Hoi allemaal, Ik zat aan een gebeurtenis te denken van een paar jaar terug. Ik had net mijn bus gemist en zou een uur moeten wachten tot de volgende. Op het moment dat de bus wegreed, riep ik zoiets als: "Oh nee, hè!" Er stond een jongen te wachten op een andere bus en zag dat en hij vroeg me of ik de bus moest hebben die net was weggereden. Ik bevestigde en voor ik het wist, sprintte hij de bus achterna en bij een stoplicht riep hij tegen de buschauffeur dat hij moest stoppen. Daarna gebaarde hij me dat ik moest rennen en voila: ik kon alsnog instappen. De buschauffeur keek overigens wel een beetje gek en zei zoiets als dat hij in een goede bui was. Nu is mijn vraag: Wat is het aardigste, leukste, liefste wat een vreemde ooit voor jou heeft gedaan? X.
Een taart en een bos bloemen komen brengen op m'n huisadres omdat ik op mn werk (horeca) haar Tom Tom had gevonden, en had bewaard tot ze ooit nog terug zou komen om deze op te halen.
Heel recent: Ik was met M op de loopfiets, T op het plankje en S in de wagen naar huis aan het lopen. M valt keihard op haar neus, bloed overal. Meneer stopt en vraagt of hij kan helpen. Ik zeg dat ik naar een huisarts ga iets verderop en hij biedt aan mee te lopen en heeft M's loopfiets meegesjouwd. Een andere voorbijgangster stopte trouwens ook Langer geleden en in een ander continent heel veel hulp van vreemden: overnachtingen, maaltijden, etc.
Hier was ik een jaar of 10 en er was een station dicht bij onze school en de truc was om dan op de band van de roltrap te gaan liggen en je dan naar boven te laten brengen... Ik viel er alleen vanaf en eindigde op die roltrap met mijn hoofd naar beneden.. Er kwam een oude donkere man aanrennen met sneeuwwit haar en die heeft de roltrap uitgezet en mij van die roltrap afgeplukt... Ik was die man zo dankbaar!!!
Mijn portemonnee op de auto laten liggen met tanken. S avonds werd hij door de eerlijke vinder zelf naar mijn huis gebracht!
Toen ik was aangereden en in de kreukels lag ben ik wel zelf uit de auto geklommen nog helemaal in shock en voelde niks door de adreline.. Paar minuten later krijg ik zn pijn in mijn nek. Bijstanders hebben me zo lief toegesproken en geholpen.
Ik heb zo een zelfde verhaal als ts, maar dit was met die ernsitge sneeuwval in 2010, ik ging van purmerend naar diemen..met de bus, maar buienradar gaf aan dat het wel mee zou vallen, nou mooi niet.. We kwamen in amsterdam aan, hele stad in file..bus kon geen kant op, toen ben ik met mijn kleintje in zijn wagen(gelukkig had ik de wandelwagen mee met wollenzak) naar amsterdam cs gelopen.. Maar niks reed meer, er reed nog 1 lijn 9 en die moest ik net hebben, ik rennen met kinderwagen, maar tram reed al weg, ik kon wel janken, toen is er ook iemand achteraan gerend en heeft de tram aangehouden, gelukkig, want er reed niks meer daarna! Al met al ben ik toen 4uur onderweg geweest, wat normaal maar drie kwartier duurt haha, maar ik kon die jongen wel zoenen!
Ik was jaren geleden in een Katholieke boekenwinkel. Ik stond met de jongerenbijbel in mijn hand. Vond em erg mooi, maar het was erg duur, 50,-. Ik vond dat teveel geld om het te kopen. Toen gaf de boekhandelaar em gratis en voor niks! Ik zal het nooit vergeten!
Vorig jaar in Italië wilden we een boot nemen om zo een aantal eilandjes te kunnen bezoeken. Ik had alleen m'n pinpas bij en geen contant geld, wat uiteraard wel nodig was. Kreeg zo van een Engelsman 50 euro in m'n handen gedrukt om die boot te kunnen nemen.
Ik stond met autopech op een gevaarlijk punt. Veel auto's moesten gevaarlijk uitwijken voor mij. Toen kwam er een man langs met een sleepwagen en die heeft me naar een autodealer gebracht.. Zo super lief! Was hem erg dankbaar!!
Toen ik een jaar of 10 was wou ik een keer naar m'n oma fietsen (heel ver weg, maar dat besefte ik niet zo), maar kreeg pech met de fietsen. Een lief koppel heeft me toen naar huis gebracht. Op zich erg gevaarlijk natuurlijk! Maja was jong en onbezonnen.
In de stromende regen liep ik richting bushalte, zonder paraplu. Een donkere man kwam ineens uit een bus mijn richting op gerend en drukte de paraplu die hij ophield in mijn handen en rende gelijk weer verder, door de stromende regen, zonder paraplu terwijl ik nog verbaasd stond te kijken.
Vorige week stond ik bij het ziekenhuis en moest m'n parkeerkaartje betalen. Je kunt daar ook met briefgeld betalen, maar de automaat 'nam' het papiertje niet. Toen ik vroeg of iemand wilde wisselen kreeg ik gewoon het geld van een vrouw en ze zei 'ach hou maar joh'. Vond wel lief van dr. En ben al 3x m'n porto kwijtgeraakt en deze is altijd teruggebracht...lief toch! Maar moet eerlijk zeggen als ik wat vind, onlangs bijv. nog een paspoort en al eens een porto breng ik het ook altijd terug.
Toen ik tiener was had ik wel eens last van koliek (heel heftige buikkrampen) en ook een keer rond etenstijd op de fiets. Het was zo erg dat ik niet door kon fietsen en op de stoep ben gaan zitten/liggen. Toen heeft een vrouw me binnengehaald en mijn ouders gebeld. Ze was echt superlief, want ik moet eruit gezien hebben alsof ik iets gebruikt had (helemaal bezweet, lijkbleek, kringen onder de ogen). En er rijden/lopen best vaak mensen achter me aan als Fay weer eens een schoen, teddybeer, sok, speeltje, etc. heeft weggegooid op straat. Eén vrouw in de supermarkt is zelfs op zoek gegaan naar een mama met baby . Als je er oog voor hebt zijn er inderdaad best heel veel lieve mensen op de wereld.
zijn dan wel geen vreemden maar vage kennissen. Hebben een wasmachine voor me gekocht toen ik net na mijn scheiding in de bijstand zat en mijn wasmachine het begaf.