wel starry......ik heb me net een telefoongesprek achter de rug daar zeg je u tegen, bah bah bah, ben zo in staat om mijn spullen te pakken en te vertrekken met de kids. de tranen stromen langs mijn wangen en dit.....dit heb ik allesbehalve verdient.
Geen fijn telefoon gesprek met manlief neem ik aan? Ik wil je zeker niet nog verdrietiger maken dan dat je nu al bent maar is het misschien niet verstandig om eens na te denken over jullie relatie? Want ik heb een beetje het idee dat manlief ja laat stikken wanneer het even niet goed met je gaat wel de bekende lusten maar duidelijk NIET de lasten. Vind het zo erg voor je.
Weet je wat het is? Ze weten niet wat het is, wat je allemaal moet doorstaan. Mijn moeder was net hier ik zei dat ik niet alleen kan zijn wanneer het begint. Toen zei ze ik ben er wel, maar snapt volgens mij echt niet dat ik de kids er niet bij kan hebben. Ook in wat jij zei weegschaal die twee redenen had ik zelf ookal doordacht. Maar denk ook niet dat het verantwoord is om alleen te zijn je weet nooit of je van je stokje zal gaan. En ik weet niet hoe het zal verlopen vind het echt eng. Je bent trouwens helemaal niet egoïstisch. Hoe kun je een verjaardag vieren met zoveel verdriet en pijn! Verschrikkelijk. Mijn man heeft t alleen maar over de andere auto die we zelfs gekocht hebben om 3 zitjes kwijt te kunnen... Hij kijkt er naar uit om die auto op te halen en t doet mij nu zoveel pijn. Die auto was voor ons 5 bedoelt. Dan krijg je zo'n gevoel of hij er niet bij nadenkt. Maar ik houd me maar voor dat hij dit gevoel niet voelt hij heeft t denk ik net zoals mij al geaccepteerd, maar het moet er ook nog uit en dan kan ik het afsluiten. Denk dat mannen het gelijk afsluiten. Hun hoeven er niets meer voor te doen. Maar daarom zouden ze hun vrouw nog wel moeten steunen. Ik voel me zelfs alleen met de kindjes om me heen, dochter is Veel aan het uitdagen en ik kan niks hebben. Durf de deur amper uit bang dat t begint. Dus afleiding is ver te zoeken. Gaat zoveel door me heen. Heb er veel aan om jou verhaal te lezen weegschaal.
Starry en wat jij schreef over de lusten en de lasten dat heb ik hem net onder de neus gewreven en nog wel meer.....ik loop echt op eierschalen. en natuurlijk ben ik aan het nadenken en het liefste vertrok ik nu a la minute maar de vraag is waarheen? en dan erbij, er zit toch van mijn kant nog een houden van gevoel......al vraag ik me wel af waar die dit aan verdient. babyD jij zal zijn hulp nog heel hard nodig gaan hebben als de medicatie zijn werk gaat doen en jij op de emmer belandt, hij zal je maandverband moeten helpen verschonen en aanreiken, de emmer schoonmaken en moeten controleren etc etc, want jou loopt het van onderen dan weg, e kunt op het moment van uitdrijving helemaal niets totdat de troep er uit is, dan mindert het vloeien pas weer, misschien ziet die van jou dan pas in wat dit met een vrouw doet.......
allemachtig, wat een gevoelloze hork! Ik zou dus echt geen verjaardag gaan vieren, niet zozeer om of hij het wel of niet verdiend, maar ik zou daar dus echt geen behoefte aan hebben..... Ik denk dat ik gezegd zou hebben dat ie zijn verjaardag maar bij zijn ouders kon gaan vieren, wat een malloot joh!
.... Ik wil zelf ook niet weten wat het met me doet .. Dit wil je niet meemaken. Zal me constant afvragen of het wel goed is wat ik verlies en of het niet teveel is wat ik dan verlies. Ken mezelf. En zoiets is ook onmenselijk om alleen te doen.. Lieve meid jij mag dit ook niet alleen doen ! Vind het alleen al onmenselijk Hoe je het omschrijft wat je hebt meegemaakt... Waarom bestaan er zulke mannen die hun vrouw niet willen steunen.. Ik begin er in een weekend mee kan me niet schelen wat die gyn zegt maar dit ga ik niet door de week doen zonder hulp. En besef het zelf ook niet wat komen gaat maar tis voor mn man nu heel anders die denkt dat ik een soort van ongesteld word er klaar volgens mij. Maar hoe kun je iets uitleggen waar je niets vanaf weet. Gaat het pijn doen wanneer het er uit komt? Ik ben voor de bevalling van onze zoon een hele grote bloedprop verloren die paste net in mijn hand maar dat deed geen pijn.. Heb geen idee waarmee ik het kan vergelijken. Heb ook helemaal geen info mee gekregen vanuit het ziekenhuis.
Daar ben ik het ook absoluut mee eens. Dan maar oprotten als er zo nodig een verjaardag gevierd moet worden! Dit kun jij er niet bij hebben zeker niet nu je geen steun kreeg/krijgt.
Dat verschilt, de een ervaart het met 6 weken als heel pijnlijk, zelfs met weeen vergelijkbaar. Ik had met 13.3 weken weer weinig pijn, beetje vergelijkbaar met wat menstruatiepijn in buik en rug en het gevoel van ontsluiting beneden. Het echte eruit komen doet geen pijn, het glijd eruit zeg maar. Alleen het bloedverlies vond ik een drama, elke 5-10 min stolsels, zo groot als mijn vuist..... uiteindelijk ben ik de dag erna gecurreteerd vanwege het vele bloedverlies en de moederkoek die niet meekwam. Normaal ben je met 15 min terug op zaal, ik heb een uur op de ok gelegen, zoveel moest er schoongemaakt worden
Had jou verhaal ook gelezen ja. Ik was voor de bevalling van onze zoon een hele grote bloedprop verloren. Net wat jij omschrijft en had ook veel bloedverlies viel steeds weg en weeën namen daardoor af heel gedonder. Daarom ben ik ook bang voor veel bloed verlies en geen idee wanneer ik het zh dan zou moeten bellen. Ik ben nu 8w en t zal nu nog wel een week duren bah. Heb nu af en toe buikpijn die blijft hangen en af en toe een harde buik maar er gebeurd niks! Hoop zo dat t vanzelf komt. Hoeveel maandverband zal ik nodig hebben? Moet er nog voor naar de winkel...
Ben ik weer !!! De verjaardag gaat niet door, ik heb iedereen een app'je gestuurd met de mededeling dat we gezien de situatie er beide niet ons hoofd naar hebben staan en bij thuiskomst van mijn vriend heb ik alles eruit gegooid wat me dwars zit, heb hem gedwongen tot luisteren en heb gezegd dat als hij niet leert communiceren en over zijn gevoelens gaat praten, dat ik dit NIET meer trek, hoe zeer ik ook van hem houd. Ook al heeft hij het van thuis uit nooit geleerd en zit hij in zichzelf gevangen, heb hem gezegd dat ik dit niet eerlijk vind ten opzichte van mij. Ik ben in alles zo open als een boek naar hem toe en hij zou na zoveel jaar samen en bijna 3 kids toch moeten weten wat ie aan me heeft of wou hij zijn kids hetzelfde meegeven als hij nooit gekregen heeft mochten de kids hem ooit voor een diepgaand gesprek nodig hebben en papa wegvlucht omdat papa niet weet ermee om te gaan?????? Ik heb de bal bij hem neergelegd en gezegd, dat ie maar eens moest nadenken. Ik ben sterk en kan heel veel aan maar eens is de maat vol en trek ik die kar niet meer, terwijl hij zich super verantwoordelijk voelt voor het inkomen zodat wij het goed hebben. Ik zei, fuck it met die klote centen, dít gebeuren is me nu belangrijker dan het eeuwige werken wat je doet. nog 1 week hopelijk en dan zijn we ervan af en kan het verwerken beginnen, nu heb ik JOU nodig. ik zat vol in mijn tranen, heb de laatste week nog lang niet zoveel tranen laten vloeien als in een paar maanden tijd. Ik ben een op en top gevoelsmens en kan me niet voorstellen dat hij er zo voor wegrent. Hij heeft me wel toe gegeven dat hij ook op zijn werk met een klote gevoel rondloopt maar ja, daar heb ik niets aan, ik heb hem nodig hier in ons gezin. net zoals ik voor hem klaarsta als hij alweer eens in het ziekenhuis belandt voor het een of ander, dan houd ik me sterk en sta hem bij en regel thuis alles. teamwork noem ik zoiets en dat verwachtte ik nu eigenlijk van hem, dat hij het belangrijkste op zich zou nemen en mij zou ontlasten. Maar babyD ik moest wel lachen om je omschrijving hoe mannen dit zien, een soort van ongesteldheid, hoppa en klaar!!!!! Mannen komen niet voor niets van Mars en wij van Venus, die denken veel nuchterder dan wij. Ik weet diep van binnen dat mijn vriend een lieve man is maar die klote emoties die hij niet loslaat omdat het hem niet geleerd is geworden, daar willen ik en mijn kids niet de dupe van worden, sorry!!! Even de praktische kant, ik heb Always ultra night long gebruikt en heb nu anderhalf groot pak verslonden inmiddels maar nu ik weer 2 kuren moet doen, kan ik er best nog een paar pakken van bij gaan halen.......